-
21 row|ek
m 1. dim. (bruzda) groove; (w ziemi) furrow 2. Techn. (nacięcie) groove 3. pot. (między piersiami, pośladkami) cleavageThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > row|ek
-
22 zacię|cie
Ⅰ sv ⇒ zaciąć Ⅱ n 1. (nacięcie) notch; (rysa) scratch 2. sgt (skłonność) flair (do czegoś for sth)- zacięcie gawędziarskie/pisarskie a flair for story-telling/writing- aktor z zacięciem komediowym an actor with a flair for comedy- mieć zacięcie do fotografowania/majsterkowania to have a flair for photography/do-it-yourself3. sgt (zapał) pracować z zacięciem to work fervently- robić coś bez zacięcia to do sth without conviction- artykuł napisany z zacięciem an article written with passion4. (zająknięcie) stumble- mówić bez zacięć to speak without falteringⅢ adv. with determination- walczyli tak zacięcie, że… they fought with such determination, that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zacię|cie
-
23 zszy|ć
pf — zszy|wać impf vt 1. (połączyć szwem) to sew [sth] up, to sew up [rozdarcie, dwa kawałki]; to sew a. stitch [sth] together, to sew a. stitch together [brzegi, bok]; to sew [sth] together, to sew together [kilka warstw, kawałków]- pokrowiec zszyty z kawałków materiału a cover sewn together from bits of material2. (połączyć zszywką) to staple [sth] together, to staple together [kartki papieru, plik dokumentów]; to saddle-stitch [czasopismo, broszurę]; (połączyć nicią) to saddle-sew [kartki w książce] 3. Med. to sew [sth] up, to sew up, to stitch [sth] up, to stitch (up); to suture spec. [ranę, nacięcie]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zszy|ć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
nacięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. naciąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nacięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nacięciecięć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nacięcie — n I 1. rzecz. od naciąć. 2. lm D. nacięciecięć «znak, rowek, wgłębienie dokonane na czymś ostrym narzędziem» Nacięcia na lasce tworzyły geometryczny ornament. 3. lm D. nacięciecięć «mały zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu odcinka skóry» … Słownik języka polskiego
felc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. → falc 2. techn. «nacięcie w kancie deski, kamienia itp. służące do mocniejszego spojenia dwóch części; wpust» Wyrwać coś (np. deskę) z felców. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… … Słownik języka polskiego
laparoskopia — ż I, DCMs. laparoskopiapii; lm D. laparoskopiapii (laparoskopiapij) med. «zabieg diagnostyczny polegający na oglądaniu wnętrza jamy brzusznej za pomocą specjalnego wziernika wprowadzonego przez niewielkie nacięcie powłok brzusznych» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
nacios — m IV, D. u, Ms. naciossie; lm M. y «znak od naciosania; nacięcie» Naciosami na pniach drzew oznaczano granicę wyrębu … Słownik języka polskiego
naciosać — dk I, naciosaćam, naciosaćasz, naciosaćają, naciosaćaj, naciosaćał, naciosaćany, rzad. IX, naciosaćcioszę (naciosaćcieszę), naciosaćcioszesz (naciosaćcieszesz), naciosaćciosz (naciosaćciesz) naciosywać ndk VIIIa, naciosaćsuję, naciosaćsujesz,… … Słownik języka polskiego
śrubokręt — m IV, D. u, Ms. śrubokrętęcie; lm M. y «narzędzie do wkręcania i wykręcania wkrętów (śrub), składające się z trzonka i osadzonego w nim pręta metalowego o spłaszczonym końcu, który wkłada się w nacięcie śruby; wkrętak» … Słownik języka polskiego
terpentynowy — przym. od terpentyna Pasta terpentynowa. Zapach terpentynowy. ∆ Olejek terpentynowy «terpentyna oczyszczona» ∆ bot. Drzewo terpentynowe «Pistacia terebinthus, gatunek pistacji, krzew lub drzewko, z którego przez nacięcie kory otrzymuje się… … Słownik języka polskiego
wrąb — m IV, D. wrębu, Ms. wrębie; lm M. wręby 1. «wgłębienie, rowek, nacięcie w czymś; wcięcie w krawędzi jednego drewnianego elementu służące do łączenia tego elementu z innym, mającym krawędź wypukłą» Wrąb ościeżnicy. 2. «brzeg, krawędź czegoś,… … Słownik języka polskiego
zakarbować — dk IV, zakarbowaćbuję, zakarbowaćbujesz, zakarbowaćbuj, zakarbowaćował, zakarbowaćowany 1. pot. «utrwalić coś w pamięci, dobrze zapamiętać, zanotować» Zakarbował sobie w głowie tę wiadomość. Zakarbuj to sobie w notesie. 2. przestarz. «zaznaczyć… … Słownik języka polskiego