-
1 porobić
pf.2. (= popracować) pot. do some work.pf.1. (= pojawić się w większej ilości) appear in large amounts; na drogach porobiły się zaspy the roads were covered with snowdrifts.2. (= nabrać cech) become; porobili się z nich straszni nudziarze they've become a bunch of terrible bores; co się z tym/z nim porobiło! what has become of it/him!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porobić
-
2 ukształt|ować
pf Ⅰ vt 1. (uformować) to form, to shape [przedmiot, rzeźbę terenu, materiał]; (z plastycznej substancji) to mould GB, to mold US [obiekt, materiał]- ukształtować roztopione szkło w kulę to form a. mould molten glass into a ball, to form a. mould a ball from molten glass- formy wapienne ukształtowane przez wodę limestone forms shaped by water ⇒ kształtować2. (wywrzeć wpływ) to form, to shape [osobowość, politykę, dzieciństwo, przyszłość]- okoliczności, które ukształtowały jego życie circumstances that shaped his life ⇒ kształtowaćⅡ ukształtować się 1. (uformować się) [materiał] to form; [przedmiot] to be formed, to form; [rzeźba terenu] to be formed- roztopiony wosk ukształtował się w serce the melted wax formed a heart (shape)- dolina ukształtowała się w okresie lodowcowym the valley was formed during the Ice Age ⇒ kształtować się2. (nabrać cech) [osobowość, poglądy, postawa] to be formed a. shaped a. moulded- charakter chłopca ukształtował się w domu dziadków the boy’s character was moulded at his grandparents’ home ⇒ kształtować się3. (osiągnąć poziom) [wielkość, saldo] to amount (na poziomie czegoś to sth)- frekwencja wyborcza ukształtowała się na poziomie 60 procent the voter turnout amounted to 60 per cent ⇒ kształtować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukształt|ować
См. также в других словарях:
nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… … Słownik języka polskiego
zamerykanizować — dk IV, zamerykanizowaćzuję, zamerykanizowaćzujesz, zamerykanizowaćzuj, zamerykanizowaćował, zamerykanizowaćowany «wprowadzić wzory, zwyczaje amerykańskie, amerykański styl życia; sprawić, że ktoś nabrał cech Amerykanina» Zamerykanizować przemysł… … Słownik języka polskiego
podtatusieć — dk III, podtatusiećeję, podtatusiećejesz, podtatusiećej, podtatusiećsiał, podtatusiećsieli, podtatusiećsiały, podtatusiećsiali pot. «nabrać cech starszego pana, nieco się zestarzeć, podstarzeć (tylko o mężczyźnie)» Nie jest już taki, jak kiedyś,… … Słownik języka polskiego
rozchuliganić się — dk VIa, rozchuliganić sięnię się, rozchuliganić sięnisz się, rozchuliganić sięań się, rozchuliganić sięnił się pot. «stać się chuliganem, nabrać cech chuligana» Rozchuliganił się na dobre … Słownik języka polskiego
schłopieć — dk III, schłopiećeję, schłopiećejesz, schłopiećej, schłopiećpiał, schłopiećeli, schłopiećpiały, schłopiećpiali przestarz. «nabrać cech chłopskich, stać się chłopem» Schłopiała szlachta … Słownik języka polskiego
spolszczeć — dk III, spolszczećeję, spolszczećejesz, spolszczećej, spolszczećczał, spolszczećczeli «stać się Polakiem, nabrać cech polskich, spolonizować się, spolszczyć się» … Słownik języka polskiego
spolszczyć — dk VIb, spolszczyćczę, spolszczyćczysz, spolszcz, spolszczyćczył, spolszczyćczony spolszczać ndk I, spolszczyćam, spolszczyćasz, spolszczyćają, spolszczyćaj, spolszczyćał, spolszczyćany 1. «uczynić Polakiem, nadać czemuś cechy polskie;… … Słownik języka polskiego
unarodowić — dk VIa, unarodowićwię, unarodowićwisz, unarodowićdów, unarodowićwił, unarodowićwiony unaradawiać ndk I, unarodowićam, unarodowićasz, unarodowićają, unarodowićaj, unarodowićał, unarodowićany 1. «uczynić narodowym, uwolnić od wpływów obcych, nadać… … Słownik języka polskiego
zniemczeć — dk III, zniemczećeję, zniemczećejesz, zniemczećej, zniemczećczał, zniemczećeli, zniemczećczały, zniemczećczali «stać się Niemcem; nabrać cech, właściwości niemieckich; zniemczyć się» … Słownik języka polskiego
zniewieścieć — dk III, zniewieściećeję, zniewieściećejesz, zniewieściećej, zniewieściećciał, zniewieściećeli, zniewieściećciały, zniewieściećciali «o mężczyźnie: stracić męskie cechy charakteru, nabrać cech, właściwości kobiecych (lub uważanych za kobiece);… … Słownik języka polskiego
zurzędniczeć — dk III, zurzędniczećeję, zurzędniczećejesz, zurzędniczećej, zurzędniczećczał, zurzędniczećeli, zurzędniczećczały, zurzędniczećczali pogard. «nabrać cech charakterystycznych dla urzędnika lub urzędu; stać się typowym urzędnikiem lub urzędem»… … Słownik języka polskiego
