-
1 natrętny
adj* * *a.1. obtrusive, intrusive; ( interesant) importunate; ( myśl) obsessive; ( prośba) persistent; ( mucha) troublesome.2. pat. obsessive-compulsive, obsessional, obsessive; natrętna czynność compulsive activity.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > natrętny
-
2 natrętny
-
3 ciekawy
adj( interesujący) interesting; ( dociekliwy) curious* * *a.3. (= interesujący) interesting; ciekawa rzecz, że... l. ciekawe, że... interestingly enough,...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciekawy
-
4 natarczyw|y
adj. grad. książk. 1. (natrętny) [akwizytor, adorator] importunate, insistent 2. (nacechowany natręctwem) [pytania, prośby, zaloty, żądania] persistent, urgent 3. (drażniący) nagging, stubborn- natarczywy dźwięk telefonu shrilling sound of the phone- natarczywy ból gnawing pain- natarczywa reklama aggressive advertisementThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > natarczyw|y
-
5 natrętn|y
adj. grad. książk. 1. (naprzykrzający się) [gość, sąsiad] intrusive, bothersome; [dziecko] pestering; [podrywacz] importunate, obtrusive; [mucha, komar] annoying, pesky- natrętny akwizytor an importunate huckster2. (uporczywy) [zaczepki] persistent; [myśli] obsessive; [wzrok] impudent, penetratingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > natrętn|y
-
6 tęp|y
adj. 1. (nieostry) [nóż, nożyczki, ołówek] blunt; [cios, uderzenie] dull 2. (spłaszczony, ścięty) blunt 3. pejor., obraźl. (ograniczony umysłowo) [osoba] dull, obtuse; [twarz, wzrok] blank, vacuous 4. (apatyczny) [spojrzenie, zamyślenie] blank, vacant; [osoba] numb- spojrzał na mnie tępym wzrokiem he looked at me with a blank expression on his face5. (przytłumiony) [ból, odgłos] dull 6. (słaby) [słuch, wzrok] dull■ tępa głowa pot. (nieinteligentny człowiek) blockhead, hammerheadThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tęp|y
-
7 wszędobyls|ki
Ⅰ adj. 1. książk., żart. (natrętny) [reporter] intrusive; [turysta] ubiquitous książk., żart. 2. przen. (wszechobecny) [biurokracja, dym] all-pervasive Ⅱ wszędobyls|ki m, wszędobylska f książk. (natrętna osoba) busybody pejor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wszędobyls|ki
См. также в других словарях:
natrętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym Ia, natrętnyni, natrętnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} naprzykrzający się, narzucający się komuś, żądający czegoś natarczywie; uporczywie zajmujący umysł; natarczywy, nachalny; naprzykrzony, prześladujący : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
natrętny — natrętnyni, natrętnyniejszy «naprzykrzający się komuś, nie dający komuś spokoju, narzucający swoją osobę, obecność; domagający się czegoś natarczywie, nieustępliwie; bezceremonialnie wtrącający się do nie swoich spraw; uporczywie absorbujący… … Słownik języka polskiego
Stanisław Ignacy Witkiewicz — Witkacy … Wikipedia Español
świnia — 1. posp. Ktoś (jest) brudny, upaprany itp. jak świnia «ktoś (jest) bardzo brudny» 2. posp. żart. Ktoś (jest) trzeźwy jak świnia «ktoś nie jest pijany, ktoś jest zupełnie trzeźwy» 3. posp. Ktoś lezie, pcha się itp. jak świnia do koryta «ktoś jest… … Słownik frazeologiczny
dowalić — dk VIa, dowalićlę, dowalićlisz, dowalićwal, dowalićlił, dowalićlony dowalać ndk I, dowalićam, dowalićasz, dowalićają, dowalićaj, dowalićał, dowalićany 1. pot. «waląc dorzucić, dodać co, dołożyć czegoś, zwykle z siłą, w dużej ilości» Dowalił węgla … Słownik języka polskiego
koryto — n III, Ms. korytoycie; lm D. korytoyt 1. «podłużne naczynie, zwykle drewniane, służące do pojenia i karmienia zwierząt domowych» Koryto dla cieląt. ◊ posp. Ktoś lezie, pcha się jak świnia do koryta «ktoś jest natrętny, niedelikatny, ktoś pcha się … Słownik języka polskiego
nachalny — nachalnyni, nachalnyniejszy posp. «taki, który zuchwale się naprzykrza, natarczywie czegoś żąda, którego trudno się pozbyć; natrętny, natarczywy» Nachalny interesant. Nachalne dziecko. Nachalna prośba. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
namolny — namolnyni pot. «narzucający się komuś do znudzenia; natrętny» … Słownik języka polskiego
naprzykrzony — naprzykrzonyrzeni «taki, który naprzykrza się komuś, natrętny» Naprzykrzony brzdąc … Słownik języka polskiego
natarczywy — natarczywywi, natarczywywszy «narzucający się, żądający czegoś w sposób natrętny, nieustępliwy; nacechowany natręctwem, agresywny» Natarczywe żądanie. Natarczywe zaloty. Natarczywe pytanie. przen. «drażniący zmysły, dokuczający przez dłuższy… … Słownik języka polskiego
natręt — m IV, DB. a, Ms. natrętęcie; lm M. natrętęci, DB. ów «człowiek natrętny; gość, towarzysz nieproszony, niepożądany; intruz» Nie móc się uwolnić od natręta … Słownik języka polskiego