-
21 κατά-κροτος
κατά-κροτος, geräuschvoll, Heliod. 1, 30 ἠχὴ κατάκροτος.
-
22 θορυβ-ώδης
θορυβ-ώδης, ες, geräuschvoll, lärmend; ξύλλογος Plat. Legg. II, 671 a; Sp., φϑέγγεται ὁ κόττυφος ϑορυβῶδες Arist. H. A. 9, 49. – Adv., Poll. 5, 123.
-
23 ἄ-βρομος
ἄ-βρομος, geräuschvoll, bei Hom. nur Iliad. 13, 41, wo die Troer dem Hektor folgen ἄβρομοι αὐίαχοι; Aristarch erklärte nach Aristonicus (s. Scholl.) ἄγαν βρομοῦντες καὶ ἄγαν ἰαχοῦντες, κατ' ἐπίτασιν τοῦ ᾱ κειμένου.
-
24 ῥοιζ-ώδης
ῥοιζ-ώδης, ες, geräuschartig, geräuschvoll, Sp.; τὸ ῥοιζῶδες, geräuschvolle Schnelligkeit, Plut.; τῆς περιαγωγῆς, de fac. in orbe lun. 6, besser als die v. l. ῥιζῶδες.
-
25 содержащий шумы
adjradio. geräuschvoll -
26 шумный
adj1) gener. belebt (напр., об улице), belebt (об улице и т. п.), hallend, laut, lärmvoll, läuf, rauschend, tosend, tumultuarisch, tumultuös, unruhig, brausend, geräuschvoll, lärmend, lärmig, polterig2) wood. lärmintensiv (о рабочем месте) -
27 шумящий
-
28 bruyant
-
29 retentissant
ʀətɑ̃tisɑ̃adj1) laut, geräuschvoll, dröhnend, schallend2) (fig) folgenreich, Aufsehen erregend, eklatantretentissantretentissant (e) [ʀ(ə)tãtisã, ãt] -
30 honk
1. noun1) (of horn) Hupen, das2. intransitive verb1) [Fahrzeug, Fahrer:] hupen2) [Gans, Seehund:] schreien* * *[hoŋk] 1. noun((a sound like) the cry of a goose or the sound of a motor-car horn.) der Wildgansschrei, das Hupsignal2. verb(to make such a noise: Don't honk that horn any more - you'll disturb the neighbours.) hupen, schreien* * *[hɒŋk, AM hɑ:ŋk]I. nII. vi1. (cry) goose schreien2. (beep) hupenthe sound of the lorry \honk woke me up der hupende Lastwagen weckte mich aufIII. vt1. (cry)▪ to \honk sth:the geese \honked a warning as we walked past die Gänse stießen Warnschreie aus, als wir vorbeigingen2. (beep)to \honk one's horn auf die Hupe drücken* * *[hɒŋk]1. n(of car) Hupen nt; (of goose etc) Schrei m2. interj3. vi1) (car) hupen, tuten2) (geese) schreien3) (inf: stink) stinken4. vthorn drücken auf (+acc)* * *A s1. Schrei m (der Wildgans)2. AUTO Hupsignal n, Hupen nB v/i1. schreien (Wildgans)2. AUTO hupen3. Br sl kotzenC v/t1. honk one’s horn AUTO hupen:honk one’s horn at sb jemanden anhupen2. she honked her nose into her handkerchief sie schnäuzte sich laut oder geräuschvoll in ihr Taschentuch* * *1. noun1) (of horn) Hupen, das2) (of goose or seal) Schrei, der2. intransitive verb1) [Fahrzeug, Fahrer:] hupen2) [Gans, Seehund:] schreien* * *n.Hupensignal n. v.hupen v. -
31 estrepitoso
estrepi'tosoadjlärmend, rauschend, tosend( femenino estrepitosa) adjetivoestrepitosoestrepitoso , -a [estrepi'toso, -a]geräuschvoll; aplausos estrepitosos tosender Beifall; risa estrepitosa schallendes Gelächter -
32 estruendoso
-
33 ruidoso
rrwi'đosoadjlaut, geräuschvoll1. [que hace ruido] laut2. (figurado) [escandaloso] aufsehenerregendruidosoruidoso , -a [rrwi'ðoso, -a]laut; (figurativo) Aufsehen erregend; una carcajada ruidosa ein schallendes Gelächter; tener un éxito ruidoso einen durchschlagenden Erfolg haben -
34 circumstrepo
circum-strepo, strepuī, strepitum, ere, I) etw. umrauschen, geräuschvoll umtönen, in his, quae me sine avocatione circumstrepunt, essedas transcurrentes pono, Sen. ep. 56, 4 (vgl. ibid. § 14): ubi aures superbas assentatorum turba circumstrepit, *Sen. de ira 2, 21, 7 H.: certa cum lege canentem mundus et immenso vatem circumstrepit ore, Manil. 1, 23: pulli tremebundi circumstrepere orareque matrem, ut etc., umzwitschern, Gell. 2, 29, 8: hostiles multae nationes circumstrepunt, Dict. 5, 14: fenestrae canticis circumstrepitae, Apul. apol. 75: legatus clamore seditiosorum circumstrepitur, wird umtobt, Tac. hist. 2, 44. – übtr., umschwirren, quocumque te abdideris mala humana circumstrepent, Sen. ep. 82, 4: undique belli formidine circumstrepente, Iustin. 6, 5, 7: tot humanam vitam circumstrepentibus minis, Sen. de vit. beat. 11, 1: cum circumquaque cotidianam vitam nostram tam multa huius generis rerum circumstrepant, Augustin. conf. 10, 35. – II) ringsumher laut vernehmen lassen, atrociora, Tac. ann. 3, 36: circumstrepunt iret in castra etc., bestürmen ihn mit Zureden, »er möchte« usw., Tac. ann. 11, 31.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumstrepo
-
35 circumtono
circum-tono, tonuī, āre, umdonnern, poet. = geräuschvoll umgeben, umrauschen, hunc circumtonuit gaudens Bellona cruentis, umdonnert u. betäubt die B., Hor. sat. 2, 3, 223: aulam strepitu, Sil.: montem undā, Claud.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumtono
-
36 tumultuose
tumultuōsē, Adv. (tumultuosus), lärmend, mit Lärmen, geräuschvoll, tumultuose et cunctis copiis, Afran. com. fr.: adeo tum. excepta est (res) clamoribus undique, Liv.: veniunt iterum atque tertium tumultuosius, Cato fr.: senatus tumultuose vocatus tumultuosius consulitur, Liv.: ut hominem quam tumultuosissime adoriantur, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tumultuose
-
37 tumultuosus
tumultuōsus, a, um (tumultus), I) voll Unruhe, voll Lärm, unruhe-, geräuschvoll, unruhig, lärmhaft, contio, Cic.: vita, Cic.: mare, Hor.: somnus, Cels.: clamor, Toben u. Brüllen, Curt.: Italiam longe quam speraverat tumultuosiorem reperit, in weit größerer Aufregung, Vell.: quod tumultuosissimum pugnae erat (das ärgste Kampfgetümmel) parumper sustinuit, Liv. – II) in Unruhe, Aufregung, Verwirrung versetzend, nuntius, Liv. u. Curt.: in otio tumultuosi (unruhig), in bello segnes, Liv.: litterae tumultuosiores, beunruhigenderen Inhaltes, Suet.: primum ictum, qui tumultuosissimus est, facile excipere, Suet.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tumultuosus
-
38 cıvıl
-
39 çıtır
çıtır çıtır konuşmak redselig sein -
40 loud
1. adjective1) laut; schreiend [Reklame]; lautstark [Protest, Kritik]2) (flashy, conspicuous) aufdringlich; grell, schreiend [Farbe]2. adverbsay something out loud — etwas aussprechen; (fig.) etwas laut verkünden
* * *•- academic.ru/88871/loudly">loudly- loudness
- loud-hailer
- loudspeaker* * *[laʊd]I. adj1. (audible) laut, geräuschvoll\loud music laute Musik\loud complaints/protests laut[stark]e Beschwerden/Protesteto be \loud in one's condemnation of sth etw aufs Schärfste verurteilento be \loud in one's praises of sth etw in den höchsten Tönen loben\loud and obnoxious schrill und schräg famII. adv laut\loud and clear laut und deutlichout \loud lautthis novel made me laugh out \loud als ich den Roman las, musste ich lauthals loslachen* * *[laʊd]1. adj (+er)1) laut; protest, criticism, complaint lautstarkhe was loud in his praise of the concert — er lobte das Konzert überschwänglich
to be loud in one's condemnation of/opposition to sth — etw lautstark verurteilen/ablehnen
2. advlautto say/read sth out loud — etw laut sagen/lesen
to laugh/think out loud — laut lachen/denken
* * *loud [laʊd]A adj (adv loudly)1. laut (auch fig):loud applause starker Applaus;loud streets lärmende Straßen;2. fig schreiend, auffallend, grell, aufdringlich:loud colo(u)rs schreiende Farben;loud dress auffallende Kleidung;a loud smell US ein penetranter GeruchB adv laut:don’t talk so loud;loud and clear laut und deutlich;* * *1. adjective1) laut; schreiend [Reklame]; lautstark [Protest, Kritik]2) (flashy, conspicuous) aufdringlich; grell, schreiend [Farbe]2. adverbsay something out loud — etwas aussprechen; (fig.) etwas laut verkünden
* * *adj.grell (Farbe) adj.laut adj.
См. также в других словарях:
geräuschvoll — laut; lärmig; dröhnend * * * ge|räusch|voll 〈Adj.〉 mit viel Geräusch verbunden, lärmend, laut ● sich geräuschvoll die Nase schnäuzen * * * ge|räusch|voll <Adj.>: mit viel Geräusch verbunden, laut: ein er Auftritt; die Schüler erhoben sich g … Universal-Lexikon
geräuschvoll — dröhnend, hörbar, lärmend, laut[stark], mit viel Geräusch verbunden, polternd, schallend, überlaut, unüberhörbar; (geh.): vernehmbar; (ugs. übertreibend): ohrenbetäubend. * * * geräuschvoll:⇨laut(1,a) geräuschvolllaut,überlaut,hörbar,unüberhörbar … Das Wörterbuch der Synonyme
geräuschvoll — ge|räusch|voll … Die deutsche Rechtschreibung
geräuschvoll kauen — mampfen (umgangssprachlich); schmatzen (umgangssprachlich) … Universal-Lexikon
mampfen — geräuschvoll kauen; schmatzen (umgangssprachlich); verspachteln (umgangssprachlich); weghauen (umgangssprachlich); speisen; Nahrung aufnehmen; verzehren; in sich hinein schaufeln ( … Universal-Lexikon
lärmig — geräuschvoll; laut; dröhnend * * * lạ̈r|mig 〈Adj.; schweiz.〉 lärmend, laut * * * lạ̈r|mig <Adj.> (bes. schweiz.): laut, lärmend: die Kneipe ist mir zu l. * * * lạ̈r|mig <Adj.> (bes. schweiz.): laut, lärmend: eine Wohnung in Zürich … Universal-Lexikon
schnauben — nach Luft ringen; keuchen; hecheln; japsen (umgangssprachlich); schnaufen; röcheln; heftig atmen; nach Atem ringen * * * schnau|ben [ ʃnau̮bn̩] <itr.; hat: geräuschvoll durch die Na … Universal-Lexikon
keuchen — nach Luft ringen; hecheln; japsen (umgangssprachlich); schnaufen; röcheln; schnauben; heftig atmen; nach Atem ringen * * * keu|chen [ kɔy̮çn̩] <itr.; hat: schwer, mühsam und geräu … Universal-Lexikon
schlabbern — sabbeln (norddt.) (umgangssprachlich); seibern (umgangssprachlich); sabbern (umgangssprachlich); trenzen (österr.) (umgangssprachlich); lallen; geifern * * * schlab|bern [ ʃlabɐn] <itr.; hat (ugs.) … Universal-Lexikon
zuschlagen — zukrachen; zuhauen; zuknallen; zuballern * * * zu|schla|gen [ ts̮u:ʃla:gn̩], schlägt zu, schlug zu, zugeschlagen: 1. a) <itr.; hat einen Schlag (mit der Faust, einem Stock o. Ä.) gegen jmdn. führen: er stürzte sich auf ihn und schlug mit… … Universal-Lexikon
rotzen — speien; spucken * * * rọt|zen 〈V. intr.; hat; derb〉 1. sich schnäuzen, die Nase putzen 2. Schleim aus Nase u. Rachen im Mund sammeln u. ausspucken * * * rọt|zen <sw. V.; hat (derb abwertend): a) sich geräuschvoll schnäuzen: er rotzte in ein… … Universal-Lexikon