-
1 mianować
(-uję, -ujesz); vt (im)perfto appoint, to nominate* * *ipf. l. pf.1. nominate, designate (sb) ( czymś as sth).2. chem. titrate.ipf. l. pf.+ Ins. (= uzurpować sobie miano) call oneself, pretend to be ( sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mianować
-
2 post mianować
• appoint -
3 mian|ować
pf, impf Ⅰ vt 1. (nominować) to appoint, to nominate; (na stanowisko kapitana) to name; (na stopień oficerski) to commission- mianować kogoś przewodniczącym to appoint a. nominate sb as chairperson- mianować kogoś na stanowisko dyrektora to appoint a. to nominate sb director- został mianowany gubernatorem he was appointed governor- z mianowania by nomination- był prezesem z mianowania, nie z wyboru he was nominated chairman, not elected2. książk. (nazywać) to call- ojczym cieszył się, że był przez dzieci żony mianowany tatą the stepfather was glad (that) his wife’s children called him DadⅡ mianować się 1. (nominować się) to appoint oneself, to nominate oneself- po wojskowym zamachu stanu generał mianował się prezydentem after the military coup the general appointed himself president2. książk. (nadawać sobie nazwę) to call oneself- dlaczego on mianuje się naszym wujem? why does he call himself our uncle?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mian|ować
-
4 ogł|osić
pf — ogł|aszać impf Ⅰ vt 1. (poinformować) to announce- ogłosili swoje zaręczyny they announced their engagement- ogłosili, że mają zamiar się pobrać they announced that they were going to get married- ogłosić dekret a. manifest to issue a decree a. a manifesto2. książk. (opublikować) to publish [rozprawę, książkę, artykuł] 3. książk. (mianować) to pronounce, to proclaim- ogłoszono go królem he was proclaimed king- ogłosili zwycięstwo, nie czekając na ostateczne wyniki they proclaimed victory without waiting for the final resultsⅡ ogłosić się — ogłaszać się 1. (mianować) to proclaim oneself- ogłosić się królem/dyktatorem to declare oneself king/dictator2. (dać ogłoszenie) to advertise- już pięć razy ogłaszał się ze sprzedażą tego mieszkania he’s advertised the flat for sale five times already■ ogłosić ekskomunikę (kogoś) to pronounce the sentence of excommunication against sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogł|osić
-
5 ambasador
ambassador; ( rzecznik) champion, advocate* * *mp1. ( przedstawiciel państwa) ambassador; mianować ambasadora appoint an ambassador; odwołać ambasadora (= pozbawić stanowiska) dismiss an ambassador; (= wezwać do powrotu z placówki) recall an ambassador.2. przen. (= głosiciel) champion, advocate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ambasador
-
6 odgórnie
adv. top-down- zadecydować coś odgórnie to make a top-down decision- mianować kogoś odgórnie na stanowisko dyrektora to nominate sb manager* * *adv.top-down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odgórnie
-
7 promować
to promote; (przen: nagradzać) to reward* * *ipf.2. (pracę dyplomową, magisterską, doktorską) supervise.3. (= mianować) promote (kogoś z czegoś/kogoś na coś/kogoś sb from sth/sb to sth/sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > promować
-
8 ambasado|r
m (N pl ambasadorowie a. ambasadorzy) ambassador także przen.- Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Szwecji/we Francji the Ambassador of the Republic of Poland to Sweden/France- ambasador przy ONZ an ambassador to the UN- mianować/odwołać ambasadora to appoint/recall an ambassador- był ambasadorem polskiej sztuki nad Sekwaną he was an ambassador for Polish art in Paris- □ ambasador dobrej woli goodwill ambassador- ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Ambassador Extraordinary and PlenipotentiaryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ambasado|r
-
9 komisarycznie
adv. [zarządzać] by appointment- mianować kogoś komisarycznie to appoint sb- zarządzać instytucją komisarycznie to put an institution in the hands of the receivers a. an official appointed by a higher authority- ustanowić zwierzchnictwo komisarycznie to establish receivership a. administration by an official appointed by a higher authorityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komisarycznie
-
10 kre|ować
pf, impf Ⅰ vt książk. 1. (tworzyć) to create- projektant kreował własny styl w modzie the fashion designer created his own style- książki kreują wyobraźnię dzieci books shape children’s imagination ⇒ wykreować2. (grać) [aktor] to play, to act [rolę]- kreować postać szekspirowską to play a Shakepearean character ⇒ wykreować3. (pomóc w karierze) kreować kogoś na kogoś to make sth of sb, to make sb sth- reżyser kreował ją na gwiazdę the director was trying to make her a star a. make a star of her ⇒ wykreować4. (mianować) to appoint, to make- kreować kogoś na dyrektora to appoint sb general manager- nowo kreowany prezydent/przywódca the newly elected president/leaderⅡ kreować się to pose (na coś as sth); to fancy oneself (na coś sth)- kreować się na intelektualistę to play the intellectual- kreować się na damę to fancy oneself a lady ⇒ wykreować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kre|ować
-
11 minist|er
m (N pl ministrowie) (government) minister GB, secretary US- minister spraw zagranicznych the Minister of Foreign Affairs, the Foreign Minister; (w Wielkiej Brytanii) the Foreign Secretary; (w USA) the Secretary of State- zostać ministrem to be appointed minister- mianować kogoś ministrem to nominate sb as minister- odwołać ministra to recall a minister- zostać odwołanym ze stanowiska ministra to be recalled as minister- □ minister bez teki minister without portfolio- minister pełnomocny minister plenipotentiary- minister resortowy departmental ministerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > minist|er
-
12 ob|rać2
pf — ob|ierać2 impf (obiorę — obieram) vt 1. książk. (wybrać) to choose, to decide on- obrać (sobie) zawód lekarza to decide on the medical profession- obrał sobie białego orła jako swój znak he chose the white eagle as his emblem2. (mianować) to appoint, to choose- w ubiegłym roku został obrany opatem last year he was appointed abbot- najstarszego z nich obrali sobie za wodza they chose the oldest man as their chief- obrano go na urząd premiera he was appointed prime ministerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ob|rać2
-
13 pas|ować3
pf, impf Ⅰ vt 1. (uznać) pasować kogoś na rycerza to knight sb, to dub sb a knight- zostać pasowanym na wojownika/mężczyznę to become a warrior/man- pasowała go na swego przybocznego sekretarza iron. she made him her personal secretary2. (okrzyknąć) to dub- media pasowały go na zbawcę ojczyzny the media dubbed him the saviour of the countryⅡ pasować się (mianować się) to dub oneself- pasował się na obrońcę ubogich he dubbed himself a defender of the poorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pas|ować3
-
14 spadkobierc|a
m Prawo heir także przen., inheritor także przen.- jedyny spadkobierca sole beneficiary- spadkobierca majątku/fortuny the heir to the property/fortune- mianować kogoś swoim spadkobiercą to name sb one’s heir- duchowy spadkobierca epoki romantyzmu the spiritual heir of RomanticismThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spadkobierc|a
-
15 ustan|owić
pf — ustan|awiać impf vt 1. (uchwalić) [rząd, parlament] to legislate [podatki, opłaty, przywileje]- ustanowić prawa to enact laws- ustanowienie republiki w Chinach the establishment of a republic in China- ustanowić święto to establish a holiday2. (mianować) to appoint- bank ustanowił zarządcę hotelu the bank appointed the hotel management3. (pobić) [sportowiec] to set [rekord]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ustan|owić
См. также в других словарях:
mianować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, mianowaćnuję, mianowaćuje, mianowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wyznaczać kogoś do objęcia jakiegoś stanowiska, funkcji, nadawać komuś jakiś tytuł, jakąś godność; nominować, powierzać komuś jakieś stanowisko,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mianować — ndk a. dk IV, mianowaćnuję, mianowaćnujesz, mianowaćnuj, mianowaćował, mianowaćowany «nadawać, nadać komuś jakąś godność, tytuł; powierzyć komuś jakieś stanowisko; zrobić, ustanowić kogoś kimś; nominować» Mianować kogoś dyrektorem. Mianować kogoś … Słownik języka polskiego
mianować się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} nazywać siebie kimś; przypisywać sobie jakieś miano : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mianował się prawdziwym Polakiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mianować się II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogłosić — dk VIa, ogłoszę, ogłosićsisz, ogłoś, ogłosićsił, ogłoszony ogłaszać ndk I, ogłosićam, ogłosićasz, ogłosićają, ogłosićaj, ogłosićał, ogłosićany 1. «podać do publicznej wiadomości, powiadomić ogół; obwieścić» Ogłosić dekret, manifest, odezwę.… … Słownik języka polskiego
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
ambasador — m IV, DB. a, Ms. ambasadororze; lm M. ambasadororzy, DB. ów «przedstawiciel dyplomatyczny najwyższego stopnia reprezentujący państwo wobec władz innego państwa lub organizacji międzynarodowych» Ambasador Holandii. Mianować, odwołać ambasadora.… … Słownik języka polskiego
chrzcić — ndk VIa, chrzczę, chrzcisz, chrzcij, chrzcił, chrzczony 1. «udzielać chrztu» Chrzcić dziecko. przen. «nazywać, mianować, zwać» Chrzcił kolegów zabawnymi przezwiskami. 2. żart. pot. «rozcieńczać wodą jakiś płyn; rozwadniać» Chrzcić wódkę.… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
desygnować — ndk IV, desygnowaćnuję, desygnowaćnujesz, desygnowaćnuj, desygnowaćował, desygnowaćowany «wyznaczać, mianować, naznaczać» Desygnować kogoś na jakieś stanowisko (np. na ministra, na prezesa). ‹łac.› … Słownik języka polskiego
kamerjunkier — m IV, DB. kamerjunkierkra, Ms. kamerjunkierkrze; lm M. kamerjunkierkrzy, DB. kamerjunkierkrów hist. «w XVIII i XIX w.: młodszy szambelan dworu w Rosji i na dworach książąt niemieckich» Otrzymać tytuł kamerjunkra. Mianować kogoś kamerjunkrem.… … Słownik języka polskiego
komisarycznie — przysłów. od komisaryczny Ustanowić zwierzchnictwo komisarycznie. Mianować kogoś komisarycznie … Słownik języka polskiego