Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

(immemore)

  • 1 immemore

    immemore agg. forgetful; heedless, unmindful.
    * * *
    [im'mɛmore]
    aggettivo lett. oblivious, forgetful (di of)
    * * *
    immemore
    /im'mεmore/
    lett. oblivious, forgetful ( di of).

    Dizionario Italiano-Inglese > immemore

  • 2 immemore

    agg [im'mɛmore]
    letter

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > immemore

  • 3 immemore agg

    [im'mɛmore]
    letter

    Dizionario Italiano-Inglese > immemore agg

  • 4 dimentico

    dimentico agg. (letter.)
    1 forgetful (pred.): sembrava dimentico di tutto quello che era successo, he seemed forgetful of (o to have forgotten) everything that had happened
    2 ( noncurante) unmindful (pred.): dimentico del proprio dovere, forgetful (o unmindful) of one's duty; dimentico del torto ricevuto, unmindful (o heedless) of the wrong done to him.
    * * *
    pl. - chi, - che [di'mentiko, ki, ke] aggettivo
    1) (immemore) forgetful, oblivious
    2) (noncurante) forgetful, oblivious, unmindful (di of)
    * * *
    dimentico
    pl. - chi, - che /di'mentiko, ki, ke/
     1 (immemore) forgetful, oblivious
     2 (noncurante) forgetful, oblivious, unmindful (di of).

    Dizionario Italiano-Inglese > dimentico

  • 5 immemor

    immĕmor ( inm-), ŏris (ante-class. in the nom. sing. immemoris, Caecil. ap. Prisc. pp. 699 and 772 P.; Com. Fragm. v. 31 Rib.; abl. immemori, Sen. Ben. 7, 3, 2; Cat. 64, 123; 248;

    al. immemore,

    Front. Ep. ad M. Caes. 3, 3), adj. [in-memor], unmindful, not thinking, forgetful, regardless, negligent of a thing.
    I.
    Lit. (freq. and class.); constr. usually with gen.; less freq. absol. or with an inf.
    (α).
    With gen.:

    adeone immemor rerum a me gestarum esse videor?

    Cic. Sull. 30, 83:

    hesternorum immemores, acta pueritiae recordari,

    Quint. 11, 2, 6:

    beneficii,

    Ter. And. 1, 1, 17:

    ne me immemorem mandati tui putares,

    Cic. Att. 5, 16, 1:

    istius mandati tui,

    id. ib. 4, 6, 3:

    hujus rei,

    id. Phil. 2, 22, 54:

    nec erat (L. Gellius) Romanarum rerum immemor,

    i. e. he was not ignorant of Roman history, id. Brut. 47, 174:

    venator tenerae conjugis immemor,

    Hor. C. 1, 1, 26:

    immemor in testando nepotis,

    Liv. 1, 34, 3:

    omnium immemor difficultatum,

    id. 9, 31, 14:

    praedae,

    Tac. A. 14, 36:

    sepulcri,

    Hor. C. 2, 18, 18:

    herbarum (juvenca),

    Verg. E. 8, 2:

    graminis (cervus),

    Hor. C. 1, 15, 30; cf.:

    qua cibi qua quietis inmemor nox traducta est,

    Liv. 9, 3, 4:

    salutis immemores,

    Curt. 7, 9.—
    (β).
    Absol.:

    magna haec immemoris ingenii signa,

    Cic. Brut. 60, 218:

    immemori discedens pectore conjux,

    unfeeling, Cat. 64, 123:

    mente,

    id. ib. 249:

    possimne ingratus et immemor esse?

    Ov. M. 14, 173; 10, 682; 15, 122; Cat. 30, 1.—
    (γ).
    With inf.:

    nihili est, suum Qui officium facere immemor est, nisi adeo monitus,

    Plaut. Ps. 4, 7, 3; and with acc. and inf.:

    immemor, Chaeream Cassium nominari,

    never thinking, not considering, Suet. Calig. 57.—
    II.
    Transf., that causes forgetfulness, a poet. epithet of Lethe, Stat. S. 5, 2, 96; Sil. 16, 478; Sen. Herc. Oet. 936.

    Lewis & Short latin dictionary > immemor

  • 6 inmemor

    immĕmor ( inm-), ŏris (ante-class. in the nom. sing. immemoris, Caecil. ap. Prisc. pp. 699 and 772 P.; Com. Fragm. v. 31 Rib.; abl. immemori, Sen. Ben. 7, 3, 2; Cat. 64, 123; 248;

    al. immemore,

    Front. Ep. ad M. Caes. 3, 3), adj. [in-memor], unmindful, not thinking, forgetful, regardless, negligent of a thing.
    I.
    Lit. (freq. and class.); constr. usually with gen.; less freq. absol. or with an inf.
    (α).
    With gen.:

    adeone immemor rerum a me gestarum esse videor?

    Cic. Sull. 30, 83:

    hesternorum immemores, acta pueritiae recordari,

    Quint. 11, 2, 6:

    beneficii,

    Ter. And. 1, 1, 17:

    ne me immemorem mandati tui putares,

    Cic. Att. 5, 16, 1:

    istius mandati tui,

    id. ib. 4, 6, 3:

    hujus rei,

    id. Phil. 2, 22, 54:

    nec erat (L. Gellius) Romanarum rerum immemor,

    i. e. he was not ignorant of Roman history, id. Brut. 47, 174:

    venator tenerae conjugis immemor,

    Hor. C. 1, 1, 26:

    immemor in testando nepotis,

    Liv. 1, 34, 3:

    omnium immemor difficultatum,

    id. 9, 31, 14:

    praedae,

    Tac. A. 14, 36:

    sepulcri,

    Hor. C. 2, 18, 18:

    herbarum (juvenca),

    Verg. E. 8, 2:

    graminis (cervus),

    Hor. C. 1, 15, 30; cf.:

    qua cibi qua quietis inmemor nox traducta est,

    Liv. 9, 3, 4:

    salutis immemores,

    Curt. 7, 9.—
    (β).
    Absol.:

    magna haec immemoris ingenii signa,

    Cic. Brut. 60, 218:

    immemori discedens pectore conjux,

    unfeeling, Cat. 64, 123:

    mente,

    id. ib. 249:

    possimne ingratus et immemor esse?

    Ov. M. 14, 173; 10, 682; 15, 122; Cat. 30, 1.—
    (γ).
    With inf.:

    nihili est, suum Qui officium facere immemor est, nisi adeo monitus,

    Plaut. Ps. 4, 7, 3; and with acc. and inf.:

    immemor, Chaeream Cassium nominari,

    never thinking, not considering, Suet. Calig. 57.—
    II.
    Transf., that causes forgetfulness, a poet. epithet of Lethe, Stat. S. 5, 2, 96; Sil. 16, 478; Sen. Herc. Oet. 936.

    Lewis & Short latin dictionary > inmemor

См. также в других словарях:

  • immémoré — ⇒IMMÉMORÉ, ÉE, adj. Rare, littér. Dont on n a pas conservé la mémoire. Synon. immémorable, immémorial. Je jette un regard attendri sur ces livres qui renferment mes heures immémorées (CHATEAUBR., Mém., t. 1, 1848, p. 531). REM. Immémoire, subst.… …   Encyclopédie Universelle

  • immémoré — immémoré, ée (i mmé mo ré, rée) adj. Dont on ne conserve pas la mémoire. •   Mes heures immémorées, CHATEAUB. Mémoires d outre tombe, cité dans LEGOARANT. ÉTYMOLOGIE    Lat. immemoratus, de in privatif, et memorare, mémorer. SUPPLÉMENT AU… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • immemore — /i m:ɛmore/ agg. [dal lat. immĕmor ŏris, der. di memor memore , col pref. in in 2 ], lett. [che non ha o non mostra d avere memoria di determinate cose, con la prep. di : i. dei propri doveri ] ▶◀ dimentico, (lett.) oblioso. ◀▶ memore …   Enciclopedia Italiana

  • immemore — im·mè·mo·re agg. 1. CO che ha perduto la memoria di qcs., che non ricorda ciò che dovrebbe ricordare: immemore del passato, immemore dei buoni consigli, immemore dei favori ricevuti, immemore dell antica amicizia | BU estens., noncurante,… …   Dizionario italiano

  • immemore — {{hw}}{{immemore}}{{/hw}}agg. Che mostra di non aver memoria di qlco.: immemore dell antica amicizia; CONTR. Memore …   Enciclopedia di italiano

  • immemore — pl.m. e f. immemori …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • immemore — agg. dimentico, oblioso (lett.), smemorato □ ingrato CONTR. memore □ riconoscente, grato …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • memore — mè·mo·re agg. 1. CO che conserva un ricordo vivo e duraturo, che non dimentica: essere memore dei consigli di qcn., memore degli affronti subiti | che ricorda con riconoscenza: memore del bene ricevuto Contrari: immemore. 2. LE di luogo, ricco di …   Dizionario italiano

  • George Grie — Infobox Artist bgcolour = #EEEEEE name = George Grie imagesize = 220px caption = IBM Corporation 2005. birthname = Yuri Gribanovski birthdate = Birth date and age|1962|05|14|mf=y location = field = Neosurrealist artGeorge Grie (born May 14, 1962) …   Wikipedia

  • Джордж Грие — Джорж Грие Имя при рождении: Юрий Грибановский Место рождения: СССР Гражданство: Канадец Жанр …   Википедия

  • immémorant — immémorant, ante (entrée créée par le supplément) (i mmé mo ran, ran t ) adj. Qui ne se souvient pas. •   Immémorants du bonheur de leur création et de leur devoir, ils [les anges] rejetèrent le pouvoir de perfection et exercèrent le pouvoir d… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»