-
1 obrzmi|eć
pf — obrzmi|ewać impf (obrzmiał — obrzmiewa) vi [kończyny] to swell (up); [twarz] to puff up- złamana ręka mu obrzmiała his broken arm had swollen (up)- nogi jej obrzmiały od upału her legs were swollen from the heatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrzmi|eć
См. также в других словарях:
obrzmieć — dk III, obrzmiećeje, obrzmiećmiał obrzmiewać ndk I, obrzmiećwa, obrzmiećają, obrzmiećał «napuchnąć wskutek chorobliwego gromadzenia się w tkance płynu surowiczego» Palec obrzmiał od ukąszenia żmii. Złamana ręka obrzmiała … Słownik języka polskiego
