-
61 ministerial
[mini'stiəriəl]adjective (of or concerning ministers: ministerial duties.) ministerský; pastorský* * *• vládny• vyslanecký• pastorský• ministerský• napomáhajúci -
62 ministerial
• administerial• administrational• ministerial -
63 ministerial
[mini'stiəriəl]adjective (of or concerning ministers: ministerial duties.) ministerial; sacerdotal -
64 ministerial
1. adjминистерский; правительственный2. m -
65 ministerial
-
66 ministerial
[ˌmɪnɪ'stɪ(ə)rɪəl]adj1) службо́вий; підле́глий2) міністе́рськийministerial changes — змі́ни в скла́ді кабіне́ту міні́стрів
3) церк. па́сторський -
67 ministerial
[mini'stiəriəl]adjective (of or concerning ministers: ministerial duties.) υπουργικός/ιερατικός -
68 ministerial
adj.ministerial (política) -
69 ministerial
[mɪnɪˈstɪərɪəl] adjectiveof or concerning ministers:كَهْنوتي، وزاريministerial duties.
-
70 ministerial
[mini'stiəriəl]adjective (of or concerning ministers: ministerial duties.) ministériel, sacerdotal -
71 ministerial
وَزاريّ \ ministerial. -
72 ministerial
см. ministeriell -
73 ministerial
[ˌmɪnɪ'stɪ(ə)rɪəl]1) Общая лексика: министерский, оказывающий содействие, пастырский, поддерживающий правительство, подчинённый, правительственный, служебный2) Военный термин: совещание на уровне министров (НАТО)3) Религия: (Of, relating to, or characteristic of a minister or the ministry) пастырский4) Юридический термин: административный, исполнительный, не предполагающий свободы усмотрения, относящийся к духовенству5) Деловая лексика: вспомогательный, действующий по заданию, дополнительный6) Христианство: священнический -
74 ministerial
[ˏmɪnɪs`tɪərɪəl]министерский; правительственный, относящийся к правительствуподдерживающий правительствослужебный; подчиненныйвспомогательный, добавочный, дополнительныйпастырскийАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > ministerial
-
75 Ministerial-
сущ.юр. министерский -
76 ministerial
сущ.общ. министерский (ГДР) -
77 ministerial
[min·is·te·ri·al || ‚mɪnɪ'stɪrɪəl /-'stɪə-]◙ adj. של שר; של משרד שר; משרדי, מיניסטריאלי; פולחני, דתי* * *◙ יתד,ינחלופ ;ילאירטסינימ,ידרשמ ;רש דרשמ לש ;רש לש◄ -
78 ministerial
adj -
79 ministerial
adj -
80 ministerial
berkenaan dgn minister* * *kependetaan* * *berkenaan dengan minister
См. также в других словарях:
ministerial — MINISTERIÁL, Ă, ministeriali, e, adj. Care aparţine unui ministru sau unui minister, privitor la un ministru sau la un minister, emis de un ministru sau de un minister; de ministru sau de minister. ♢ Bancă ministerială = locul pe care îl ocupă… … Dicționar Român
Ministerial — Min is*te ri*al, a. [L. ministerialis: cf. F. minist[ e]riel. See {Minister}, and cf. {Minstrel}.] [1913 Webster] 1. Of or pertaining to ministry or service; serving; attendant. [1913 Webster] Enlightening spirits and ministerial flames. Prior.… … The Collaborative International Dictionary of English
ministerial — min·is·te·ri·al /ˌmi nə stir ē əl/ adj 1: being or having the characteristics of an act or duty prescribed by law as part of the duties of an administrative office 2: relating to or being an act done after ascertaining the existence of a… … Law dictionary
ministerial — UK US /ˌmɪnɪˈstɪəriəl/ adjective GOVERNMENT ► relating to or involving government ministers: ministerial job/role/post »He could be in line for a ministerial job soon after the election. »The plan awaits ministerial approval. »a ministerial… … Financial and business terms
ministerial — adjetivo 1. Del ministerio, del gobierno del Estado o de algunos de sus ministros: Le han ofrecido un cargo ministerial. 2. Uso/registro: restringido. Que apoya públicamente al ministerio de un gobierno: en medios de información ministeriales, en … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ministerial — 1. adj. Perteneciente o relativo al ministerio o gobierno del Estado, o a alguno de los ministros encargados de su despacho. 2. Dicho de una persona: Que en las Cortes o en la prensa apoya habitualmente a un ministerio. Diputado ministerial. U. t … Diccionario de la lengua española
Ministerial — (v. lat. Ministerialis, Dienstmann), im frühen Mittelalter jede Person, welche einem Herren zu irgend einer Dienstleistung verpflichtet ist. In der ältesten Zeit hießen so bes. diejenigen Unfreien, welche zur Verrichtung der häuslichen Dienste… … Pierer's Universal-Lexikon
ministerial — (adj.) 1560s, of religion; 1650s, of state; in some uses from M.Fr. ministériel and directly from M.L. ministerialis pertaining to service, of a minister, from L. ministerium (see MINISTRY (Cf. ministry)); in some cases probably directly from… … Etymology dictionary
ministerial — adj. 2 g. 1. Do ministério ou a ele relativo. 2. De ministro. • s. 2 g. 3. Partidário de um ministério ou governo … Dicionário da Língua Portuguesa
ministerial — ► ADJECTIVE ▪ relating to a minister or ministers. DERIVATIVES ministerially adverb … English terms dictionary
ministerial — [min΄is tir′ē əl] adj. [Fr ministériel < LL ministerialis] 1. of ministry, a minister, or ministers collectively 2. serving as a minister, or agent; subordinate 3. a) having the nature of or characteristic of the administrative functions of… … English World dictionary