-
1 olśnić
глаг.• ослепить• ослеплять• слепить* * *olśni|ć\olśnićj, \olśnićony сов. 1. ослепить, поразить блеском;2. поразить; ослепить; очаровать, восхитить;\olśnić przepychem поразить (ослепить) роскошью (великолепием);
● \olśnićło kogoś, kogoś \olśnićła myśl кого-л. осенило (озарило), кого-л. осенила (озарила) мысль+1. oślepić 2. zachwycić
* * *olśnij, olśniony сов.1) ослепи́ть, порази́ть бле́ском2) порази́ть; ослепи́ть; очарова́ть, восхити́тьolśnić przepychem — порази́ть (ослепи́ть) ро́скошью (великоле́пием)
•- kogoś olśniła myślSyn: -
2 olśnić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > olśnić
-
3 olśnić
-
4 olśnić
-
5 olśnić
Éblouir -
6 olśnić
dall -
7 olśnić
1. просвітити; захопити (перен.);2. осліпити -
8 olśnić
sumilaw -
9 olśnić
alarmak -
10 Éblouir
olśnić -
11 alarmak
olśnić; olśniewać; oślepiać; oszałamiać -
12 olśniewać
impf ⇒ olśnić* * ** * *ipf.1. (= razić światłem) dazzle, daze, blind.2. (= wzbudzić zachwyt) dazzle, overwhelm.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > olśniewać
-
13 olśniewać
глаг.• обольщать• ослепить• ослеплять• слепить* * *olśniewa|ć\olśniewaćny несов. 1. ослеплять, поражать блеском;2. поражать; ослеплять; очаровывать, восхищать; ср. olśnić+1. oślepiać 2. zachwycać
* * *olśniewany несов.1) ослепля́ть, поража́ть бле́ском2) поража́ть; ослепля́ть; очаро́вывать, восхища́ть; ср. olśnićSyn: -
14 urzec
urze|c\urzecknę, \urzecknie, \urzeckł, \urzecczony сов. 1. очаровать, заворожить, заколдовать;jak \urzec czony как заворожённый;
2. сглазить+1. oczarować, olśnić, zachwycić 2. zaczarować, uroczyć
* * *urzeknę, urzeknie, urzekł, urzeczony сов.1) очарова́ть, заворожи́ть, заколдова́ть2) сгла́зитьSyn: -
15 zachwycić
глаг.• восторгать• восхитить• восхищать• грабить• зачаровывать• обворожить• околдовывать• очаровывать• похищать* * *zachwyc|ić\zachwycićę, \zachwycićony сов. восхитить, вызвать восторг+olśnić, urzec
* * *zachwycę, zachwycony сов.восхити́ть, вы́звать восто́ргSyn: -
16 zafascynować
глаг.• заколдовать• захватить• очаровать• очаровывать* * *zafascynowa|ć\zafascynowaćny сов. захватить, заворожить, увлечь+oczarować, olśnić, urzec
* * *zafascynowany сов.захвати́ть, заворожи́ть, увле́чьSyn: -
17 zaczarować
(-uję, -ujesz); vt perf* * *pf.1. (= rzucić urok) put l. cast a spell (kogoś/coś on sb/sth).2. pot. (= olśnić, urzec) cast a spell (na kogoś/coś for sb/sth); bewitch (na kogoś/coś sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaczarować
-
18 ослеплять
глаг.• maskować• olśniewać• olśnić• oślepiać• razić• zaślepiać• ćmić* * *olśniewać, oślepiać -
19 очаровать
глаг.• czarować• fascynować• oczarować• ująć• urzekać• zachwycać• zafascynować* * *oczarować, olśnić, roztoczyć czar, uroczyć перен., urzec -
20 слепить
глаг.• olśniewać• olśnić• oślepiać• oślepić• polepić• razić• zlepić• ćmić* * *sklecić, skleić, ulepić, zlepić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
olśnić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}olśniewać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
olśnić — dk VIa, olśnię, olśnisz, olśnij, olśnił, olśniony olśniewać ndk I, olśnićam, olśnićasz, olśnićają, olśnićaj, olśnićał, olśnićany 1. «porazić wzrok silnym blaskiem, oślepić jasnością, bielą; rzadziej: oświetlić coś jasno» Promienie słońca olśniły… … Słownik języka polskiego
olśniewać — → olśnić … Słownik języka polskiego
olśniewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, olśniewaćam, olśniewaća, olśniewaćają, olśniewaćany {{/stl 8}}– olśnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, olśniewaćnię, olśniewaćni, olśniewaćnij, olśniewaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
olśnienie — n I 1. rzecz. od olśnić. 2. lm D. olśnienieeń «nagłe poznanie, uświadomienie sobie czegoś; to, co olśniewa, porywa, zachwyca» Doznać olśnienia … Słownik języka polskiego
urzec — dk Vc, urzeknę, urzekniesz, urzeknij, urzekł, urzekła, urzekli, urzekłszy, urzeczony urzekać ndk I, urzecam, urzecasz, urzecają, urzecaj, urzecał 1. «według dawnych wierzeń: rzucić na kogoś urok; zaczarować» 2. «wzbudzić podziw, zachwyt, olśnić,… … Słownik języka polskiego
zabłysnąć — dk Va, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśniesz, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnął, zabłysnąćnęła a. zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli, zabłysnąćnąwszy 1. «wydać błysk, błyski, ukazać się jako błysk, zajaśnieć blaskiem» Słońce zabłysło zza chmur. Latarka zabłysła… … Słownik języka polskiego
zabłyszczeć — dk VIIb, zabłyszczećczę, zabłyszczećczysz, zabłyszczećbłyszcz, zabłyszczećczał, zabłyszczećczeli 1. «zajaśnieć blaskiem; zaświecić, zamigotać, zalśnić» Śnieg zabłyszczał w słońcu. Brylant zabłyszczał na palcu. Na dnie coś zabłyszczało. 2.… … Słownik języka polskiego
zachwycić — dk VIa, zachwycićcę, zachwycićcisz, zachwycićchwyć, zachwycićcił, zachwycićcony zachwycać ndk I, zachwycićam, zachwycićasz, zachwycićają, zachwycićaj, zachwycićał, zachwycićany «wprawić kogoś w zachwyt, wzbudzić zachwyt; olśnić, oczarować, urzec» … Słownik języka polskiego
zafascynować — dk IV, zafascynowaćnuję, zafascynowaćnujesz, zafascynowaćnuj, zafascynowaćował, zafascynowaćowany «wywrzeć bardzo silne wrażenie; urzec, oczarować, olśnić» Zafascynowała kogoś sztuka, książka. Zafascynować kogoś swoją urodą. zafascynować się… … Słownik języka polskiego
zaimponować — dk IV, zaimponowaćnuję, zaimponowaćnujesz, zaimponowaćnuj, zaimponowaćował «wzbudzić podziw, uznanie, olśnić kogoś» Zaimponować komuś pracowitością, elegancją, erudycją … Słownik języka polskiego