-
1 ogarnąć
глаг.• обнять• обуять* * *ogarn|ąć\ogarnąćięty сов. 1. охватить;\ogarnąć ramionami обнять, заключить в объятия; \ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem охватить взглядом, взором; pożar \ogarnąćął budynek огонь охватил здание;
2. понять, уяснить себе;\ogarnąć myślą постичь умом; \ogarnąć całą grozę sytuacji понять весь ужас положения;
3. kogo охватить, обуять кого, овладеть кем;\ogarnąćął go lęk его охватил страх; \ogarnąćęła go radość его охватила (обуяла) радость;
4. охватить, окружить;\ogarnąćęły ich ciemności их охватила темнота;
5. разг. прибрать, привести в порядок, навести порядок;\ogarnąć pokój прибрать комнату (в комнате);
6. разг. одеть, приодеть+1. objąć 2. zrozumieć, pojąć 3. owładnąć kim 4. otoczyć 5. uprzątnąć 6. odziać, ubrać
* * *ogarnięty сов.1) охвати́тьogarnąć ramionami — обня́ть, заключи́ть в объя́тия
ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem — охвати́ть взгля́дом, взо́ром
pożar ogarnął budynek — ого́нь охвати́л зда́ние
2) поня́ть, уясни́ть себе́ogarnąć myślą — пости́чь умо́м
ogarnąć całą grozę sytuacji — поня́ть весь у́жас положе́ния
ogarnął go lęk — его́ охвати́л страх
ogarnęła go radość — его́ охвати́ла (обуя́ла) ра́дость
4) охвати́ть, окружи́тьogarnęły ich ciemności — их охвати́ла темнота́
5) разг. прибра́ть, привести́ в поря́док, навести́ поря́докogarnąć pokój — прибра́ть ко́мнату (в ко́мнате)
6) разг. оде́ть, приоде́тьSyn: -
2 ogarnąć
1. (-nę, -niesz); imp - nij; vb; od ogarniać 2. vt perf; potto straighten (up) (pot)* * *pf.-ij, ogarniać ipf.1. (= obejmować ramionami) embrace.2. (= widzieć, rozumieć całość) comprehend; ogarniać kogoś/coś spojrzeniem take sb/sth in; staram się ogarnąć złożoność sytuacji I'm trying to fathom the complexity of the situation; trudno to ogarnąć umysłem it's difficult to grasp, it's mind-boggling.3. (= przenikać kogoś) grip, overcome, sweep; ogarnęła mnie panika I was panic stricken, panic gripped me.4. (= otaczać kogoś, coś) surround, encompass; ogarnęły nas kompletne ciemności we were left in total darkness.5. (= rozprzestrzeniać się) (epidemia, pożar) spread l. sweep across.6. pot. (= porządkować, sprzątać) (mieszkanie, obejście) pot. tidy (up), spruce up.pf.-ij, ogarniać się ipf. spruce up, freshen up; muszę się trochę ogarnąć przed obiadem I have to spruce up a bit before dinner.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogarnąć
-
3 ogarnąć
perf,I. vt -
4 ogarnąć
1. охопити; обняти;2. збагнути, зрозуміти;3. оточити;4. оволодіти;5. обгорнути;6. прибрати (розм.) -
5 ogarnąć się
сов.принаряди́ться, привести́ себя́ в поря́док -
6 ogarnąć\ się
сов. принарядиться, привести себя в порядок -
7 ogarnąć się
vr; potto spruce o.s. up (pot)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogarnąć się
-
8 ogarn|ąć
pf — ogarn|iać impf (ogarnęła, ogarnęli — ogarniam) Ⅰ vt 1. (objąć rękami) to embrace- ogarnęła dzieci ramionami she embraced the children2. (objąć wzrokiem) to take in- ze szczytu góry mógł ogarnąć spojrzeniem całą okolicę he could take in the entire vicinity from the top of the mountain3. (objąć zasięgiem) to spread through, to sweep through- pożar szybko ogarnął cały budynek the fire quickly spread through the building- cały kraj został ogarnięty epidemią the epidemic has engulfed the whole country4. (zrozumieć) to grasp, to comprehend- nie mógł ogarnąć całego problemu he couldn’t grasp the whole problem5. (otoczyć) [mgła, cisza] to engulf- ogarnęły nas ciemności we were engulfed in darkness6. (o uczuciach) to seize, to grip- ogarnął ją nagły niepokój she was seized with sudden anxiety- żołnierzy ogarnął strach the soldiers were gripped with fear7. pot. (posprzątać) to tidy up [dom, mieszkanie] Ⅱ ogarnąć się — ogarniać się pot. to tidy a. spruce oneself upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogarn|ąć
-
9 najść
глаг.• восполнить• заполнить• заполнять• исполнять• налить• наполнить• наполнять• насыщать• пломбировать* * *naj|ść\najśćdę, \najśćdzie, \najśćdą, naszedł, naszła сов. 1. найти;naszło dymu нашло дыму; naszło dużo gości нашло (нагрянуло) много гостей; 2. перен. найти на кого, охватить кого; naszły ją smutne myśli на неё нашли грустные мысли, ею овладели грустные мысли+2. ogarnąć
* * *najdę, najdzie, najdą, naszedł, naszła сов.1) найти́naszło dymu — нашло́ ды́му
naszło dużo gości — нашло́ (нагря́нуло) мно́го госте́й
naszły ją smutne myśli — на неё нашли́ гру́стные мы́сли, е́ю овладе́ли гру́стные мы́сли
Syn:ogarnąć 2) -
10 objąć
глаг.• заступить• обнимать• обнять• обхватить• окружать• охватить• охватывать• продлить• распростирать• распространять• растягивать• расширить• расширять• удлинять* * *obj|ąćobejmę, obejmie, obejmij, \objąćęty сов. 1. обнять;2. принять, взять (в свои руки);\objąć
kierownictwo принять руководство; \objąć tekę ministra занять пост министра; \objąć władzę взять власть в свой руки;3. охватить;\objąćął go strach его охватил страх;
4. понять, постичь; уяснить себе, осознать;\objąć umysłem постичь умом; \objąć grozę sytuacji понять (уяснить себе) ужас положения;
5. вместить, заключить в себе;encyklopedia obejmie sto arkuszy объём энциклопедии составит сто листов;● \objąć wzrokiem, spojrzeniem охватить (обнять) взглядом;
\objąć amnestią kogoś распространить амнистию на кого-л.;\objąć planem включить в план+2. przejąć 3. ogarnąć 4. pojąć 5. zawrzeć
* * *obejmę, obejmie, obejmij, objęty сов.1) обня́ть2) приня́ть, взять ( в свои руки)objąć kierownictwo — приня́ть руково́дство
objąć tekę ministra — заня́ть пост мини́стра
objąć władzę — взять власть в свои́ ру́ки
3) охвати́тьobjął go strach — его́ охвати́л страх
4) поня́ть, пости́чь; уясни́ть себе́, осозна́тьobjąć umysłem — пости́чь умо́м
objąć grozę sytuacji — поня́ть (уясни́ть себе́) у́жас положе́ния
5) вмести́ть, заключи́ть в себе́encyklopedia obejmie sto arkuszy — объём энциклопе́дии соста́вит сто листо́в
•- spojrzeniem
- objąć amnestią kogoś
- objąć planemSyn: -
11 oblecieć
глаг.• облететь* * *oblec|ieć\obleciećę сов. 1. облететь;2. обежать; объехать;\oblecieć wszystkie sklepy обежать все магазины;
3. охватить, овладеть;tchórz (strach) go \obleciećiał его охватил страх;
4. перен. (о ubraniu, obuwiu) износиться, истрепаться+3. ogarnąć, zdjąć, przejąć 4. opaść
* * *oblecę сов.1) облете́ть2) обежа́ть; объе́хатьoblecieć wszystkie sklepy — обежа́ть все магази́ны
3) охвати́ть, овладе́ть4) перен. (o ubraniu, obuwiu) износи́ться, истрепа́тьсяSyn: -
12 ogarniać
глаг.• обдавать• обнимать• обнять• охватить• охватывать* * *ogarnia|ć\ogarniaćny несов. 1. охватывать;2. понимать, уяснять себе; 3. kogo охватывать кого, овладевать кем; 4. охватывать, окружать; 5. разг. прибирать, приводить в порядок, наводить порядок; 6. разг. одевать; ср. ogarnąć+1. obejmować 2. rozumieć, pojmować 3. opanowywać 4. otaczać 5. uprzątać 6. odziewać, ubierać
* * *ogarniany несов.1) охва́тывать2) понима́ть, уясня́ть себе́4) охва́тывать, окружа́ть5) разг. прибира́ть, приводи́ть в поря́док, наводи́ть поря́докSyn: -
13 opanować
глаг.• господствовать• завладевать• овладеть• одолевать• пересиливать• порабощать* * *opanowa|ć\opanowaćny сов. 1. со овладеть чем, покорить что; захватить что;\opanować miasto захватить город, овладеть городом; \opanować kraj покорить страну; \opanować kosmos покорить (освоить) космос;
2. со подавить, обуздать, укротить что; справиться с чем;\opanować wściekłość подавить ярость; \opanować wzruszenie (zdenerwowanie) овладеть собой, справиться с волнением; \opanować żywioł обуздать (укротить) стихию; \opanować pożar ликвидировать пожар;
3. kogo овладеть кем, охватить, обуять кого;\opanowaćł go strach его охватил страх;
4. со овладеть чем, освоить что;\opanować jakiś język овладеть каким-л. языком; \opanować nową metodę produkcji освоить новый метод производства+1. zawładnąć 2. poskromić, okiełznać, zapanować 3. ogarnąć, owładnąć 4. osiągnąć sprawność, nauczyć się
* * *opanowany сов.opanować miasto — захвати́ть го́род, овладе́ть го́родом
opanować kraj — покори́ть страну́
opanować kosmos — покори́ть (осво́ить) ко́смос
opanować wściekłość — подави́ть я́рость
opanować wzruszenie (zdenerwowanie) — овладе́ть собо́й, спра́виться с волне́нием
opanować żywioł — обузда́ть (укроти́ть) стихи́ю
opanować pożar — ликвиди́ровать пожа́р
opanował go strach — его́ охвати́л страх
opanować jakiś język — овладе́ть каки́м-л. языко́м
opanować nową metodę produkcji — осво́ить но́вый ме́тод произво́дства
Syn:zawładnąć 1), poskromić, okiełznać, zapanować 2), ogarnąć, owładnąć 3), osiągnąć sprawność, nauczyć się 4) -
14 opaść
глаг.• опасть• упасть* * *opa|ść%1, \opaśćdnę, \opaśćdnie, \opaśćdnij, \opaśćdł сов. 1. спуститься; опуститься;\opaść na kolana опуститься на колени; kurtyna \opaśćdła занавес опустился; powieki \opaśćdły веки сомкнулись;
2. опасть; осыпаться;liście \opaśćdły листья опали;
3. опасть, спасть (уменьшиться в объёме);puchlina \opaśćdła опухоль спала;
4. понизиться, снизиться;gorączka \opaśćdła жар спал, температура понизилась;
5. окружить, обступить;psy \opaśćdły dzika собаки окружили кабана;
6. перен. охватить, овладеть;\opaśćdło go złe przeczucie его охватило недоброе предчувствие; ● ręce \opaśćdły руки опустились; \opaść z sił выбиться из сил;
\opaść z ciała похудеть+2. oblecieć 3. stęchnąć 4. zniżyć się 5. obskoczyć, oblec 6. ogarnąć
* * *I opadnę, opadnie, opadnij, opadł сов.1) спусти́ться; опусти́тьсяopaść na kolana — опусти́ться на коле́ни
kurtyna opadła — за́навес опусти́лся
powieki opadły — ве́ки сомкну́лись
2) опа́сть; осы́патьсяliście opadły — ли́стья опа́ли
3) опа́сть, спасть ( уменьшиться в объёме)puchlina opadła — о́пухоль спа́ла
4) пони́зиться, сни́зитьсяgorączka opadła — жар спал, температу́ра пони́зилась
5) окружи́ть, обступи́тьpsy opadły dzika — соба́ки окружи́ли кабана́
6) перен. охвати́ть, овладе́тьopadło go złe przeczucie — его́ охвати́ло недо́брое предчу́вствие
•Syn:II opasę, opasie, opaś, opasł, opaśli, opasiony сов.откорми́ть, упита́тьSyn: -
15 ponieść
глаг.• выдержать• выдерживать• испытывать• нести• подвергаться• поддерживать• подлежать• подпирать• понести• сносить• страдать• терпеть* * *poni|eść\ponieśćosę, \ponieśćesie, \ponieśćósł, \ponieśćosła, \ponieśćeśli, \ponieśćesiony сов. 1. понести;konie \ponieśćosły лошади понесли;
2. увлечь, охватить;\ponieśćósł go gniew его охватил (обуял) гнев; \ponieśćosło go безл. ero прорвало; nerwy go \ponieśćosły он вышел из себя;
● \ponieść śmierć погибнуть; ср. ponosić+2. porwać, opanować, ogarnąć
* * *poniosę, poniesie, poniósł, poniosła, ponieśli, poniesiony сов.1) понести́konie poniosły — ло́шади понесли́
2) увле́чь, охвати́тьponiósł go gniew — его́ охвати́л (обуя́л) гнев
poniosło go — безл. его́ прорвало́
nerwy go poniosły — он вы́шел из себя́
•Syn: -
16 porwać
глаг.• восторгать• восхитить• восхищать• выхватить• грабить• нести• ограбить• очаровывать• похитить• похищать* * *1) (uprowadzić) похитить, унести, угнать2) porwać (podrzeć) порвать* * *porw|ać\porwaćę, \porwaćie, \porwaćij, \porwaćany сов. 1. похитить; выкрасть;угнать;\porwać samolot угнать самолёт;
2. схватить;\porwać w objęcia схватить в объятия;
3. перен. охватить; обуять;\porwaćał go gniew его охватил (им овладел) гнев; \porwaćał go śmiech он не мог удержаться от смеха; он неудержимо расчохотался;
4. перен. увлечь;\porwać za sobą masy увлечь за собой массы;
5. порвать, разорвать;● \porwać za broń взяться за оружие+1. uprowadzić 2. chwycić, złapać 3. ogarnąć, zdjąć 5. podrzeć
* * *porwę, porwie, porwij, porwany сов.1) похи́тить; вы́красть; угна́тьporwać samolot — угна́ть самолёт
2) схвати́тьporwać w objęcia — схвати́ть в объя́тия
3) перен. охвати́ть; обуя́тьporwał go gniew — его́ охвати́л (им овладе́л) гнев
porwał go śmiech — он не мог удержа́ться от сме́ха; он неудержи́мо расхохота́лся
4) перен. увле́чьporwać za sobą masy — увле́чь за собо́й ма́ссы
5) порва́ть, разорва́ть•Syn: -
17 przejąć
глаг.• перехватить• перехватывать• принять• пробрать• пронять* * *przej|ąć\przejąćmę, \przejąćęty сов. 1. принять; взять;\przejąć czyjeś obowiązki взять на себя чьи-л. обязанности;\przejąć w spadku получить в наследство;
2. перехватить;3. перенять, позаимствовать; 4. охватить, пронизать; \przejąć do głębi (do żywego) глубоко взволновать; взволновать (тронуть) до глубины души+1. wziąć 2. przechwycić 3. zapożyczyć 4. zdjąć, ogarnąć, przeszyć
* * *przejmę, przejęty сов.1) приня́ть; взятьprzejąć czyjeś obowiązki — взять на себя́ чьи́-л. обя́занности
przejąć w spadku — получи́ть в насле́дство
2) перехвати́ть3) переня́ть, позаи́мствовать4) охвати́ть, прониза́тьprzejąć do głębi (do żywego) — глубоко́ взволнова́ть; взволнова́ть (тро́нуть) до глубины́ души́
Syn: -
18 tknąć
глаг.• дотронуться* * *tkn|ąć\tknąćięty сов. 1. коснуться, тронуть, дотронуться;nie \tknąć czegoś не дотронуться до чего-л.; nie \tknąć kogoś не тронуть кого-л.;nie \tknąć jedzenia не притронуться к еде;
2. kogo охватить кого; возникнуть у кого;\tknąćęło mnie przeczucie меня охватило предчувствие; \tknąćęło go podejrzenie у него возникло подозрение;
● \tknąćięty apopleksją разбитый параличом+1. dotknąć, poruszyć, trącić 2. ogarnąć, opanować
* * *tknięty сов.1) косну́ться, тро́нуть, дотро́нутьсяnie tknąć czegoś — не дотро́нуться до чего́-л.
nie tknąć kogoś — не тро́нуть кого́-л.
nie tknąć jedzenia — не притро́нуться к еде́
tknęło mnie przeczucie — меня́ охвати́ло предчу́вствие
tknęło go podejrzenie — у него́ возни́кло подозре́ние
•Syn: -
19 zdjąć
глаг.• снимать• снять• сняться• убрать• удалять• устранять* * *zdj|ąćzdejmę, zdejmie, zdejmij, \zdjąćety сов. 1. снять;\zdjąć kapelusz снять шляпу;
\zdjąć miarę z kogoś снять мерку с кого-л.;\zdjąć ze stanowiska снять с должности;
2. охватить, обуять+2. opanować, ogarnąć
* * *zdejmę, zdejmie, zdejmij, zdjęty сов.1) снятьzdjąć kapelusz — снять шля́пу
zdjąć miarę z kogoś — снять ме́рку с кого́-л.
zdjąć ze stanowiska — снять с до́лжности
2) охвати́ть, обуя́тьSyn: -
20 ogarniać
impf ⇒ ogarnąć* * *(o ciemnościach, mgle) to surround, to encompass; (o radości, niepokoju) to overtake, to overcome; (o wojnie, pożarze) to spread acrossogarniać kogoś/coś wzrokiem lub spojrzeniem — to take sb/sth in
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogarniać
См. также в других словарях:
ogarnąć — dk Va, ogarnąćnę, ogarnąćniesz, ogarnąćnij, ogarnąćnął, ogarnąćnęła, ogarnąćnęli, ogarnąćnięty, ogarnąćnąwszy ogarniać ndk I, ogarnąćam, ogarnąćasz, ogarnąćają, ogarnąćaj, ogarnąćał, ogarnąćany 1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć … Słownik języka polskiego
ogarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogarniaćam, ogarniaća, ogarniaćają, ogarniaćany {{/stl 8}}– ogarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ogarniaćnę, ogarniaćnie, ogarniaćnij, ogarniaćnął, ogarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umysł — 1. Potężny umysł a) «niezwykle rozwinięty intelekt»: Znana jest hipoteza Laplace’a: gdyby istniał tak potężny umysł, że potrafiłby ogarnąć wszystkie aktualne wydarzenia w świecie i znał wszystkie prawa rządzące światem, to zgodnie z zasadą… … Słownik frazeologiczny
granica — 1. Bez granic a) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły. b)… … Słownik frazeologiczny
bezdeń — ż V, DCMs. bezdeńdni książk. «coś, co się nie da zmierzyć, ogarnąć; ogrom, bezmiar zwykle w odniesieniu do uczuć» Bezdeń nieba. Bezdeń wód. Bezdeń lęku, smutku, rozpaczy … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
kosmiczny — 1. «odnoszący się do kosmosu; znajdujący się, zachodzący, odbywający się we wszechświecie, pochodzący z wszechświata» Ciała, zjawiska kosmiczne. ∆ astr. Pył kosmiczny «drobne ciała stałe wchodzące w skład materii międzyplanetarnej,… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
najść — dk, najśćjdę, najśćjdziesz, najdź, naszedł, naszła, naszli, naszedłszy nachodzić ndk VIa, najśćdzę, najśćdzisz, najśćchodź, najśćdził 1. «pojawić się niespodzianie, odwiedzić kogoś wbrew jego życzeniu» Nachodzić kogoś w biurze, w mieszkaniu.… … Słownik języka polskiego
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
nieogarniony — «nie dający się ogarnąć, objąć wzrokiem, niezmierzony, rozległy, nie dający się pojąć, przeniknąć; niedocieczony» Nieogarniony widok. Nieogarnione morze głów. Nieogarnione bogactwo … Słownik języka polskiego