-
101 Iacob
Iācōb, m. indecl., Sohn des Isaak u. der Rebekka, einer der Patriarchen, Vulg. genes. 25, 25. Iuvenc. 2, 265. Alcim. Avit. poëm. 5, 363. Prud. cath. 2, 73 u. 12, 186; ham. 452. -
102 infernalis
īnfernālis, e (infernus), unterirdisch, dii, Gloss. III, 504, 31: Iuppiter, Pluto, Prud. c. Symm. 1, 388: nox, Alcim. Avit. poëm. 2, 290.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infernalis
-
103 labito
labito, āre (Intens. v. labo), wanken, regna quae parvo labitantia tempore dantur, (Hilar. Arelat.) poëm. de Manich. v. 87. -
104 lavacrum
lavācrum, ī, n. (lavo), das Bad, a) = Badeort, Badezimmer, lavacri lacus (Behälter, Bassins), Auson. Mos. 341: lav. Herculeum, Auson. ordo urb. nobil. (XVIIII) 41. p. 99 Schenkl: lavacra nitida, Gell. 1, 2, 2: lavacra nobilia, Paneg. inc. Constant. 21, 3: lavacra in modum provinciarum exstructa, Amm. 16, 10, 14: lavacra constituere, condere, Aur. Vict. epit. 5, 3 u. 13, 6: lavacra, quae corruerant, exstruere, Eumen. grat. act. 4, 4: lavacra pro sexibus separavit, Spart. Hadr. 18, 10. – u. = Schwemme (für Tiere), ascendere de lavacro, Vulg. cant. cantic. 4, 2. – b) = Badewasser, lav. balnearum publicartim, Corp. inscr. Lat. 10, 3678: lav. calidum, Auson. epigr. 107, 11. p. 224 Schenkl: lavacra ignea (heiße), Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 17: lavacra marina, Seebäder, Min. Fel. 2, 3: avidus splendere lavacris, Claud. in Eutr. 2, 410: ex arbitrio lavacrum petere, Apul. met. 5, 2: lavacro fatigationem sui diluit, ibid. 5, 3: nec lavacro nec ullā denique refectione recreata, ibid. 5, 5. – insbes. = die Taufe, lav. immortale, Auson. edyll. 1, 21. p. 31, 1 Schenkl: lav. aquae, Wassertaufe, Vulg. Ephes. 5, 26: lav. vitale, salutare, Cypr. de habit. virg. 2 u. 23: lav. mysticum, Prud. perist. 6, 29. – übtr., die Abwaschung, Sühnung, cotidiana lavacra, Augustin. serm. 389, 2. – ⇒ lăvăcrum gemessen, Alcim. Avit. poëm. 5, 714. Ven. Fort carm. 5, 5, 96.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lavacrum
-
105 libitus
-
106 marsupium
marsūpium u. marsuppium, iī, n. (μαρσίπιον, μαρσιππειον), das Geldsäckchen, der Geldbeutel, die Börse, Plaut. Cas. 490; Epid. 185 G.; rud. 547. Varro sat. Men. 39. Prud. psych. 600. Hieron. epist. 60, 11. Vulg. gen. 43, 22 u. prov. 1, 14. Alcim. Avit. poëm. 6, 311: distenta aureis nummis marsupia, Salv. de gub. dei 1, 2, 10: inspicere marsuppium, Plaut. Men. 254: alcis marsuppium exenterare, Plaut. Epid. 511: illae maritimae piscinae potius marsuppium domini exinaniunt quam implent, Vano r. r. 3, 17, 2. – ⇒ Nbf. marsippium, Varro r. r. 3, 17, 2 Keil.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > marsupium
-
107 mediatrix
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mediatrix
-
108 mulgare
-
109 Noa
Nōa, ae, m., gew. Nōē od. Nōe, m. indecl. (Νῶε, hebr. חנ), der Patriarch Noah, perfidus (corvus) Noae, Sedul. 1, 158: arca Noë, Gromat. vet. 373, 6: u. so Noë bei Tert. adv. Marc. carm. 3, 42. Alcim. Avit. poëm. 4, 187 u.a. Eccl. -
110 paradisiacus
paradīsiacus, a, um (παραδεισιακός), paradiesisch, Alcim. Avit. poëm. 1, 300. Ven. Fort. carm. 6, 8, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > paradisiacus
-
111 perdico
per-dīco, dīxī, ere, völlig heraussagen, Alcim. Avit. poëm. 5, 608. -
112 praescio
1. prae-scio, īvī u. iī, ītum, īre, vorherwissen, Ter. Andr. 239. Suet. Tib. 67, 2. Ambros. in Luc. 7. § 167. Vulg. Roman. 8, 29 u. 11, 2: eventus praescitarum rerum, Boëth. consol. phil. 5. pros. 3: angit praescitus ducti quos terminus aevi, Alcim. Avit. poëm. 2, 318: novit praescitos, die Vorhergekannten, Augustin. tract. in evang. Ioann. 45, 12. – Dav. praescītum, ī, n., s. bes.————————2. praescio, ōnis, m. (praescio, ire), der Vorherwisser, – *Amm. 18, 4, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praescio
-
113 praestigia
praestīgia, iae, f. (Quint. 4, 1, 77. Exc. Charis. 550, 9), häufiger Plur. praestīgiae (praestrīgiae), iārum, f. (praestringo, s. Ps. Ascon. Cic. div. in Caec. 46. Isid. orig. 8, 9, 33), Blendwerke, Gaukeleien, Plaut., Cic. u.a.: oculorum, Lact.: verborum, leerer Wortschwall, Cic.: philosophari se dicentium, Gell.: nubium, die Truggestalten der Wolkenbildungen, Apul.: has omnes simulati numinis praestigias revelabo, Lact. – ⇒ praestĭgĭae gemessen bei Alcim. Avit. poëm. 5, 472. – Die ältere Form praestrigiae, Plaut. capt. 524 Sch. Caecil. com. 209 R.2 (und in derselben Stelle bei Cic. de nat. deor. 3, 73 ed. Mueller) u. bei Fronto ad M. Caes. 1, 5. p. 13, 1 N. im cod.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praestigia
-
114 protoplastus
prōtoplastus, ī, m. (πρωτόπλαστος), der Zuerstgebildete, v. ersten Menschen (Adam), Ambros. serm. 27. § 5. Alcim. Avit. poëm. 2, 35 (wo prŏt. gemessen ist): Plur. (v. Adam u. Eva), Tert. exh. castit. 2; ad nat. 13. Commodian. instr. 2, 17, 4; 2, 22, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > protoplastus
-
115 proverbium
prōverbium, iī, n. (pro u. verbum), I) das Sprichwort, iam tritum sermone proverbium, ein gang u. gäbes Sprichwort, Cic.: venit in proverbium, Liv., od. in consuetudinem proverbii, Cic., ist zum Spr. geworden: ebenso in proverbium cessit, Plin.: unde et in proverbium tractum est ›muli Mariani‹, Frontin.: inde rem ad triarios redisse, cum laboratur, proverbio increbuit, ist zum häufigen (fast gewöhnlichen) Spr. geworden, Liv.: veteri proverbio, nach dem alten Spr., Cic.: quod est Graecis in proverbio, ist bei ihnen ein Spr., Cic.: ut est in proverbio, wie man im Spr. sagt, Cic.: esse in proverbium et in fabulam, Vulg. 3. regg. 9, 7: et usus est vulgari proverbio ›oleum in incendium‹, Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 321: ut proverbium loquitur vetus, Amm. 14, 11, 12: ut ait vetus proverbium, Apul. met. 11, 28: usurpabat hoc saepe proverbium, quod supra nos idem et nihil ad nos pertinere, Lact.: unde hic antiquissimus versus vice proverbii celebratus est, Gell.: Graeco proverbio notatum est m. folg. Acc. u. Infin., Suet. Tib. 38 extr. – Plur., proverbia opportune aptata, Quint.: istius nequitiam in ore vulgi atque in communibus proverbiis esse versatam, Cic. – II) im weiteren Sinne, der Spruch, a) = der Ausspruch, proverbia laudis, löbliche Sprüche, Vulg. Sirach 6, 35. – b) das Gleichnis, Rätsel, Vulg. Sirach 39, 3. Iob 10, 6 u. 16,————Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > proverbium
-
116 reparturiens
reparturiēns, entis, Partic. (re u. parturio), wiedergebärend, Alcim. Avit. poëm. 6, 71.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reparturiens
-
117 satrapes
satrapēs, ae u. is, m. u. satrapa, ae, m. u. satraps, apis, m. (σατράπης, persisches Wort), der (persische) Statthalter, der Bassa, der Satrap, Nom. Sing. satrapes, Nep. Paus. 1, 2; Alc. 10, 3. Curt. 8, 4 (16), 21 u.a.: satrapa, Ter. heaut. 452. Curt. 3, 13 (33), 1. Amm. 18, 6, 20; 25, 1, 6. Iul. Val. 2, 9. p. 65 (b) ed. Paris. (vgl. Gloss. II, 429, 65 ›satrapa, σατράπης‹): satraps, Sidon. carm. 2, 78. Alc. Avit. poëm. 6, 392: Genet. satrapis, Nep. Lys. 4, 1: Dat. satrapae, Curt. 5, 3 (12), 16: Akk. satrapēn, Curt. 6, 4 (13), 25 u. 6, 6 (21), 10. Plin. 6, 139, satrapem, Nep. Con. 2, 1, satrapam, Vulg. 4. regg. 18, 24: Abl. satrape, Curt. 7, 3 (11), 1. – Nom. Plur. satrapae, Nep. Dat. 3, 1; Ages. 2, 2. Amm. 23, 6, 14: Genet. satraparum, Plin. 6, 119. Curt. 6, 6 (22), 20. Vulg. 1. regg. 29, 7: Dat. satrapīs, Vulg. 1. regg. 6, 5 u. 29, 6 1. Esdr. 8, 36: Nom. satrapēs, Apul. de mund. 26: Abl. satrapibus, Iul. Val. 2, 21 (2, 7 in.). – Akk. satrapas, Sidon. epist. 8, 3, 5; carm. 9, 50. Iul. Val. 2, 23 (2, 7). Vulg. 1. regg. 5, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > satrapes
-
118 scrutatrix
scrūtātrīx, trīcis, f. (Femin, zu scrutator), die Aufsucherin, Nachforscherin nach usw., Alcim. Avit. poëm. 2, 326 u.a. Eccl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scrutatrix
-
119 seductilis
sēductilis, e (seduco), verführbar, Augustin. conf. 2, 3 u. in psalm. 106, 14. Alcim. Avit. poëm. 2, 166.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > seductilis
-
120 septiforis
septiforis, e (septem u. foris), sieben Öffnungen habend, siebenlöcherig, Alcim. Avit. poëm. 1, 83. Sidon. epist. 2, 2, 14.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > septiforis
См. также в других словарях:
poem — POÉM, poeme, s.n. 1. (Adesea fig.) Specie a poeziei epice, de întindere relativ mare, cu caracter eroic, filozofic, istoric, mitologic, legendar etc. ♢ Poem în proză = specie a prozei literare aparţinând genului liric, cultivată din a două… … Dicționar Român
Poem to a horse — Saltar a navegación, búsqueda Poem to a horse Single por Shakira del álbum Servicio de lavandería y Live Off The Record Lanzado 2004 Género Rock … Wikipedia Español
Poem@home — Bereich: Biochemie Ziel: Analyse und Vorhersage der Proteinstruktur Betreiber: Forschungszentrum Karlsruhe Land: Deutschland Plattform … Deutsch Wikipedia
POEM@home — Bereich: Biochemie Ziel: Analyse und Vorhersage der Proteinstruktur Betreiber: Karlsruher Institut für T … Deutsch Wikipedia
Poem ohne Held — Poem ohne Held[1] (russisch Поэмa без героя / Poema bez geroja) ist eine als Triptychon konzipierte Versnovelle von Anna Achmatowa aus dem Jahr 1963[1]. Dieses Werk gilt gemeinhin als ihr Meisterwerk. Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Poem — Saltar a navegación, búsqueda Poem Álbum de estudio de Bridges Publicación Cancelado Grabación 1980 1981 … Wikipedia Español
Poem for Rent — is a nonprofit project for arts distribution. This is done mainly by posting poems on bulletin boards, in the same format like standard house for rent posts, with several detachable tear offs in the bottom. One difference is that instead of a… … Wikipedia
POEM@home — es un proyecto de computación distribuida de la Universidad de Karlsruhe y corre en la plataforma Berkeley Open Infrastructure for Network Computing (BOINC). POEM modela el plegamiento proteico usando el dogma de Anfinsen. Objetivos científicos… … Wikipedia Español
Poem on the Evil Times of Edward II — also known as The Simonie and Symonie and Couetise , is a poem by an anonymous English author, believed to date to 1321 (Thomas Wright, 1839) or possibly 1327 (J. Aberth, 2000). It was a social protest poem that arose in the aftermath of the Gre … Wikipedia
poem — [pō′əm] n. [MFr poeme < L poema < Gr poiēma, anything made, poem < poiein, to make < IE base * kwei , to heap up, build, make > Sans cinōti, (he) arranges, OSlav činiti, to arrange, form] 1. an arrangement of words written or… … English World dictionary
Poem — Po em, n. [L. po[ e]ma, Gr. ?, fr. ? to make, to compose, to write, especially in verse: cf. F. po[ e]me.] 1. A metrical composition; a composition in verse written in certain measures, whether in blank verse or in rhyme, and characterized by… … The Collaborative International Dictionary of English