Перевод: с немецкого на азербайджанский

с азербайджанского на немецкий

(kind)

  • 1 Kind

    n (5) uşaq; das \Kind meldet sich 1) uşaq tərpənir (ana bətnində); 2) uşaq səs çıxarır (doğuşda); ein frühgeborenes / unrei-fes \Kind yarımçıq doğulmuş uşaq; ein unehliches / natürliches \Kind bic doğulmuş uşaq; ein \Kind abtreiben uşaq salmaq; ein \Kind bekommen / kriegen uşaq doğmaq; ein \Kind erwarten / mit einem \Kind gehen / ein \Kind unter dem Herzen tragen boylu olmaq; von \Kind auf uşaqlıqdan; an \Kindes Statt annehmen* övladlığa götürmək; ◊ das \Kind beim rechten Namen nennen şeyləri öz adı ilə adlandırmaq; sich bei j-m lieb \Kind machen kiminsə qılığına girmək; mit \Kind und Kegel bütün ailəsi ilə (duz torbası ilə) birlikdə; das \Kind mit dem Bade ausschütten qaşını düzəldən yerdə vurub gözünü çıxartmaq; \Kinder und Narren sagen die Wahrheit ata. söz. Sözün düzünü uşaqla dəlidən soruşarlar; Gebranntes \Kind scheut das Feuer ata. söz. Sıyıqdan ağzı yanan çiy süddən qorxar

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Kind

  • 2 Menschen(s)kind!

    n: dan. dost!, əşi!; ay adam balası!

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Menschen(s)kind!

  • 3 Kegel

    I m (6) 1. keql çəliyi; \Kegel schieben keql oynamaq; 2. riyaz. konus; 3. mətb. keql (mətbəə hürufatı ölçüsü)
    II: mit Kind und \Kegel bütün ailəsi ilə birlikdə; bütün var-yoxu ilə birlikdə; er hat nicht Kind noch \Kegel onun nə arvadı, nə də uşağı var; o, tam təkdir

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Kegel

  • 4 abgewöhnen

    vt (j-m) tərgitmək (kiməsə), yadırğatmaq, unutdurmaq, sich (D) etw. \abgewöhnen tərgitmək; ich habe mir das Rauchen abgewöhnt mən papiros çəkməyi tərgitmişəm; ein Kind \abgewöhnen uşağı süddən kəsmək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > abgewöhnen

  • 5 abnehmen

    I vt 1. götürmək, çıxartmaq (əyləncədə); 2. (j-m) əlindən almaq; 3. tib. amputasiya etmək; 4. (D) bir şeyi almaq; den gefangenen Soldaten wurden die Waffen abgenommen əsir əsgərlərin silahları alındı; 5. qəbul etmək; das Haus wurde von der Kommission abgenommen ev komissiya tərəfindən qəbul olundu; dem Zeugen wird der Eid abgenommen şahid and içir; eine Parade \abnehmen parad qəbul etmək; II vi 1. kiçilmək; der Mond nimmt ab Ay kiçilir; 2. arıqlamaq; das kranke Kind nahm ab xəstə uşaq arıqlayırdı

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > abnehmen

  • 6 Adoptiveltern

    pl götürmə valideyn \Adoptiveltern kind n götürmə uşaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Adoptiveltern

  • 7 angenommen

    qəbul olunmuş; \angenommen! yaxşı!, qəbul olundu!; ein \angenommenes Kind götürmə uşaq; II adv: \angenommen, daß tutaq ki, fərz edək ki…

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > angenommen

  • 8 anlernen

    vt (zu D) öyrətmək (nəyəsə); das Kind zur Ordnung \anlernen uşağı intizama öyrətmək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > anlernen

  • 9 arm

    a 1. (an A) kasıb, yoxsul; \arm werden kasıblamaq; \arm sein (an D) ehtiyacı olmaq; 2. yazıq, zavallı; \arm an Geist ağıldankəm; \arme Seele, \armer Teufel dan. yazıq, fağır; \armes Kind yazıqcığaz; 3.: \arme Ritter pl qızardılmış çörək tikələri

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > arm

  • 10 aufgeweckt

    a düşüncəli, qanacaqlı, zirək, ayıq, diribaş; ein \aufgewecktes Kind zirək uşaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > aufgeweckt

  • 11 aufheben

    I vt 1. qaldırmaq; 2. qurtarmaq; die Tafel / den Tisch \aufheben naharı bitirmək, masadan durmaq; die Sitzung \aufheben iclası bağlamaq; die Belagerung \aufheben mühasirəni götürmək; die Schule \aufheben məktəbi bağlamaq; 3. ləğv etmək, aradan qaldırmaq; yox etmək; Aufgeschoben heißt nicht aufgehoben ata. söz. Uzatmaq ayrı, yox demək ayrı, uzatmaq hələ yox demək deyil; 4. tutmaq; məhv etmək (quldur dəstəsini); einen Dieb \aufheben oğrunu tutmaq, yaxalamaq; 5. üstünü açmaq (sui-qəsdin); 6. saxlamaq, təmin etmək; seine Sachen \aufheben şey-şüylərini yığışdırmaq; das Kind ist (dort) gut aufgehoben uşağa (orda) yaxşı baxırlar; 7. riyaz. ixtisar etmək; einen Bruch \aufheben kəsri ixtisar etmək; Il sich \aufheben riyaz. islah olunmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > aufheben

  • 12 ausschütten

    vt 1. səpib boşaltmaq; tökmək; sein Herz \ausschütten ürəyini boşaltmaq; 2. töküb boşaltmaq (su); das Kind mit dem Bade \ausschütten qaş düzəltdiyi yerdə gözünü tökmək; 3. divident vermək (aksiyanın üzərinə düşən gəlir faizi); ◊ sich vor Lachen \ausschütten gülməkdən qarnını tutmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > ausschütten

  • 13 aussetzen

    I vt 1. düşürmək (gəmidən); 2. aşkara çıxarmaq; 3. təyin etmək, elan etmək (mükafatı); 4. düçar etmək; salmaq; j-n der Gefahr \aussetzen kimisə təhlükəyə salmaq; 5. dayandırmaq (işi); təxirə salmaq; etw. auzusetzen haben (an D) nöqsan/eyib tapmaq; ein Kind \aussetzen uşağını atıb getmək; II vi qeyri-müntəzəm işləmək (ürək, motor); III sich \aussetzen düçar olmaq, məruz qalmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > aussetzen

  • 14 austragen

    vt 1. bayıra aparmaq; 2. aparıb paylamaq; 3.: ein Kind \austragen boylu olmaq; 4. sona çatdırmaq (mübahisəni); 5. keçirmək (yarış); 6. məc. faş etmək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > austragen

  • 15 elternlos

    a yetim, ata-anasız; \elternloses Kind yetim uşaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > elternlos

  • 16 entwöhnen

    I vt (G / von D) tərgitdirmək; das Kind \entwöhnen uşağı süddən (döşdən) kəsmək; II sich \entwöhnen tərgitmək, tərgimək

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > entwöhnen

  • 17 Erde

    f (11) 1. yer, Yer kürəsi; 2. dünya, kainat; 3. yerin təki; über der \Erde (befindlich) yerüstü ; im Schosse der \Erde yerin təkində; 4. materik, quru; 5. torpaq, yer; schwarze \Erde qara torpaq; lockere \Erde lil; der \Erde gleichmachen yerlə yeksan etmək; den Blick zur \Erde senken gözlərini yerə dikmək, başını aşağı salmaq; ◊ j-n unter die \Erde bringen* dan. kiminsə ölümünə bais olmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Erde

  • 18 Feuer

    n (6) 1. od, alov; \Feuer anlegen odlamaq, alışdırmaq; \Feuer fangen* yanmaq, od tutmaq; ◊ mit \Feuer und Schwert ausrotten amansızcasına (odla-alovla) məhv etmək; ins \Feuer geraten* məc. yanmaq, od tutmaq; mit dem \Feuer spielen məc. odla oynamaq; Ül ins \Feuer gießen* məc. aranı qızışdırmaq, odun üstünə yağ tökmək; Gebranntes Kind scheut das \Feuer ata. söz. ≅ İlan vuran ala çatıdan qorxar; 2. yanğın; 3. coşqunluq, qızğınlıq; mit \Feuer cəld, tələsik, hərarətlə; für j-n durchs \Feuer gehen* kim üçünsə özünü oda-közə vurmaq; darf ich um \Feuer bitten*! icazə verin papirosumu yandırım!; 4. hərb. atəş; top atəşi; direktes \Feuer düzünə/birbaşa atəş; \Feuer geben* (auf A) atəş açmaq; unter \Feuer nehmen* atəşə tutmaq (həmç. məc.); ◊ \Feuer hinter etw. machen hər hansı bir işi sürətləndirmək; j-n in \Feuer setzen kimisə coşdurmaq; \Feuer und Flamme sein für etw. nəyəsə ürəkdən yanmaq
    * * *
    mürəkkəb isimlərin birinci tərəfi: \Feueralarm m yanğın həyəcanı; \Feueranzünder m çaxmaq; \Feuerbecken n kürə, manqal; \Feuerbestattung f kremasiya (meyitlərin xüsusi peçlərdə yandırılması); \Feuerbrand m kösöv; \Feuerbüchse f odluq (qazanlarda); \Feuer esse f 1. buxarı; 2. kürə; \Feuerhahn m yanğın krantı; \Feuerhaken m 1. yanğın qarmağı; 2. odçəkən, atəşkeş; \Feuerherd m 1. ocaq, kürə; 2. məc. yanğın mənbəyi; \Feuerlärm m 1. yanğın həyəcanı; 2. hərb. döyüş hay-küyü; \Feuerlilie f qırmızı zanbaq; \Feuerlinie f hərb. atəş xətti; \Feuerlöscher m yanğınsöndürən; \Feuer(lösch) mannschaft f yanğınsöndürən dəstə, yanğın komandası; \Feuermelder m yanğın siqnalı; \Feuernest n hərb. atəş nöqtəsi; \Feuerprobe f tar. atəşlə imtahan (yoxlama) (orta əsrlərdə); die \Feuer bestehen* 1) ən çətin imtahandan çıxmaq; 2) ilk sınaqdan keçmək (döyüşdə); \Feuerraum m odluq (sobada); \Feuerrohr n buxarı; \Feuerschaden m yanğından zərər; \Feuerschein m oh. pl alov şəfəqi; \Feuerspritze f yanğınsöndürən nasosu; \Feuerstätte f yanğın yeri; \Feuerstein m çaxmaqdaşı; \Feuertaufe f ilk iştirak, ilk sınaq (döyüşdə və ya mühüm bir işdə); \Feuertod m ölüm (tonqalda yandırmaqla); \Feuertür f tex. kürənin qapısı; \Feuerversicheruug f yanğından sığorta; \Feuerwache f yanğından mühafizə dəstəsi; \Feuerwehr f yanğınsöndürən dəstə (komanda); \Feuerwerk n atəşfəşanlıq; fişəng; \Feuerzange f maşa; \Feuerzeug n çaxmaqdaşı; papirosyandıran; \Feuerzug m buxarı

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Feuer

  • 19 fürchten

    vt və sich \fürchten (vor D) qorxmaq (kimdənsə, nədənsə); Gebranntes Kind fürchtet das Feuer ata. söz. ≅ Süddən ağzı yanan, qatığı üfləyə-üfləyə içər; İlan vuran ala çatıdan qorxar

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > fürchten

  • 20 geartet

    a düzəldilmiş, qaydaya salınmış; ein gut geartetes Kind yaxşı uşaq; so \geartet bu növdən

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > geartet

См. также в других словарях:

  • kind of — kind of, sort of 1. These expressions mean much the same, and share the same grammatical problems. (The issues raised here seem to occur less often in practice with the third alternative, type of.) There is less of a problem when kind of is… …   Modern English usage

  • Kind & Co. — Kind Co., Edelstahlwerk, KG Rechtsform KG Gründung 1888 Sitz Wiehl/ Bielstein Mitarbeiter 650 …   Deutsch Wikipedia

  • kind — Ⅰ. kind [1] ► NOUN 1) a class or type of people or things having similar characteristics. 2) character; nature. 3) each of the elements (bread and wine) of the Eucharist. ● in kind Cf. ↑in kind …   English terms dictionary

  • kind — [kīnd] n. [ME kynd < OE cynd, akin to Ger kind, child, ON kundr, son < IE * ĝṇti (> L natio, NATION) < base * ĝen : see GENUS] 1. Archaic a) origin b) nature c) manner; way …   English World dictionary

  • Kind — Kind, n. [OE. kinde, cunde, AS. cynd. See {Kind}, a.] 1. Nature; natural instinct or disposition. [Obs.] [1913 Webster] He knew by kind and by no other lore. Chaucer. [1913 Webster] Some of you, on pure instinct of nature, Are led by kind t… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Kind — (k[imac]nd), a. [Compar. {Kinder} (k[imac]nd [ e]r); superl. {Kindest}.] [AS. cynde, gecynde, natural, innate, prop. an old p. p. from the root of E. kin. See {Kin} kindred.] 1. Characteristic of the species; belonging to one s nature; natural;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • kind — n 1: a particular type, category, or class properties of like kind see also like kind exchange 2 a: an unconverted form a partition of property in kind; broadly: a form other than money forbid a bribe in cash or in kind …   Law dictionary

  • Kind. — Kind.   Im allgemeinen Sprachgebrauch bezeichnet der Begriff Kind entweder, im engeren Sinn, den Nachkommen einer Person oder aber, im weiteren Sinn, den Menschen bis zum Eintritt ins Jugendalter. Der dabei durchlaufene Zeitraum, die Kindheit,… …   Universal-Lexikon

  • kind — n *type, sort, stripe, kidney, ilk, description, nature, character kind adj Kind, kindly, benign, benignant mean having or exhibiting a nature that is gentle, considerate, and inclined to benevolent or beneficent actions and are comparable… …   New Dictionary of Synonyms

  • kind — [kaɪnd] noun COMMERCE ( a) payment/​benefit in kind a method of paying someone by giving goods or services instead of money: • The company agreed that the loan should be settled by payment in kind. • A workplace nursery is not regarded as a… …   Financial and business terms

  • Kind — can mean:* The type of types in a type system in type theory * Natural kind, in philosophy a grouping of things which is a natural grouping, not an artificial one. * KIND is the ICAO designation for Indianapolis International Airport * Created… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»