(leczyć)

См. также в других словарях:

• leczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, leczyćczę, leczyćczy, leczyćczony {{/stl 8}}– wyleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywracać komuś zdrowie, pomagać zwalczyć chorobę, usuwać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• leczyć — ndk VIb, leczyćczę, leczyćczysz, lecz, leczyćczył, leczyćczony «dążyć do przywrócenia komuś zdrowia za pomocą leków lub zabiegów; usuwać lub łagodzić dolegliwości; uzdrawiać, kurować» Słońce leczy. Leczyć kogoś ziołami, zastrzykami. Leczyć… …   Słownik języka polskiego

• leczyć się – wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leczyć siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczyła się domowym sposobem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} być leczonym : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• leczyć — Czas leczy (wszystkie) rany zob. czas 6 …   Słownik frazeologiczny

• leczyć — Odrzucać, złościć, lub irytować; być silnie nielubianym Eng. To repel, anger, or irritate; to be strongly disliked …   Słownik Polskiego slangu

• iść się leczyć — (Zwłaszcza w rozkaјniku jako wykrzyknienie wyrażające przekorę lub lekceważenie) Odejść skąś, zwłaszcza pośpiesznie, lub być lekceważonym i pogardzanym Eng. (Especially as an exclamation of defiance and contempt) To leave or depart, especially… …   Słownik Polskiego slangu

• kurować — ndk IV, kurowaćruję, kurowaćrujesz, kurowaćruj, kurowaćował, kurowaćowany «przeprowadzać kurację; leczyć» Kurować włosy, rany. Kurować kogoś domowymi sposobami. kurować się «poddawać się kuracji; leczyć się» Kurować się ziołami. Kurował się w… …   Słownik języka polskiego

• leczenie — n I rzecz. od leczyć Leczenie chirurgiczne, klimatyczne, kliniczne, szpitalne, sanatoryjne, uzdrowiskowe. Leczenie snem. ∆ Leczenie objawowe «dążenie do usunięcia objawów choroby, bez zwalczania jej przyczyn» ∆ Leczenie przyczynowe «dążenie do… …   Słownik języka polskiego

• lizać — ndk IX, liżę, liżesz, liż, lizaćał, lizaćany liznąć dk Va, lizaćnę, liźniesz, liźnij, lizaćnął, lizaćnęła, liźnięty, lizaćnąwszy 1. «przesuwać po czymś wysuniętym językiem (zwykle dla zwilżenia lub zjedzenia czegoś)» Lizać lody. Kot lizał miskę… …   Słownik języka polskiego

• zachowawczo — rzad. przysłów. od zachowawczy a) w zn. 1: ∆ med. Leczyć zachowawczo «leczyć w sposób zachowawczy, nieoperacyjnie» b) w zn. 2: Polityka zachowawczo ugodowa …   Słownik języka polskiego

• Оркиш Иосиф — (Orkisz, 1796 1878) польский ученый и писатель. Изучал медицину в Львове, Варшаве, Берлине и Вене, был профессором анатомии в варшавском унив. и военным штаб лекарем. Кроме рассеянных по журналам статей, отдельно изданы его исследования: Poradnik …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона