-
1 odmowa
spotkać się ( perf) z odmową — to meet with a refusal
* * *f.Gen.pl. -ów refusal; kategoryczna/stanowcza odmowa flat/outright refusal; odmowa (składania) zeznań refusal to testify; spotkać się z odmową meet with a refusal.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odmowa
-
2 odmowa
сущ.• отказ* * *odmow|a♀ отказ ♂;\odmowa zeznań отказ от дачи показаний; spotkać się z \odmowaą встретить отказ
* * *жотка́з modmowa zeznań — отка́з от да́чи показа́ний
spotkać się z odmową — встре́тить отка́з
-
3 odmowa
[Ver]Weigerung f, Ablehnung fspotkać się z odmową eine abschlägige Antwort bekommen\odmowa zeznań jur Zeugnisverweigerung f -
4 odmowa
odmowa pomocy JUR unterlassene Hilfeleistung f -
5 odmowa
1. inacceptation2. refus -
6 odmowa
1 eiteach 2 gonc 3 níl 4 séanadh -
7 odmowa
[одмова]f -
8 odmowa
адмова -
9 odmowa
адмова -
10 odmowa
ж відмова -
11 odmowa
1 pag-ayaw2 paghiyâ3 pagtanggi4 pagtanggí5 pagtatakwil6 pagwawaksí7 pahindî -
12 odmowa
rexeita -
13 odmowa
άρνηση -
14 odmowa
בוריס -
15 odmowa
انكار ; تكذيب ; دفع ; راندن ; رد -
16 odmowa obsługi
• denial of serviceSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > odmowa obsługi
-
17 odmowa usługi
• denial of serviceSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > odmowa usługi
-
18 odmowa obsługi
• denial of service -
19 odmowa usługi
• denial of service -
20 odmowa odmo·wa
См. также в других словарях:
odmowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. odmowawie; lm D. odmowamów {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażenie braku zgody na czyjąś prośbę, żądanie, propozycję itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odmowa udzielenia pożyczki. Odmowa wykonania rozkazu. Zostać zaskoczonym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmowa — ż IV, CMs. odmowawie; lm D. odmowamów «odrzucenie jakiejś propozycji, prośby; odpowiedź odmowna» Kategoryczna, stanowcza, zdecydowana odmowa. Odmowa zeznań. Spotkać się z odmową. Nie zrażać się odmową … Słownik języka polskiego
repudiacja — ż I, DCMs. repudiacjacji 1. ekon. «odmowa zapłaty długów państwowych» 2. ekon. «odmowa przyjmowania zdewaluowanego pieniądza» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
polewka — przestarz. Czarna polewka «odmowa rodziców panny dawana starającemu się o jej rękę lub odrzucenie konkurenta przez samą pannę, dawniej wyrażana przez podanie konkurentowi czarnej polewki – czerniny» Dać komuś czarną polewkę zob. dać 5. Dostać… … Słownik frazeologiczny
abiudykacja — ż I, DCMs. abiudykacjacji; lm D. abiudykacjacji (abiudykacjacyj) praw. «odmowa uznania praw własności, orzeczona przez sąd» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
dziękować — ndk IV, dziękowaćkuję, dziękowaćkujesz, dziękowaćkuj, dziękowaćował «wyrażać wdzięczność, składać podziękowanie (czasami połączone z odmową)» Dziękować gorąco, serdecznie, wylewnie. Dziękować z całego serca. Chcesz papierosa? Dziękuję, nie palę.… … Słownik języka polskiego
kosz — I m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj naczynia, różnego kształtu i wielkości, wykonanego z rozmaitych materiałów, używanego do noszenia, przechowywania, mierzenia czegoś; koszyk» Kosz wiklinowy, blaszany. Kosz do bielizny, do śmieci. Kosz… … Słownik języka polskiego
nieprzyzwoitość — ż V, DCMs. nieprzyzwoitośćści 1. blm «brak przyzwoitości, niemoralność, nieskromność; niewłaściwość» Rażąca nieprzyzwoitość czyjegoś zachowania. Nieprzyzwoitość stroju. 2. lm MD. nieprzyzwoitośćści «rzecz nieprzyzwoita, wyrażenie nieprzyzwoite,… … Słownik języka polskiego
rekuza — ż IV, CMs. rekuzauzie; lm D. rekuzauz daw. «odrzucenie propozycji małżeństwa» ◊ Dać, dostać rekuzę «odmówić mężczyźnie starającemu się o rękę, spotkać się z odmową» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
rozzłościć — dk VIa, rozzłościćzłoszczę, rozzłościćcisz, rozzłościćzłość, rozzłościćcił, rozzłościćzłoszczony «doprowadzić kogoś do złości; rozgniewać» Rozzłościć kogoś swoim zachowaniem. Długie oczekiwanie rozzłościło go. Upór dziecka rozzłościł go jeszcze… … Słownik języka polskiego
równoznaczny — «mający jednakowe znaczenie, znaczący to samo, jednoznaczny z czymś» Nazwy, zdania, wyrażenia równoznaczne. Brak odpowiedzi był równoznaczny z odmową … Słownik języka polskiego