Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

(inquinare)

  • 1 inquinare

    inquinare v.tr. ( inquìno) 1. polluer: inquinare l'acqua polluer l'eau. 2. ( fig) ( corrompere moralmente) corrompre, dépraver, pervertir.

    Dizionario Italiano-Francese > inquinare

  • 2 inquino

    inquĭno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] salir, souiller, gâter, tacher. [st2]2 [-] altérer, souiller, corrompre. [st2]3 [-] flétrir, déshonorer, noircir (la réputation).
    * * *
    inquĭno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] salir, souiller, gâter, tacher. [st2]2 [-] altérer, souiller, corrompre. [st2]3 [-] flétrir, déshonorer, noircir (la réputation).
    * * *
        Inquino, inquinas, penul. corr. inquinare. Cic. Souiller, Gaster, Ordir.
    \
        Famam alicuius inquinare. Liu. Diffamer aucun.
    \
        Inquinare vellus murice. Martial. Teindre.

    Dictionarium latinogallicum > inquino

  • 3 flagitium

    flăgĭtĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] réclamation bruyante, esclandre, vacarme, tapage.    - neque quidquam eveniet foribus flagiti, Plaut.: et il n'y aura pas de vacarme à la porte.    - flagitium sit, Plaut.: ce serait un scandale.    - fores fecerunt magnum flagitium, Plaut.: la porte a fait un grand bruit. [st1]2 [-] acte de débauche, débauche, dissolution, libertinage, prostitution.    - flagitiis se inquinare, Cic. Tusc. 1, 30, 72: se déshonorer par des turpitudes.    - noctis longitudo flagitiis conterebatur, Cic.: toute la nuit se passait en débauches.    - numquam te in tot flagitia ingurgitavisses, Cic. Pis. 18, 42: jamais tu ne te serais plongé dans cet abîme de désordres.    - inter tot flagitia, Cic.: au milieu de toutes ces hontes. [st1]3 [-] action déshonorante, faute honteuse, crime.    - ut quisque flagitium navaverat, Tac.: chacun en proportion de son crime.    - quantum flagitii commiserat ! Cic.: quelle grossière erreur il avait commise! [st1]4 [-] honte, flétrissure, opprobre, turpitude, scandale, ignominie, abomination.    - ista flagitia Leucippi, Cic.: ces énormités de Leucippe.    - homo sceleribus flagitiisque contaminatissimus, Cic. Prov. 14: l'homme le plus souillé qu'il soit de crimes et d'infamies.    - flagitium demere, Liv.: laver une souillure.    - non flagitio moveri, Sall.: être insensible à la honte.    - pro Plancina cum pudore et flagitio disseruit, Tac. An. 3, 17: il parla pour Plancine en homme honteux de son rôle.    - praeesse agro colendo flagitium putes, Cic. Rosc. Am.: toi qui te croirais déshonoré pour diriger une culture.    - cum magno flagitio domum redire, Nep.: revenir chez soi couvert d'ignominie.    - stupra et adulteria et omne tale flagitium, Cic. CM 40: les viols, les adultères et tous les autres scandales de ce genre.    - flagitium est + prop. inf., Ter.: il est honteux que.    - flagitium illud hominis ! Plaut. Asin. 473: le misérable !    - omnia flagitia atque facinora, Sall.: tous les hommes déshonorés et criminels.    - omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat, Sall. C. 14, 1: toutes les infamies et tous les crimes en troupes, comme des satellites, lui faisaient cortège. [st1]5 [-] opinion scandaleuse [qu'on devrait avoir honte de soutenir].    - Cic. Nat. 1, 66 ; 3, 91.    - non sensit, quantum flagiti commisisset, Cic. Br. 219: il ne s'est pas aperçu de la bévue scandaleuse qu'il avait commise.
    * * *
    flăgĭtĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] réclamation bruyante, esclandre, vacarme, tapage.    - neque quidquam eveniet foribus flagiti, Plaut.: et il n'y aura pas de vacarme à la porte.    - flagitium sit, Plaut.: ce serait un scandale.    - fores fecerunt magnum flagitium, Plaut.: la porte a fait un grand bruit. [st1]2 [-] acte de débauche, débauche, dissolution, libertinage, prostitution.    - flagitiis se inquinare, Cic. Tusc. 1, 30, 72: se déshonorer par des turpitudes.    - noctis longitudo flagitiis conterebatur, Cic.: toute la nuit se passait en débauches.    - numquam te in tot flagitia ingurgitavisses, Cic. Pis. 18, 42: jamais tu ne te serais plongé dans cet abîme de désordres.    - inter tot flagitia, Cic.: au milieu de toutes ces hontes. [st1]3 [-] action déshonorante, faute honteuse, crime.    - ut quisque flagitium navaverat, Tac.: chacun en proportion de son crime.    - quantum flagitii commiserat ! Cic.: quelle grossière erreur il avait commise! [st1]4 [-] honte, flétrissure, opprobre, turpitude, scandale, ignominie, abomination.    - ista flagitia Leucippi, Cic.: ces énormités de Leucippe.    - homo sceleribus flagitiisque contaminatissimus, Cic. Prov. 14: l'homme le plus souillé qu'il soit de crimes et d'infamies.    - flagitium demere, Liv.: laver une souillure.    - non flagitio moveri, Sall.: être insensible à la honte.    - pro Plancina cum pudore et flagitio disseruit, Tac. An. 3, 17: il parla pour Plancine en homme honteux de son rôle.    - praeesse agro colendo flagitium putes, Cic. Rosc. Am.: toi qui te croirais déshonoré pour diriger une culture.    - cum magno flagitio domum redire, Nep.: revenir chez soi couvert d'ignominie.    - stupra et adulteria et omne tale flagitium, Cic. CM 40: les viols, les adultères et tous les autres scandales de ce genre.    - flagitium est + prop. inf., Ter.: il est honteux que.    - flagitium illud hominis ! Plaut. Asin. 473: le misérable !    - omnia flagitia atque facinora, Sall.: tous les hommes déshonorés et criminels.    - omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat, Sall. C. 14, 1: toutes les infamies et tous les crimes en troupes, comme des satellites, lui faisaient cortège. [st1]5 [-] opinion scandaleuse [qu'on devrait avoir honte de soutenir].    - Cic. Nat. 1, 66 ; 3, 91.    - non sensit, quantum flagiti commisisset, Cic. Br. 219: il ne s'est pas aperçu de la bévue scandaleuse qu'il avait commise.
    * * *
        Flagitium, flagitii. Cic. Paillardise, ou autre meschanceté et lascheté.
    \
        Flagitium, pro Dedecore. Liu. Deshonneur.
    \
        Promptus flagitio. Tacit. Prest et appareillé à faire meschanceté.
    \
        Compertus flagitii. Tacit. Attainct, ou convaincu de, etc.
    \
        Flagitium admittere. Cic. Faire, ou Commettre.
    \
        Flagitio ardere. Plaut. Estre attainct et convaincu d'un grand forfaict.
    \
        Flagitium est, si nil mittetur. Plaut. C'est mal faict, C'est meschamment faict.
    \
        Nam id nobis tam flagitium est, quam illa non Facere vobis quae modo dixti. Terent. C'est aussi grande faulte où vitupere à nous de cela, que à vous de ne, etc.
    \
        Flagitium tuum est. Plaut. C'est ta faulte, ta meschanceté et vilenie.

    Dictionarium latinogallicum > flagitium

  • 4 coinquino

    cŏinquĭno, āre, ātum - tr. - [st2]1 [-] souiller, infecter, gâter, salir. [st2]2 [-] diffamer, déshonorer.    - coinquinare se maximo scelere, Val.-Max.: se flétrir par un grand crime.
    * * *
    cŏinquĭno, āre, ātum - tr. - [st2]1 [-] souiller, infecter, gâter, salir. [st2]2 [-] diffamer, déshonorer.    - coinquinare se maximo scelere, Val.-Max.: se flétrir par un grand crime.
    * * *
        Coinquino, coinquinas, penul. corr. coinquinare, Idem quod simplex Inquinare. Columel. Souiller.
    \
        Coinquinare, per metaphoram. Cic. Diffamer.

    Dictionarium latinogallicum > coinquino

  • 5 nuptiae

    nuptiae, ārum, f.plur. [st2]1 [-] mariage, noces. [st2]2 [-] commerce charnel. [st2]3 [-] accouplement (des animaux).
    * * *
    nuptiae, ārum, f.plur. [st2]1 [-] mariage, noces. [st2]2 [-] commerce charnel. [st2]3 [-] accouplement (des animaux).
    * * *
        Nuptiae, nuptiarum, tantum pluraliter. Cic. Nopces.
    \
        Multarum nuptiarum mulier vetula. Cic. Qui a esté plusieurs fois mariee.
    \
        Inquinare nuptias. Horat. Adulterer.
    \
        Moliri nuptias. Tacit. Tascher à faire un mariage.

    Dictionarium latinogallicum > nuptiae

  • 6 contaminare

    contaminare v. ( contàmino) I. tr. 1. ( inquinare) contaminer, polluer: contaminare l'acqua di una cisterna contaminer l'eau d'une citerne; lo smog ha contaminato l'aria la pollution a contaminé l'air. 2. ( Med) ( infettare) contaminer. 3. ( fig) ( rendere impuro) contaminer. 4. ( fig) ( macchiare) salir, ( lett) entacher, ( lett) souiller: contaminare il buon nome di qcu. salir le nom de qqn, entacher la réputation de qqn. 5. ( lett) ( fondere elementi diversi) fondre, fusionner. II. prnl. contaminarsi être contaminé.

    Dizionario Italiano-Francese > contaminare

См. также в других словарях:

  • inquinare — v. tr. [dal lat. inquinare ]. 1. [produrre inquinamento: i gas di scarico inquinano l aria ] ▶◀ avvelenare, contaminare, infettare. ↑ ammorbare, appestare. ◀▶ bonificare, decontaminare, depurare, disinfettare, disinquinare, purificare. 2. (fig.)… …   Enciclopedia Italiana

  • inquinare — index stain, sully, tarnish Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • inquinare — in·qui·nà·re v.tr. 1. AD TS ecol. alterare le caratteristiche e l equilibrio dell ambiente naturale con sostanze nocive, rendendolo inadatto o dannoso alla vita umana, animale e vegetale: gli scarichi industriali inquinano l aria Sinonimi:… …   Dizionario italiano

  • inquinare — v. tr. 1. infettare, avvelenare, contaminare, infestare, insozzare, guastare, degradare, alterare, appestare, intorbidare, intossicare, sporcare CONTR. disinquinare, disinfestare, disinfettare, depurare, risanare, bonificare, decontaminare 2.… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • inquinare — {{hw}}{{inquinare}}{{/hw}}v. tr. 1 Infettare con germi o sostanze nocive; SIN. Contaminare. 2 (biol.) Provocare inquinamento. 3 (fig.) Corrompere. ETIMOLOGIA: dal lat. inquinare, di etim. incerta …   Enciclopedia di italiano

  • enconar — (Del lat. inquinare, manchar, contaminar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 MEDICINA Provocar una cosa la inflamación y la supuración de los tejidos de una herida: ■ la herida se le enconó por la falta de higiene. ANTÓNIMO curar sanar 2 Agravar,… …   Enciclopedia Universal

  • inquinar — (Del lat. inquinare, infectar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Manchar una cosa: ■ se inquinó el vestido. 2 MEDICINA Transmitir a un organismo los gérmenes de una enfermedad. SINÓNIMO contagiar * * * inquinar (del lat. «inquināre») 1 tr. y prnl …   Enciclopedia Universal

  • appestare — ap·pe·stà·re v.tr. e intr. (io appèsto) CO 1. v.tr., contagiare di peste o altra malattia infettiva Sinonimi: contaminare, infettare. Contrari: disinfettare. 2a. v.tr., estens., riempire di cattivo odore: una nube tossica ha appestato l aria… …   Dizionario italiano

  • corrompere — cor·róm·pe·re v.tr. (io corrómpo) AU 1. rovinare moralmente, traviare: corrompere i costumi, gli animi, i cattivi esempi corrompono i giovani Sinonimi: depravare, guastare, pervertire, traviare, viziare. Contrari: edificare. 2. indurre con… …   Dizionario italiano

  • disinquinare — di·sin·qui·nà·re v.tr. CO liberare dall inquinamento: disinquinare le acque di un fiume Sinonimi: depurare. Contrari: contaminare, inquinare. {{line}} {{/line}} DATA: 1983. ETIMO: der. di inquinare con 2dis …   Dizionario italiano

  • bonificare — v. tr. [dal lat. mediev. bonificare, comp. di bonus buono e tema di facĕre fare ] (io bonìfico, tu bonìfichi, ecc.). 1. [compiere opere di prosciugamento di terreni malsani e paludosi] ▶◀ ⇑ prosciugare, risanare. 2. a. (milit.) [compiere… …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»