(kołtunieć)

См. также в других словарях:

• kołtunieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kołtuniećeję, kołtuniećeje, kołtuniećniał, kołtuniećnieli {{/stl 8}}– skołtunieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o włosach, sierści, włóknach, kurzu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kołtunieć — ndk III, kołtuniećeję, kołtuniećejesz, kołtuniećej, kołtuniećniał, kołtuniećnieli 1. «o włosach: zwijać się w kołtun» 2. «o ludziach: stawać się kołtunem, obskurantem, człowiekiem ciemnym, zacofanym» …   Słownik języka polskiego

• kołtunienie — n I rzecz. od kołtunić, kołtunieć. kołtunienie się rzecz. od kołtunić się …   Słownik języka polskiego

• skołtunieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kołtunieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień