(namiotu)

См. также в других словарях:

• poła — ż IV, CMs. pole; lm D. pół «dolna część jednej połowy ubioru rozpinającego się z przodu» Poły płaszcza, fraka. ∆ Poła namiotu «jedna z dwóch części zasłony stanowiącej wejście do namiotu» ◊ przestarz. Trzymać kogoś za połę, za poły «krępować… …   Słownik języka polskiego

• śledź — m I, DB. śledździa; lm M. śledździe, D. śledździ 1. «Clupea harengus, jadalna ryba morska z rodziny śledziowatych, mająca ciało wrzecionowate, koloru srebrzystego z ciemnym grzbietem i płetwą ogonową głęboko wyciętą; występuje w Oceanie Spokojnym …   Słownik języka polskiego

• tropik — m III, D. u, N. tropikkiem; lm M. i 1. «obszar na kuli ziemskiej o klimacie gorącym i na ogół wilgotnym, leżący między zwrotnikami Raka i Koziorożca» Przebywać kilka lat w tropikach. Mieszkańcy tropiku. 2. «lekka, cienka tkanina z wełny łączonej… …   Słownik języka polskiego

• niebo — 1. Być w siódmym niebie «z jakiegoś powodu czuć się szczęśliwym, bardzo się cieszyć»: Pan Tomasz był świeżo po studiach i wszystkie dziewczyny się w nim podkochiwały, ja oczywiście też. Byłam w siódmym niebie, kiedy powiedział mi, że jestem… …   Słownik frazeologiczny

• dach — m III, D. u; lm M. y «konstrukcja osłaniająca od góry budowlę lub teren przed opadami atmosferycznymi, górna część jakiegoś pojazdu, wierzchnia część osłoniętego wnętrza» Dach jednospadowy, dwuspadowy, czterospadowy, łamany, płaski, stromy. Dach… …   Słownik języka polskiego

• kołek — m III, D. kołekłka, N. kołekłkiem; lm M. kołekłki 1. «podłużny kawałek ociosanego drewna; cienki pręt, gładki sworzeń drewniany lub metalowy, stanowiący czasem element konstrukcyjny jakiegoś mechanizmu» Kołki do namiotu. Kołki w płocie. Drzwi… …   Słownik języka polskiego

• nalecieć — dk VIIa, naleciećcę, naleciećcisz, naleciećleć, naleciećciał, naleciećcieli nalatywać ndk VIIIa, naleciećtuję, naleciećtujesz, naleciećtuj, naleciećywał 1. częściej dk, z podmiotem w dopełniaczu «o wielu owadach, ptakach itp.: unosząc się w… …   Słownik języka polskiego

• namiotnikowiec — m II, DB. namiotnikowiecwca; lm M. namiotnikowiecwce zool. namiotnikowce «Hyponomeutidae, rodzina małych motyli, których gąsienice tworzą oprzęd w kształcie namiotu na liściach drzew i niszczą je powodując niekiedy całkowite ogołocenie tych… …   Słownik języka polskiego

• napiąć — dk Xc, napiąćpnę, napiąćpniesz, napiąćpnij, napiąćpiął, napiąćpięła, napiąćpięli, napiąćpięty, napiąćpiąwszy napinać ndk I, napiąćam, napiąćasz, napiąćają, napiąćaj, napiąćał, napiąćany 1. «naprężyć coś, rozciągnąć mocno, naciągnąć coś… …   Słownik języka polskiego

• odciągacz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «przyrząd do ściągania, odprowadzania płynu (np. pokarmu z piersi matki); ściągaczka» 2. «narzędzie służące do odciągania czegoś, utrzymywania we właściwej pozycji» Linka odciągacza namiotu …   Słownik języka polskiego

• odwijać — ndk I, odwijaćam, odwijaćasz, odwijaćają, odwijaćaj, odwijaćał, odwijaćany odwinąć dk Vb, odwijaćnę, odwijaćniesz, odwijaćwiń, odwijaćnął, odwijaćnęła, odwijaćnęli, odwijaćnięty, odwijaćnąwszy 1. «zdejmować osłonę z czegoś zawiniętego; odsłaniać… …   Słownik języka polskiego