-
1 nieodwołalny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieodwołalny
-
2 nieodwołalny
nieodwołalny unwiderruflich -
3 nieodwołalny
nieodwołalny [ɲɛɔdvɔwalnɨ] adjunwiderruflich -
4 nieodwołalny
прил.• заключительный• необратимый• окончательный• последний• финальный* * *nieodwołaln|yокончательный;\nieodwołalnye postanowienie окончательное решение
+ ostateczny* * *оконча́тельныйnieodwołalne postanowienie — оконча́тельное реше́ние
Syn: -
5 nieodwołalny
1. fatal2. irrétractable3. irrévocable4. péremptoire -
6 nieodwołalny
1. безапеляційний;2. категоричний;3. невідворотний; остаточний; невідкличний; неминучий -
7 nieodwołalny
final -
8 nieodwołalny
قطعيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > nieodwołalny
-
9 nieodwołalny koniec
окончательный конецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieodwołalny koniec
-
10 nieodwołalny kres
окончательный крайOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieodwołalny kres
-
11 nieodwołalny proces
окончательный процессOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieodwołalny proces
-
12 nieodwołalny termin
окончательный терминOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieodwołalny termin
-
13 nieodwołalny zamiar
окончательное намерениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieodwołalny zamiar
-
14 irrétractable
nieodwołalny -
15 окончательный
прил.• definitywny• finalny• finałowy• końcowy• nieodwołalny• ostateczny• ostatni• prawomocny• stanowczy* * *definitywny, nieodwołalny, ostateczny, zdeklarowany -
16 bezapelacyjny
прил.• авторитетный• безапелляционный* * *безапелляционный, безоговорочный+nieodwołalny, ostateczny
* * *безапелляцио́нный, безогово́рочныйSyn: -
17 niewzruszalny
niewzruszaln|y\niewzruszalnyi непоколебимый, незыблемый, нерушимый, непреложный+nieodwołalny, niewzruszony, trwały
* * *непоколеби́мый, незы́блемый, неруши́мый, непрело́жныйSyn: -
18 заключительный
-
19 последний
прил.• finałowy• końcowy• nieodwołalny• ostateczny• ostatni• prawomocny* * *końcowy, ostateczny, ostatni -
20 финальный
прил.• finalny• finałowy• końcowy• nieodwołalny• ostateczny• ostatni• prawomocny* * *
- 1
- 2
См. также в других словарях:
nieodwołalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, od którego nie ma odwołania; definitywny; niepodważalny, ostateczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieodwołalna decyzja. Nieodwołalne postanowienie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieodwołalny — «nie mogący być odwołanym, cofniętym; nieunikniony, konieczny, ostateczny» Nieodwołalna decyzja. Nieodwołalny wyrok, termin … Słownik języka polskiego
raz — 1. Coś jest w sam raz (dla kogoś, dla czegoś) «coś jest dokładnie takie, jak trzeba, odpowiednie dla kogoś lub do jakichś celów; akurat»: Tonik jest w sam raz. Przyjemnie odświeża, nie lepi się ani nie pozostawia suchej skóry. TSt 3/2000. (...)… … Słownik frazeologiczny
bezapelacyjny — «nie budzący zastrzeżeń, nie dopuszczający sprzeciwu; nieodwołalny» Bezapelacyjna decyzja. Bezapelacyjny wyrok. Bezapelacyjne zwycięstwo kolarzy … Słownik języka polskiego
decydujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. decydować (p.) decydujący w użyciu przym. «stanowczy, nieodwołalny» Decydujący krok … Słownik języka polskiego
nieodwołalność — ż V, DCMs. nieodwołalnośćści, blm rzecz. od nieodwołalny Nieodwołalność wyroku. Nieodwołalność przemian społecznych … Słownik języka polskiego
nieodwracalny — «taki, którego nie można zmienić, którego następstw nie można usunąć; nieodwołalny» Nieodwracalne uszkodzenie kości. Nieodwracalna decyzja. ∆ chem. Reakcje nieodwracalne «reakcje przebiegające tylko w jednym kierunku, w których wyniku substraty… … Słownik języka polskiego
nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć … Słownik języka polskiego
stanowczy — «umiejący powziąć kategoryczną decyzję, nie ulegający wahaniom, zdecydowany; będący wyrazem czyjegoś zdecydowania, nieodwołalny, niezmienny, kategoryczny» Stanowczy człowiek. Stanowczy głos, ton. Stanowcze zdanie, postanowienie. Stanowcza decyzja … Słownik języka polskiego
zawsze — 1. «przez cały czas, który się ogarnia myślą; wciąż, stale, nieustannie» Był zawsze pełen życia. Zawsze szanował cudze poglądy. Mógł zawsze na niego liczyć. Spotkamy się tam, gdzie zawsze. Jadł to co zawsze. Los nie zawsze im sprzyjał. 2.… … Słownik języka polskiego
bezapelacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niepodlegający zmianie, niemożliwy do zakwestionowania; nieodwołalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezapelacyjna decyzja. Bezapelacyjne zwycięstwo w wyborach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień