(naśladowca)

См. также в других словарях:

• naśladowca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. naśladowcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba naśladująca kogoś lub coś, wzorująca się na kimś lub na czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naśladowcy wielkich mistrzów. Umiejętny naśladowca czyjejś sztuki. Jakieś pomysły …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• naśladowca — m odm. jak ż II, DCMs. naśladowcacy; lm M. naśladowcacy, DB. naśladowcaców «ten, kto naśladuje kogoś, coś, wzoruje się na kimś lub na czymś, bierze z kogoś przykład» Zręczny naśladowca. Naśladowcy sławnego malarza. Naśladowca wzorów antycznych …   Słownik języka polskiego

• epigon — m IV, DB. a, Ms. epigonnie; lm M. i ( owie), DB. ów «naśladowca wielkich, utalentowanych poprzedników; kontynuator nieaktualnych idei, przeżywających się kierunków w filozofii, literaturze, sztuce» Epigoni Kochanowskiego. Epigon romantyzmu. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• imitator — m IV, D. a, Ms. imitatororze 1. B.=D.; lm M. imitatororzy ( owie), DB. ów «osoba naśladująca kogoś lub coś; naśladowca» Imitator głosu ptaków. Imitator aktorów, piosenkarzy. Imitatorzy czyichś dzieł, czyjejś sztuki. 2. B.=M.; lm MB. y techn.… …   Słownik języka polskiego

• pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego

• ślepy — ślepi 1. «pozbawiony wzroku, nie mogący widzieć» Ślepe kocięta, szczenięta. Ślepy na jedno oko, na oba oczy. ∆ druk. Ślepy materiał (zecerski) → justunek ∆ ekon. Ślepy kosztorys «kosztorys stosowany przy przetargach, zawierający jedynie opis i… …   Słownik języka polskiego

• epigon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. epigonnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} mało oryginalny twórca, naśladowca, kontynuator zarzuconych, nieaktualnych idei, prądów, kierunków (np. w literaturze, sztuce, filozofii) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Epigon… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ślepy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ślepypi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie widzi; pozbawiony wzroku; niewidomy, ociemniały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ślepa dziewczynka. Ślepe kocię. {{/stl 10}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień