-
1 nacięcie
cut, incision* * *n.1. (= rowek, wgłębienie) notch, nick, score; ( piłą) kerf; zwł. chir. (t. = czynność cięcia) incision.2. nacięcie pilnika techn. file cut.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nacięcie
-
2 nacięcie
-
3 nacięcie
nacięcie [naʨ̑ɛɲʨ̑ɛ] nt -
4 nacięcie
сущ.• борозда• зарубка• засечка• надрез• нарез• нарезка• ник• отступ• порез• прекращение• резание• углубление• черта* * *☼ 1. насечка ž, нарез ♂, нарезка ž;2. мед. надрез ♂* * *с1) насе́чка ż, наре́з m, наре́зка ż2) мед. надре́з m -
5 nacięcie
n нарезка, насечкаKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > nacięcie
-
6 nacięcie
• gash -
7 nacięcie
1. 'hoche2. coche3. coupure4. cran5. entaille6. entamure7. enture8. hoche9. incision10. moucheture -
8 nacięcie
1 cealaigh 2 eang 3 log 4 scór -
9 nacięcie
с надріз -
10 nacięcie
1 bingaw2 bumingaw3 guhit4 hiwà5 kagahulan6 katuusan7 kutab8 ukit9 ukà10 utang -
11 nacięcie
kertik; san -
12 nacięcie
εγκοπή -
13 nacięcie dolne pilnika
• overcutSłownik polsko-angielski dla inżynierów > nacięcie dolne pilnika
-
14 nacięcie górne pilnika
• upcutSłownik polsko-angielski dla inżynierów > nacięcie górne pilnika
-
15 nacięcie piłą
• kerf -
16 nacięcie pilnika
• file cut -
17 nacięcie pilnika zdzieraka
• coarse cutSłownik polsko-angielski dla inżynierów > nacięcie pilnika zdzieraka
-
18 nacięcie przy żywicowaniu
• resin streakSłownik polsko-angielski dla inżynierów > nacięcie przy żywicowaniu
-
19 nacięcie znak
• score -
20 pilnik regenerowany przez powtórne nacięcie
• re-cutSłownik polsko-angielski dla inżynierów > pilnik regenerowany przez powtórne nacięcie
- 1
- 2
См. также в других словарях:
nacięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. naciąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nacięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nacięciecięć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nacięcie — n I 1. rzecz. od naciąć. 2. lm D. nacięciecięć «znak, rowek, wgłębienie dokonane na czymś ostrym narzędziem» Nacięcia na lasce tworzyły geometryczny ornament. 3. lm D. nacięciecięć «mały zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu odcinka skóry» … Słownik języka polskiego
felc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. → falc 2. techn. «nacięcie w kancie deski, kamienia itp. służące do mocniejszego spojenia dwóch części; wpust» Wyrwać coś (np. deskę) z felców. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… … Słownik języka polskiego
laparoskopia — ż I, DCMs. laparoskopiapii; lm D. laparoskopiapii (laparoskopiapij) med. «zabieg diagnostyczny polegający na oglądaniu wnętrza jamy brzusznej za pomocą specjalnego wziernika wprowadzonego przez niewielkie nacięcie powłok brzusznych» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
nacios — m IV, D. u, Ms. naciossie; lm M. y «znak od naciosania; nacięcie» Naciosami na pniach drzew oznaczano granicę wyrębu … Słownik języka polskiego
naciosać — dk I, naciosaćam, naciosaćasz, naciosaćają, naciosaćaj, naciosaćał, naciosaćany, rzad. IX, naciosaćcioszę (naciosaćcieszę), naciosaćcioszesz (naciosaćcieszesz), naciosaćciosz (naciosaćciesz) naciosywać ndk VIIIa, naciosaćsuję, naciosaćsujesz,… … Słownik języka polskiego
śrubokręt — m IV, D. u, Ms. śrubokrętęcie; lm M. y «narzędzie do wkręcania i wykręcania wkrętów (śrub), składające się z trzonka i osadzonego w nim pręta metalowego o spłaszczonym końcu, który wkłada się w nacięcie śruby; wkrętak» … Słownik języka polskiego
terpentynowy — przym. od terpentyna Pasta terpentynowa. Zapach terpentynowy. ∆ Olejek terpentynowy «terpentyna oczyszczona» ∆ bot. Drzewo terpentynowe «Pistacia terebinthus, gatunek pistacji, krzew lub drzewko, z którego przez nacięcie kory otrzymuje się… … Słownik języka polskiego
wrąb — m IV, D. wrębu, Ms. wrębie; lm M. wręby 1. «wgłębienie, rowek, nacięcie w czymś; wcięcie w krawędzi jednego drewnianego elementu służące do łączenia tego elementu z innym, mającym krawędź wypukłą» Wrąb ościeżnicy. 2. «brzeg, krawędź czegoś,… … Słownik języka polskiego
zakarbować — dk IV, zakarbowaćbuję, zakarbowaćbujesz, zakarbowaćbuj, zakarbowaćował, zakarbowaćowany 1. pot. «utrwalić coś w pamięci, dobrze zapamiętać, zanotować» Zakarbował sobie w głowie tę wiadomość. Zakarbuj to sobie w notesie. 2. przestarz. «zaznaczyć… … Słownik języka polskiego