-
1 nieprzeciętny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieprzeciętny
-
2 nadzwyczajny
adjprofesor nadzwyczajny — ≈professor (BRIT), ≈associate professor (US)
* * *a.1. (= nieprzeciętny) extraordinary, exceptional, unusual, remarkable.2. (= nadprogramowy, specjalny) special, extra; nadzwyczajne środki ostrożności extra precautions; dodatek nadzwyczajny special supplement; wydanie nadzwyczajne special issue.3. uniw. profesor nadzwyczajny associate professor.4. prawn. rewizja nadzwyczajna extraordinary appeal.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadzwyczajny
-
3 wybitny
adj* * *a.1. (= nieprzeciętny) outstanding, eminent, brilliant, illustrious, prominent.2. (= wyraźny) marked; wybitna zmiana postawy marked change of attitude.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybitny
-
4 nieporównywaln|y
adj. 1. (niedający się porównać) [metoda, pojęcia] incomparable- atmosfera tu jest nieporównywalna z niczym innym the atmosphere here is incomparable with anything else- porównywać rzeczy nieporównywalne to compare the incomparable2. (nieprzeciętny) [talent, jakość] incomparable, unequalled; [piękno] incomparable, matchless- osiągnąć coś nieporównywalnym wysiłkiem to achieve sth with tremendous a. untold effortThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieporównywaln|y
-
5 niezwyczajn|y
adj. 1. (niecodzienny) [znaczenie, sytuacja, zdarzenie] unusual, uncommon 2. (nieprzeciętny) [ożywienie, pobożność, erudyta] exceptional, unusual 3. (wyszukany) [wystrój, mebel, kreacja, smak] extraordinary, exquisiteThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niezwyczajn|y
-
6 wybitn|y
adj. 1. (nieprzeciętny) [uczony, artysta, postać] outstanding, eminent; [talent, zdolności] outstanding 2. (znaczny) [poprawa, różnica] remarkable, tremendousThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybitn|y
-
7 znakomi|ty
Ⅰ adj. grad. 1. (nieprzeciętny, wybitny) [muzyk] outstanding, brilliant; [książka, obraz] superb, excellent 2. (odznaczający się doskonałą jakością) [wino, jedzenie] delicious, exquisite; [nastrój, humor] excellent; [wykształcenie] excellent, first-class Ⅱ adj. książk. (wielki) considerable, substantial- znakomita większość głosowała na demokratów a substantial majority voted for the DemocratsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > znakomi|ty
См. также в других словарях:
nieprzeciętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieprzeciętnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrastający ponad przeciętność; wyjątkowy, niepospolity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzeciętny umysł. Nieprzeciętna twarz, osobowość. Nieprzeciętne uzdolnienia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieprzeciętny — nieprzeciętnyni «przewyższający swoje otoczenie; wyróżniający się, niezwykły, niepospolity, wybitny» Nieprzeciętna jednostka, osobowość. Nieprzeciętny talent, umysł. Nieprzeciętne zdolności … Słownik języka polskiego
zdanie — 1. Nie ma dwóch (dwu) zdań; bez dwóch zdań «nie ma wątpliwości, bez wątpienia»: Przyjęcie było wspaniałe, nie ma dwóch zdań. R. Antoszewski, Kariera. Bez dwóch zdań Stasiuk otrzymał w darze od Pana Boga nieprzeciętny talent pisarski (...).… … Słownik frazeologiczny
niecodzienny — niecodziennyni «zdarzający się nie każdego dnia; rzadko spotykany, niezwykły, nieprzeciętny, niepospolity» Niecodzienny widok, wypadek. Niecodzienne powitanie. Niecodzienni goście … Słownik języka polskiego
niepowszedni — «wyróżniający się spośród otoczenia; niecodzienny, niepospolity, nieprzeciętny, rzadki, wyjątkowy» Niepowszedni gość. Niepowszedni talent. Niepowszednie zdolności. Niepowszednia okazja … Słownik języka polskiego
nietuzinkowy — nietuzinkowywi «wyróżniający się spośród ogółu, rzadko spotykany; nieprzeciętny, niepospolity, wybitny» Nietuzinkowy talent. Nietuzinkowa inteligencja. Nietuzinkowa indywidualność … Słownik języka polskiego
niezwykły — niezwykłykli «nie taki, jaki zwykle bywa, wyróżniający się czymś spośród innych; nieprzeciętny, niepospolity, nadzwyczajny» Niezwykły człowiek. Niezwykła indywidualność. Niezwykła historia, przygoda. Niezwykły upór. Osoba niezwykłej dobroci,… … Słownik języka polskiego
ponadprzeciętny — ponadprzeciętnyni «lepszy od przeciętnego, przekraczający określoną normę; nieprzeciętny» Ponadprzeciętny człowiek. Ponadprzeciętna odwaga. Ponadprzeciętne osiągnięcia … Słownik języka polskiego
szczególny — szczególnyni, szczególnyniejszy «odznaczający się, charakteryzujący się czymś osobliwym, zwracający czymś uwagę; niezwykły, wyjątkowy, specjalny, nieprzeciętny» Szczególny gust. Szczególne upodobania, zamiłowania. Szczególne zdolności. Szczególne … Słownik języka polskiego
wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego … Słownik języka polskiego
wybitny — wybitnyni, wybitnyniejszy 1. «wybijający się ponad przeciętność, górujący nad otoczeniem, uderzający, niezwykły, nieprzeciętny, wyjątkowy» Wybitny uczony. Wybitny artysta. Wybitna postać, indywidualność. Wybitne dzieło. Wybitne zdolności. 2.… … Słownik języka polskiego