-
1 odorato
odoratoodorato [odo'ra:to]sostantivo MaskulinGeruch(ssinn) MaskulinDizionario italiano-tedesco > odorato
2 sudo
sūdo, āvi, ātum, āre (vgl. altind. svēdatē, schwitzt, svēda-h, Schweiß, griech. ἱδρώς = σϝιδρως, ahd. sweiz), I) intr. schwitzen, 1) eig.: puer sudavit et alsit, Hor.: cum Cumis Apollo (die Apollobildsäule) sudavit, Cic. (u. so deorum sudasse simulacra, Cic.): si sudare corpus coepit, Cels.: cum sudare inceperunt boves, Varro: sudare desiit bos, Colum.: sudare in balneo, Cels.: multum sudare maximeque frigido sudore, Cels.: in montem sudantes conscendimus, Petron. – 2) übtr.: a) von etw. schwitzen = von etw. dunsten, triefen, scuta duo sanguine sudasse, Liv.: sudarit sanguine litus, Verg.: cavae tepido sudant umore lacunae, Verg.: cum umore continuo Cumanus Apollo sudaret, Flor. – b) hervorschwitzen, herausschwitzen, per agros iam sponte sudent irriguae spirantia balsama venae, Claud.: balsama odorato sudantia ligno, Verg.: dulcis odoratis umor sudavit ab uvis, Sil. – 3) schwitzen = es sich sauer werden lassen, sich abmühen, sich abarbeiten, sudabis satis, si etc., Ter.: vides, sudare me iam dudum laborantem, quo modo ea tuear, quae etc., Cic.: sudandum est his pro communibus commodis, Cic.: ipsi sudabant (es soll ihnen die Hölle heiß werden), si di volunt, Cic.: se sine causa sudare, im Doppelsinn (eig. u. bildl.), Cic. de or. 2, 223: poet., mit folg. Infin., claustra remoliri, Stat. silv. 10, 526. – impers., ad supervacua sudatur, Sen. ep. 4, 11. – II) tr.: A) schwitzen, schwitzend von sich geben, ausschwitzen, 1) eig. (s. Bünem. Lact. 7, 24, 7. Muncker Fulg. myth. 3, 8. p. 123), durae quercus sudabunt mella, Verg.: arbores balsamum sudant, Iustin.: ut viles virgulae balsama pretiosa sudarent, Hieron.: ut iam nobis latissimi colles balsama sudent, Solin.: et (Iesus) sudavit sanguinem, Augustin.: in Sicilia scuta duo sanguinem sudasse, Val. Max.: ubi tura balsamaque sudantur, Tac. – 2) bildl., gleichs. im Schweiße seines Angesichts-, mühevoll bereiten, -verfertigen, -verrichten, proelium, Prud. – Öfter im Partiz., multo labore Cyclopum sudatus thorax, Sil.: zona manibus sudata Serenae, Claud.: sudatus labor, Stat. – B) beschwitzen, durch Schweiß benetzen, vestis sudata, Quint. 11, 3, 23. – C) schwitzend verbringen, durchschwitzen, aestates inter bella sudatae, Pacat. pan. 8, 3.
3 sudo
sūdo, āvi, ātum, āre (vgl. altind. svēdatē, schwitzt, svēda-h, Schweiß, griech. ἱδρώς = σιδρως, ahd. sweiz), I) intr. schwitzen, 1) eig.: puer sudavit et alsit, Hor.: cum Cumis Apollo (die Apollobildsäule) sudavit, Cic. (u. so deorum sudasse simulacra, Cic.): si sudare corpus coepit, Cels.: cum sudare inceperunt boves, Varro: sudare desiit bos, Colum.: sudare in balneo, Cels.: multum sudare maximeque frigido sudore, Cels.: in montem sudantes conscendimus, Petron. – 2) übtr.: a) von etw. schwitzen = von etw. dunsten, triefen, scuta duo sanguine sudasse, Liv.: sudarit sanguine litus, Verg.: cavae tepido sudant umore lacunae, Verg.: cum umore continuo Cumanus Apollo sudaret, Flor. – b) hervorschwitzen, herausschwitzen, per agros iam sponte sudent irriguae spirantia balsama venae, Claud.: balsama odorato sudantia ligno, Verg.: dulcis odoratis umor sudavit ab uvis, Sil. – 3) schwitzen = es sich sauer werden lassen, sich abmühen, sich abarbeiten, sudabis satis, si etc., Ter.: vides, sudare me iam dudum laborantem, quo modo ea tuear, quae etc., Cic.: sudandum est his pro communibus commodis, Cic.: ipsi sudabant (es soll ihnen die Hölle heiß werden), si di volunt, Cic.: se sine causa sudare, im Doppelsinn (eig. u. bildl.), Cic. de or. 2, 223: poet., mit folg. Infin., claustra remoliri, Stat. silv. 10, 526. – impers., ad supervacua sudatur,————Sen. ep. 4, 11. – II) tr.: A) schwitzen, schwitzend von sich geben, ausschwitzen, 1) eig. (s. Bünem. Lact. 7, 24, 7. Muncker Fulg. myth. 3, 8. p. 123), durae quercus sudabunt mella, Verg.: arbores balsamum sudant, Iustin.: ut viles virgulae balsama pretiosa sudarent, Hieron.: ut iam nobis latissimi colles balsama sudent, Solin.: et (Iesus) sudavit sanguinem, Augustin.: in Sicilia scuta duo sanguinem sudasse, Val. Max.: ubi tura balsamaque sudantur, Tac. – 2) bildl., gleichs. im Schweiße seines Angesichts-, mühevoll bereiten, -verfertigen, -verrichten, proelium, Prud. – Öfter im Partiz., multo labore Cyclopum sudatus thorax, Sil.: zona manibus sudata Serenae, Claud.: sudatus labor, Stat. – B) beschwitzen, durch Schweiß benetzen, vestis sudata, Quint. 11, 3, 23. – C) schwitzend verbringen, durchschwitzen, aestates inter bella sudatae, Pacat. pan. 8, 3.4 fiuto
fiutofiuto ['fiu:to]sostantivo Maskulin1 (il fiutare) Schnuppern neutro; (odorato) Witterung Feminin2 (aspirazione) Schnupfen neutro; tabacco da fiuto Schnupftabak Maskulin3 (figurato: intuizione) Spürsinn Maskulin, Riecher Maskulinfamiliare; riconoscere al fiuto figurato auf Anhieb erkennenDizionario italiano-tedesco > fiuto
См. также в других словарях:
odorato — (del lat. «odorātus»; ant.) m. Olfato. * * * odorato. (Del lat. odorātus). m. desus. Sentido del olfato … Enciclopedia Universal
odorato — (Del lat. odorātus). m. desus. Sentido del olfato … Diccionario de la lengua española
odorato — 1o·do·rà·to s.m. CO il senso dell olfatto: i cani hanno un odorato molto fine Sinonimi: olfatto. {{line}} {{/line}} DATA: 2Є metà XIII sec. ETIMO: dal lat. odorātu(m), acc. di odoratus, us, v. anche odorare. 2o·do·rà·to agg. LE profumato, odoroso … Dizionario italiano
odorato — {{hw}}{{odorato}}{{/hw}}s. m. Olfatto, fiuto … Enciclopedia di italiano
odorato — odorato1 agg. [dal lat. odoratus, part. pass. di odorare rendere odoroso ], poet. [che manda un odore gradevole] ▶◀ e ◀▶ [➨ odoroso]. odorato2 s.m. [dal lat. odoratus us, der. di odorari fiutare l odore ]. (fisiol.) [capacità di percepire gli… … Enciclopedia Italiana
odorato — odorato1 pl.m. odorati odorato1 sing.f. odorata odorato1 pl.f. odorate odorato2 pl.m. odorati … Dizionario dei sinonimi e contrari
odorato — s. m. 1. olfatto, fiuto □ (est.) naso 2. (fig.) intuito, perspicacia … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
CALAMUS — I. CALAMUS Aromaticus, cuius mentio Ierem. c. 6. v. 20. Salmasio non nisi Indicus est, quem ideo Arabicum ac Syriacum nonnullis dici vult, quia ex India in Arabiam et Syriam advehebatur. Sed solum in India crevisle falsum, cum Mosis aevô Iudaeis… … Hofmann J. Lexicon universale
JUNCUS — I. JUNCUS Vitgilianus, Senator, tamquam libidinum Messalinae conscius, a Claudio Caes. poena affectus. Tac. Ann. l. 11. c. 35. II. JUNCUS a iungenod dictus, quoniam eius usus ad iuncturas utilis, vel quod iunctis radicibus haeteat, Isid.… … Hofmann J. Lexicon universale
fiutare — fiu·tà·re v.tr. AU 1. spec. di animali, esplorare, esaminare con l odorato, annusare: fiutare l aria, il terreno | ass., annusare, spec. con insistenza: i bracchi fiutano qua e là | percepire o riconoscere con l odorato: il cane fiuta la… … Dizionario italiano
olezzante — /ole ts:ante/ o /ole dz:ante/ agg. [part. pres. di olezzare mandare odore ], lett. 1. [che emana buon odore] ▶◀ (ant.) aulente, fragrante, (poet.) odorato, odoroso, (ant., lett.) olente, profumato. ◀▶ fetente, fetido, maleodorante, (ant., iron.)… … Enciclopedia Italiana
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Болгарский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский