-
1 orar
orar -
2 orar
orar -
3 orar
-
4 orar
v.1 to pray.Ellos rezan de noche They pray at night.2 to pray to.Me oran los indigentes The homeless pray to me.* * *1 to pray* * *verb* * *VI1) (Rel) to pray (a to) ( por for)2) (=disertar) to speak, make a speech* * *verbo intransitivo (frml) (Relig) to prayorar POR algo/alguien — to pray for something/somebody
* * *= pray.Ex. While technology has advanced the art of record keeping, the underlying purposes have remained essentially the same -- to commemorate, communicate, pray, calculate, measure, and preserve.* * *verbo intransitivo (frml) (Relig) to prayorar POR algo/alguien — to pray for something/somebody
* * *= pray.Ex: While technology has advanced the art of record keeping, the underlying purposes have remained essentially the same -- to commemorate, communicate, pray, calculate, measure, and preserve.
* * *orar [A1 ]vi* * *
orar ( conjugate orar) verbo intransitivo (frml) (Relig) to pray
orar vi Rel to pray
' orar' also found in these entries:
English:
pray
* * *orar vito pray;orar por alguien to pray for sb* * *v/i pray ( por for)* * *orar virezar: to pray* * *orar vb to pray -
5 ÓRAR
* * *f. or m. pl.1) fits of madness, craziness (hón bar eigi óra í augum); hann gørði sér órar, he feigned insanity;2) wild fancies (órar þær, er sjá maðr ferr með).* * *f. pl., in mod. usage masc. pl. [cp. ærr = insane] fits of madness; þegar tók af honum órarnar er Davíð lék hörpuna, Stj. 467; mæla órar, to talk wildly, Mar. 1071; segi ek yðr satt, at hón bar eigi óra í augum, Bs. i. 204; hann varð ærr ok sagði í órunum ( in fits of delirium) hvat þeir höfðu gört, Magn. 522; hann görði sér órar ( feigned insanity) ok lét sem hann félli í brottfall, Landn. (Hb.) 215; af órum ok vitleysi, Stj. 467; höfuð-órar (q. v.), delirium.2. wild fancies, frolics; trúir þú þegar á órar þær, er sá maðr ferr með, Ó. H. 107; þessum mun ek við bregða Áslaugar órunum, Fas. i. 257: wild pranks, mad freaks, órar ( ravings) eru úrækðir órar ( our), Skálda 162; ærsli og órar; þat er ok óronum næst ( there will be mad doings) er veslu batnar, Al. 4; draum-órar, wild dream-fancies.COMPDS: órabelgr, óraferð, óramaðr, óramál, óravegr, óraverk. -
6 orar
o.rar[or‘ar] vi prier.* * *[o`ra(x)]Verbo intransitivo (discursar) faire un discours(rezar) prier* * *verboprier -
7 orar
-
8 orar
-
9 orar
-
10 orar
-
11 orar
v to pray -
12 orar
гл.1) общ. выступать с речью, молить, молиться, помолиться, умолять, произносить речь, просить2) устар. творить молитву -
13 órar
-
14 orar
vi(en favor de uno; por uno) моли́ться ( за кого) -
15 orar
I.mscheduleII.mtimetable -
16 orar
orario -
17 orar
• pray• pray to• pray to God -
18 orar
• konat modlitby• modlit se -
19 orar
rozkład -
20 Orar
Jamp'at'iña, Dios jamp'atiskaña.
См. также в других словарях:
orar — orar·i·um; … English syllables
orar — a devemos orar a todos os santos. orar por Santa Maria, orai por nós! … Dicionario dos verbos portugueses
orar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: orar orando orado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. oro oras ora oramos oráis oran oraba orabas oraba … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
orar — v. intr. 1. Discursar. 2. Falar em público. 3. Rezar. • v. tr. 4. Pedir, rogar … Dicionário da Língua Portuguesa
orar — verbo intransitivo 1. Dirigir (una persona) palabras a [una divinidad], mentalmente o en voz alta, para alabarla o pedirle una cosa: Oremos por los difuntos. Sinónimo: rezar … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
orar — (Del lat. orāre). 1. intr. Hacer oración a Dios, vocal o mentalmente. 2. Hablar en público para persuadir y convencer a los oyentes o mover su ánimo. 3. tr. Rogar, pedir, suplicar … Diccionario de la lengua española
orar — ORÁR1, orare, s.n. Veşmânt bisericesc în formă de fâşie lungă şi îngustă de lână, de mătase sau de bumbac, purtat pe umăr de diacon în timpul slujbei religioase. – Din sl. orarĩ, lat. orarium. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 … … Dicționar Român
orar — (Del lat. orare, rogar.) ► verbo intransitivo 1 RELIGIÓN Hacer una persona una oración, en voz alta o mentalmente: ■ oraba a la Virgen por el bien de sus hijos. SINÓNIMO rezar 2 RETÓRICA Hablar una persona en público: ■ convence a todos porque… … Enciclopedia Universal
orar — v intr (Se conjuga como amar) Dirigir oraciones a Dios o a otra divinidad: Inclinó su frente para orar , Hay tres formas de orar: alabando a Dios, dándole gracias y pidiéndole beneficios … Español en México
orar — intransitivo 1) rezar. Rezar es orar de viva voz, en tanto que la acción de orar puede ser vocal o mental. Todo el que reza, ora; pero no viceversa. transitivo 2) rogar*, pedir*, suplicar*. * * * Sinónimos: ■ rezar, suplicar, rogar … Diccionario de sinónimos y antónimos
orar — {{#}}{{LM O28200}}{{〓}} {{ConjO28200}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynO28893}} {{[}}orar{{]}} ‹o·rar› {{《}}▍ v.{{》}} Dirigir oraciones a una divinidad, en voz alta o mentalmente: • El fraile oraba en la capilla. Oremos todos a Dios por la paz en el… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos