-
1 odtłuc
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odtłuc
-
2 odtłuc
odtłu|c\odtłuckę, \odtłuccze, \odtłuckł, \odtłucczony сов. отколоть, отбить* * *odtłukę, odtłucze, odtłukł, odtłuczony сов.отколо́ть, отби́ть -
3 odtluc
відбити, відколоти -
4 odtłuc się
відбитися, відколотися -
5 odtrącić
глаг.• оттолкнуть• сбросить* * *odtrąc|ić\odtrącićę, \odtrącićony сов. 1. оттолкнуть;2. перен. отвергнуть, отбросить;\odtrącić propozycję отвергнуть предложение; \odtrącić przyjaźń отвергнуть дружбу;
3. отчислить, вычесть;\odtrącić z poborów вычесть из зарплаты;
4. отбить, отколоть+1. odepchnąć 2. odrzucić 3. potrącić 4. odtłuc
* * *odtrącę, odtrącony сов.1) оттолкну́ть2) перен. отве́ргнуть, отбро́ситьodtrącić propozycję — отве́ргнуть предложе́ние
odtrącić przyjaźń — отве́ргнуть дру́жбу
3) отчи́слить, вы́честьodtrącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты
4) отби́ть, отколо́тьSyn: -
6 odtrą|cić
pf — odtrą|cać impf vt 1. (odepchnąć gwałtownie) to push [sb/sth] away, to push away- odtrącić kogoś/coś gwałtownie/silnie to push sb/sth away fiercely/forcefully- odtrąciła go tak, że upadł she pushed him so hard that he fell down- odtrąciła łyżkę z lekarstwem she pushed away a spoon containing medicine2. przen. (nie uznać) to reject, to spurn- odtrącać od siebie natrętne myśli to push obtrusive thoughts away, to brush off obtrusive thoughts- odtrącić czyjąś pomoc/przyjaźń/czyjeś uczucia to reject a. spurn sb’s help/friendship/affections- odtrącić czyjś dar to reject a. spurn sb’s gift- dlaczego mnie odtrącasz? why are you turning your back on me?3. (odliczyć) to deduct- odtrącić jakąś kwotę jako procenty od pożyczki to deduct a sum as interest on a loan- odtrącić koszty przesyłki to deduct the postage- odtrącić z pensji zaliczkę to deduct the advance from sb’s pay4. pot. (odtłuc) to break off- odtrącić głowę figurce to break off the head of a figurineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odtrą|cić
-
7 utrą|cić
pf — utrą|cać impf vt 1. (odtłuc) to break off, to chip- utrącić ucho dzbanka to break the handle off a jug- figurka z utrąconym nosem a figurine with a chipped nose2. pot. (usunąć ze stanowiska) to boot out pot.; to oust- słyszałeś, że utrącili prezesa? have you heard that they’ve booted out the director?3. przen. (odrzucić) to kill, to squash [projekt, ustawę]; to torpedo przen. [plan, inicjatywę]- kandydował na przewodniczącego, ale go utrącili he ran for the chairmanship but they knocked him out of the runningThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utrą|cić
-
8 abschlagen
См. также в других словарях:
odtłuc — dk XI, odtłuctłukę, odtłuctłuczesz, odtłuctłucz, odtłuctłukł, odtłuctłuczony, odtłuctłukłszy odtłukiwać ndk VIIIb, odtłuckuję, odtłuckujesz, odtłuckuj, odtłuciwał, odtłuciwany «uderzając, oddzielić coś od czegoś; odtrącić, odbić» Odtłuc ucho od… … Słownik języka polskiego
odtłukiwać się – odtłuc się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać odtłuczeniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podczas transportu figury odtłukła się jej podstawa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odtłukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odtłukiwaćkuję, odtłukiwaćkuje, odtłukiwaćany {{/stl 8}}– odtłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, odtłukiwaćtłukę, odtłukiwaćtłucze, odtłukiwaćtłucz, odtłukiwaćtłukł, odtłukiwaćtłukli, odtłukiwaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
odtrącić — dk VIa, odtrącićcę, odtrącićcisz, odtrącićtrąć, odtrącićcił, odtrącićcony odtrącać ndk I, odtrącićam, odtrącićasz, odtrącićają, odtrącićaj, odtrącićał, odtrącićany 1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie» Odtrącić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
poodbijać — dk I, poodbijaćam, poodbijaćasz, poodbijaćają, poodbijaćaj, poodbijaćał, poodbijaćany 1. «kolejno odbić, otworzyć, wyłamać wiele czegoś» Poodbijać skrzynie. 2. «odbić, odtłuc wiele czegoś lub w wielu miejscach» Poodbijać tynk ze ścian. 3. «odbić … Słownik języka polskiego
utrącić — dk VIa, utrącićcę, utrącićcisz, utrąć, utrącićcił, utrącićcony rzad. utrącać ndk I, utrącićam, utrącićasz, utrącićają, utrącićaj, utrącićał, utrącićany 1. «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc» Utrącić ucho dzbana. Figurka z utrąconym … Słownik języka polskiego
poodbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poodbijaćam, poodbijaća, poodbijaćają, poodbijaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbijać coś wielokrotnie przez jakiś czas, dla rozrywki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poodbijać piłkę … Langenscheidt Polski wyjaśnień