-
61 przystać
глаг.• пристать* * *1) (zatrzymać się) остановиться2) przystać (zgodzić się) принять, согласиться3) przystać (przyłączyć się) пристать (присоединиться)przyczepić się, przylepić się, przywrzeć пристать (прилипнуть)przybić (do brzegu) пристать (причалить)pot. przyczepić się разг. пристать (начать надоедать)* * *przyst|ać%1, \przystaćanę, \przystaćanie, \przystaćań, \przystaćał сов. 1. do czego пристать, прилипнуть, прильнуть к чему;2. па со согласиться на что, принять что; 3. do kogo-czego присоединиться, примкнуть к ко-му-чему+1. przywrzeć 2. zaakceptować, zgodzić się 3. przyłączyć się
jak \przystaćało (\przystaćoi) na kogoś, komuś как подобает кому-л.* * *I przystanę, przystanie, przystań, przystał сов.1) do czego приста́ть, прили́пнуть, прильну́ть к чему3) do kogo-czego присоедини́ться, примкну́ть к кому-чемуSyn:II przystoi несов. - jak przystoi na kogoś, komuś -
62 przystawać
глаг.• примыкать• следовать* * *1) (zatrzymywać się) останавливаться2) przystawać (zgadzać się) принимать, соглашаться3) przystawać (przyłączać się) приставать (присоединяться)przyczepiać się, przylepiać się, przywierać приставать (прилипать)przybijać (do brzegu) приставать (причаливать)pot. czepiać się разг. приставать (надоедать)posp. dobierać się (domagać się kogoś) разг. приставать (настойчиво клеиться)* * *%1 несов. 1. do czego приставать, прилипать к чему;2. па со соглашаться на что, с чем, принимать что; 3. do kogo-czego присоединяться, примыкать к кому-чему+1. przywierać 2. akceptować 3. przyłączać się
* * *I несов.1) do czego пристава́ть, прилипа́ть к чему3) do kogo-czego присоединя́ться, примыка́ть к кому-чемуSyn:II несов.приостана́вливаться ( во время движения)Syn: -
63 umocnienie
n inż. крепление, укрепление umocnienie brzegu (rzeki) inż. укрепление берегаKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > umocnienie
-
64 відчалити
widczałytyдієсл.odpłynąć, odbić od brzegu -
65 abstoßen
-
66 anlegen
1. vtnakładać, wkładać ( Kleider odzież); zakładać ( einen Garten ogród); podkładać ( Feuer ogień); lokować ( Geld pieniądze)2. vinaut. przybijać do brzegu -
67 dicht
-
68 stoßen
1. * vtvon sich stóßen — odpychać od siebie
2. * vizu Boden stóßen — przewracać
1) ( rütteln) podrzucać, trząśćvom Ufer stóßen — odbić od brzegu
zu j-m stóßen — przyłączyć się do kogoś
-
69 land
[lænd] 1. n( area of open ground) ziemia f; (property, estate) ziemia f, grunty pl; ( as opposed to sea) ląd m; ( country) kraj m, ziemia f ( literary)2. vi ( lit, fig) 3. vtto go/travel by land — jechać (pojechać perf)/podróżować lądem
to land on one's feet ( fig) — spadać (spaść perf) na cztery łapy (inf)
to land sb with sth ( inf) — zwalać (zwalić perf) komuś coś na głowę (inf)
Phrasal Verbs:- land up* * *[lænd] 1. noun1) (the solid part of the surface of the Earth which is covered by the sea: We had been at sea a week before we saw land.) ląd2) (a country: foreign lands.) kraina3) (the ground or soil: He never made any money at farming as his land was poor and stony.) ziemia4) (an estate: He owns land/lands in Scotland.) ziemia2. verb1) (to come or bring down from the air upon the land: The plane landed in a field; They managed to land the helicopter safely; She fell twenty feet, but landed without injury.) lądować2) (to come or bring from the sea on to the land: After being at sea for three months, they landed at Plymouth; He landed the big fish with some help.) dobić do brzegu, wydobyć na brzeg3) (to (cause to) get into a particular (usually unfortunate) situation: Don't drive so fast - you'll land (yourself) in hospital/trouble!) wylądować•[-rouvə]
(a type of strong motor vehicle used for driving over rough ground.)
(typ samochodu terenowego)- landing- landing-gear
- landing-stage
- landlocked
- landlord
- landmark
- land mine
- landowner
- landslide
- landslide victory
- landslide
- landslide defeat
- land up
- land with
- see how the land lies -
70 heave to
-
71 thumb index
nzaokrąglone wcięcia z brzegu książki, z których każde oznacza początek sekcji (np. danej litery w słowniku) -
72 oddalać się
vrThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oddalać się
-
73 alongshore
wzdłuż brzegu -
74 bank cushion
odpychanie dziobu statku od brzegupoduszka brzegowa -
75 bank effect
efekt brzegowywpływ brzegu -
76 bank protection
umocnienie brzegu -
77 beach nourishment
zasilanie brzegu -
78 bluff
urwisko na brzegu morskimurwisty cypel -
79 boundary operator
operator brzegu -
80 circuit
eh obwódobiegobwód w teorii grafówokrążepseudorozmaitość bez brzeguukład
См. также в других словарях:
Na Brzegu — (Щирк,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Beskidzka 31, 43 370 Щирк, Польша … Каталог отелей
Na brzegu rzeki — is a poetry collection by Czesław Miłosz. It was first published in 1994. This article related to a poem is a stub. You can help Wikipedia by expanding it … Wikipedia
pierwszy z brzegu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co pierwszy lepszy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brzeg — m III, D. u, N. brzeggiem; lm M. i «skraj, krawędź, granica czego» a) «o krawędzi ścian przedmiotów» Brzeg fotela, kapelusza, miednicy, stołu. Książka o złoconych brzegach. Tkanina z wystrzępionymi brzegami. Naczynie napełnione po brzegi. Płyn… … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
Breakout (band) — Infobox musical artist Name = Breakout zdjęcie = wielkość zdjęcia = Background = group or band opis zdjęcia = imię nazwisko = pseudonim = data urodzenia = Years active = 1968 ndash; 1982 Origin = flag|POL data śmierci = miejsce śmierci =… … Wikipedia
Налепа, Тадеуш — Тадеуш Налепа Tadeusz Nalepa … Википедия
pierwszy — 1. Ktoś, coś pierwszej klasy, pierwszej wody, pierwsza klasa «o kimś lub o czymś doskonałym, pierwszorzędnym, świetnym, bardzo dobrym pod każdym względem»: Teraz siedziałem w pustym pokoju przy metalowym biurku na obrotowym fotelu na kółkach –… … Słownik frazeologiczny
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… … Słownik języka polskiego
głębia — ż I, DCMs. głębiabi; lm D. głębiabi 1. «głębokie miejsce w jakimś zbiorniku wodnym, mające dużą odległość powierzchni wody od dna; poetycko: głęboki zbiornik wodny, wody głębokiej rzeki, jeziora itp.; głębina» Kilkunastometrowa głębia. Głębia… … Słownik języka polskiego