-
1 mian|ować
pf, impf Ⅰ vt 1. (nominować) to appoint, to nominate; (na stanowisko kapitana) to name; (na stopień oficerski) to commission- mianować kogoś przewodniczącym to appoint a. nominate sb as chairperson- mianować kogoś na stanowisko dyrektora to appoint a. to nominate sb director- został mianowany gubernatorem he was appointed governor- z mianowania by nomination- był prezesem z mianowania, nie z wyboru he was nominated chairman, not elected2. książk. (nazywać) to call- ojczym cieszył się, że był przez dzieci żony mianowany tatą the stepfather was glad (that) his wife’s children called him DadⅡ mianować się 1. (nominować się) to appoint oneself, to nominate oneself- po wojskowym zamachu stanu generał mianował się prezydentem after the military coup the general appointed himself president2. książk. (nadawać sobie nazwę) to call oneself- dlaczego on mianuje się naszym wujem? why does he call himself our uncle?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mian|ować
-
2 awans|ować
pf, impf Ⅰ vt (na wyższe stanowisko służbowe) to promote- awansować kogoś na kapitana to promote sb to captain- awansowano go do stopnia pułkownika he was promoted to the rank of colonelⅡ vi 1. (na wyższe stanowisko) to be promoted, to advance- szybko awansował na stanowisko dyrektora he advanced a. rose rapidly to the position of director2. Sport (w rozgrywkach eliminacyjnych) to advance, to go through; (do wyższej grupy, klasy) to be promoted, to go up- awansować do finału to go through a. advance to the final- awansować do pierwszej ligi to be promoted to Division One- awansowali o jedno miejsce they went up (by) one place3. (zdobyć wyższą pozycję) to rise- awansował wysoko w hierarchii społecznej he rose high in the social hierarchyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > awans|ować
См. также в других словарях:
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
awansować — ndk a. dk IV, awansowaćsuję, awansowaćsujesz, awansowaćsuj, awansowaćował, awansowaćowany 1. «przesuwać (przesunąć) kogoś na wyższe stanowisko» Awansować pracowników, podchorążych, oficerów. 2. «obejmować (objąć) wyższe stanowisko» Ktoś jest… … Słownik języka polskiego