(nabrzmieć)

См. также в других словарях:

• nabrzmieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nabrzmiewać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami …   Słownik języka polskiego

• nabrzmiewać — → nabrzmieć …   Słownik języka polskiego

• nabiec — a. nabiegnąć dk Vc, nabiecbiegnie, nabiecbiegł, nabiecgła, nabiecbiegły nabiegać ndk I, nabiecga, nabiecają «nabrzmieć, napełnić się, wypełnić się czym (np. krwią, sokami, łzami itp.); o krwi, sokach, łzach itp.: napłynąć, wypełnić, wezbrać» Oczy …   Słownik języka polskiego

• nabrzęknąć — dk Vc, nabrzęknąćnie, nabrzęknąćbrzękł, nabrzęknąćnięty a. nabrzęknąćkły nabrzękać ndk I, nabrzęknąćka, nabrzęknąćają, nabrzęknąćał «o żywych tkankach, zwłaszcza ludzkich lub zwierzęcych: powiększyć objętość wskutek napływania krwi, wody itp.;… …   Słownik języka polskiego

• nabrzmiały — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. nabrzmieć (p.) nabrzmiały w użyciu przym. «bardzo pilny, nie cierpiący zwłoki, palący» Nabrzmiała sprawa. Nabrzmiały problem …   Słownik języka polskiego

• nabrzmienie — n I 1. rzecz. od nabrzmieć. 2. lm D. nabrzmieniemień «miejsce nabrzmiałe, spuchnięte; nabrzmiałość, obrzęk» Leczyć nabrzmienie okładami …   Słownik języka polskiego

• napęcznieć — dk III, napęczniećeję, napęczniećejesz, napęczniećej, napęczniećniał, napęczniećeli, napęczniećniały, napęczniećniali 1. «rozszerzyć się pod wpływem wilgoci, wciągnąć w siebie płyn, wilgoć; nabrzmieć» Jagody napęczniałe sokiem. Kasza napęczniała… …   Słownik języka polskiego

• napuchnąć — dk Vc, napuchnąćnę, napuchnąćniesz, napuchnąćnij, napuchnąćpuchł a. napuchnąćnął, napuchnąćchła, napuchnąćchli, napuchnąćnięty a. napuchnąćchły, napuchnąćchłszy «nabrzmieć, obrzęknąć, obrzmieć, spuchnąć» Napuchnięte oczy, usta. Twarz napuchła od… …   Słownik języka polskiego

• narwać — dk IX, narwaćrwę, narwaćrwiesz, narwaćrwij, narwaćał, narwaćany narywać ndk I, narwaćwa, narwaćają, narwaćał 1. «rwąc zebrać, nagromadzić, nazbierać pewną ilość, liczbę czegoś; nazrywać, nawyrywać» Narwać kwiatów, jabłek, truskawek. 2. reg.… …   Słownik języka polskiego

• opuchnąć — dk Vc, opuchnąćnę, opuchnąćniesz, opuchnąćnij, opuchnąćopuchł a. opuchnąćnął, opuchnąćchła, opuchnąćchli, opuchnąćnięty a. opuchnąćchły, opuchnąćnąwszy a. opuchnąćchłszy «nabrzmieć, wzdąć się na skutek nacieczenia płynu surowiczego w tkanki… …   Słownik języka polskiego