-
1 olśniewający
a.dazzling; olśniewający występ breathtaking performance; olśniewająca uroda dazzling beauty; olśniewająca inteligencja outstanding intelligence; olśniewający widok magnificent view.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > olśniewający
-
2 błyskotliwy
adj* * *a.1. (= olśniewający) brilliant; błyskotliwa odpowiedź brilliant answer; błyskotliwy umysł/pomysł brilliant mind/idea.2. rzad. (= mieniący się) glittering, shining.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > błyskotliwy
-
3 błyskotliw|y
adj. grad. (olśniewający) [osoba] brilliant, dazzling; [rozmowa] witty, sparkling- błyskotliwy umysł a brilliant mind- błyskotliwy rozmówca a brilliant conversationalist- błyskotliwa replika/riposta/uwaga a witty a. brilliant retort/riposte/remark- błyskotliwy artykuł/pomysł a brilliant article/idea- błyskotliwe rozwiązanie a brilliant a. ingenious solution- błyskotliwe poczucie humoru a brilliant a. sparkling sense of humour- błyskotliwe wykonanie utworu a superb a. brilliant rendition- błyskotliwa kariera zawodowa/artystyczna/naukowa a brilliant a. dazzling professional/artistic/academic careerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > błyskotliw|y
См. также в других словарях:
olśniewający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wzbudzający zachwyt; porywający, niezwykły, zachwycający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Olśniewająca uroda. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
olśniewający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. olśniewać (p.) olśniewający w użyciu przym. «sprawiający wielkie wrażenie, wzbudzający zachwyt; niezwykły, nadzwyczajny, porywający» Olśniewająca uroda, inteligencja. Olśniewający widok … Słownik języka polskiego
błyskotliwy — błyskotliwywi, błyskotliwywszy 1. «efektowny, olśniewający, dowcipny» Błyskotliwy dowcip. Błyskotliwy człowiek, umysł. 2. rzad. «połyskujący, mieniący się, świecący» Błyskotliwe światła … Słownik języka polskiego
imponujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. imponować (p.) imponujący w użyciu przym. «godny podziwu, nakazujący szacunek; olśniewający, wspaniały, ogromny» Imponujący widok, krajobraz. Odnieść imponujące zwycięstwo. Zrobić coś w imponujący sposób … Słownik języka polskiego
objawienie — n I 1. rzecz. od objawić. 2. lm D. objawienieeń «fakt, zjawisko, osoba itp., które ukazały się, pojawiły w sposób nagły, olśniewający, uświadamiając komuś istnienie czegoś dotąd nie znanego; ukazanie się czegoś w taki sposób» Być, stać się dla… … Słownik języka polskiego
olśniewająco — przysłów. od olśniewający Olśniewająco białe zęby. Była olśniewająco piękna … Słownik języka polskiego
fascynujący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} nieodparcie przyciągający czyjąś uwagę, zainteresowanie; zniewalający, atrakcyjny, olśniewający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fascynujący film, spektakl. Fascynująca dziewczyna, uroda. Fascynujące… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tęczowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do tęczy – łuku na niebie, będący tęczą; też: charakterystyczny dla tęczy, różnobarwny, różnokolorowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tęczowy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaczarowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia. zaczarowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niezwykle piękny, olśniewający, urzekający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaczarowany krajobraz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień