-
1 Fuß
Fuß m ( Fußes; Füße) ANAT stopa; ( Bein, a eines Tisches usw) noga, dim nóżka; eines Berges usw podnóże; einer Säule cokół; ( Maß, pl Fuß) stopa;bei Fuß! do nogi!;zu Fuß gehen iść pieszo;er ist schlecht zu Fuß trudno mu chodzić;zu Füßen sitzen siedzieć u stóp oder w nogach;(festen) Fuß fassen Idee zakorzenić się pf; Firma utrwalić pf swoją pozycję; Person zadomowić się pf;auf dem Fuße folgen nie da(wa)ć na siebie długo czekać;auf großem Fuß leben żyć na wysokiej stopie;weder Hand noch Fuß haben nie trzymać się kupy;etwas mit Füßen treten deptać (A);auf eigenen Füßen stehen stać na własnych nogach;mit Händen und Füßen rękami i nogami; →LINK="Bein" Bein -
2 Welt
fam. alle Welt cały świat;die Alte, Neue Welt Stary, Nowy Świat;die Dritte Welt kraje trzeciego świata, trzeci świat;fam. das kostet dich nicht die Welt nie wykosztujesz się;in der ganzen Welt, in aller Welt na całym świecie;fam. was in aller Welt willst du? czego właściwie chcesz?, o co ci właściwie chodzi?;eine Reise um die Welt podróż f dookoła świata;fam. um nichts in der Welt za nic w świecie;ein Mann von Welt człowiek światowy;viel von der Welt gesehen haben zobaczyć pf oder zwiedzić pf kawał świata;zur Welt bringen Kind wyda(wa)ć na świat, <u>rodzić;zur Welt kommen przychodzić < przyjść> na świat, <u>rodzić się
См. также в других словарях:
wypuścić — Nie wypuścić czegoś z rąk «nie pozwolić na przejęcie czegoś przez kogoś, nie dopuścić do straty czegoś atrakcyjnego»: Młody prawnik (...) sam formalnie usunął się z Komitetu, nie zamierzał jednak wypuścić z rąk steru spraw organizacji. B.… … Słownik frazeologiczny
wypuścić — dk VIa, wypuścićpuszczę, wypuścićcisz, wypuścićpuść, wypuścićcił, wypuścićpuszczony wypuszczać ndk I, wypuścićam, wypuścićasz, wypuścićają, wypuścićaj, wypuścićał, wypuścićany 1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt;… … Słownik języka polskiego
wypuszczać — Nie wypuścić czegoś z rąk «nie pozwolić na przejęcie czegoś przez kogoś, nie dopuścić do straty czegoś atrakcyjnego»: Młody prawnik (...) sam formalnie usunął się z Komitetu, nie zamierzał jednak wypuścić z rąk steru spraw organizacji. B.… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
wolność — ż V, DCMs. wolnośćści; lm MD. wolnośćści 1. blm «niezależność, niezawisłość jednego państwa od innych państw w sprawach wewnętrznych i stosunkach zewnętrznych; niepodległość, suwerenność» Wolność ojczyzny, kraju. Walczyć o wolność kraju. Bronić,… … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
rad — nierad «wbrew własnej woli, będąc w sytuacji przymusowej, z konieczności; chcąc nie chcąc»: (...) naczelnik nie chciał jeszcze wypuścić z wioski podróżników, zanim nie wypalą z nim fajki w Domu Duchów. Smuga rad nierad musiał na to przystać. A.… … Słownik frazeologiczny
popuszczać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popuszczaćam, popuszczaća, popuszczaćają, popuszczaćany {{/stl 8}}– popuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, popuszczaćpuszczę, popuszczaćci, popuszczaćpuść, popuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rynek — m III, D. ryneknku, N. ryneknkiem; lm M. ryneknki 1. «w dawnych miastach: główny plac będący ośrodkiem życia gospodarczego i społecznego, obudowany, często z ratuszem, sukiennicami; miejsce targowisk, zebrań i uroczystości» 2. «całokształt… … Słownik języka polskiego
zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… … Słownik języka polskiego