-
1 aigrefin
m. (probabl. emploi fig. de aigrefin, var. d'églefin, avec infl. de l'a. agriffer "saisir, voler") хитрец, измамник. -
2 batteur
m. (de battre) 1. в съчет. batteur d'or златар, който изтегля златото на листове; 2. ост. човек, който налита на бой, побойник; 3. муз. барабанист в джазов оркестър; 4. loc. fig. (vx.) batteur de pavé скитник; 5. домакински уред за разбиване, миксер; 6. спорт. в бейзбола - играч, който удря топката с бухалка. Ќ batteur-éplucheur машина за белене на памук; batteur de fer ост. железар, ковач. -
3 bogue2
f., m. (de l'angl. bug "bestiole nuisible", fig. "défaut") комп. дефект, грешка в компютърна програма (препоръчва се вм. bug). -
4 cadeau
m. (cabdel "chef", fig. "lettre capitale"; lat. pop. capitellus, de caput "tête") 1. подарък, дар; cadeau de Noël коледен подарък; faire un cadeau а qqn. правя подарък на някого; 2. ост. развлечение, което се предлага на дама. Ќ papier cadeau хартия за увиване на подаръци; c'est un cadeau de la maison разг. това е безплатно; c'est pas un cadeau това е човек, който трудно се понася; faire cadeau de qqch. давам нещо като подарък. -
5 calé,
e adj. (de caler, au fig.) разг. 1. който е с подпора, който е подпрян; 2. прен. учен, образован; 3. труден; ce problème est trop calé, pour moi този проблем е много труден за мен. -
6 cardinal
m. (lat. cardinalis, de cardo "gond, pivot" et fig. "principal") (pl. cardinalaux) 1. кардинал; cardinal camerlingue кардинал, който управлява, когато папският престол е вакантен; 2. зоол. кардинал ( американска пойна птичка). -
7 cardinal,
e, aux adj. (lat. cardinalis, de cardo, -inis "gond, pivot", fig. "principal") лит. главен, основен, първостепенен; idée cardinal,e основна идея. Ќ adjectifs numéraux cardinal,aux грам. числителни бройни; les quatre points cardinal,aux геогр. четирите посоки ( на света). Ќ Ant. accessoire, secondaire. -
8 censeur
m. (lat. censor au fig. "celui qui blâme") 1. рецензент, критик; цензор; 2. ост. отговорник за дисциплината, главен възпитател (във френски колеж); 3. ист. магистрат, натоварен с преброяването на жителите на Римската империя и надзираващ морала на поданиците. Ќ Ant. adulateur, apologiste. Ќ Hom. senseur. -
9 chaloir
v.impers. (lat. calere, fig. "s'échauffer pour") ост. важно е, грижа ме е; il m'en chaut интересува ме; peu me chaut малко ме е грижа. -
10 cocarde
f. (a. fr. coquart, coquard, "coq" et au fig. "sot, vaniteux") кокарда, значка на военна шапка; лента, служеща за украса; cocarde tricolore кокарда с цветовете на националното знаме. -
11 colère
adj. et f. (lat. choler, gr. khôlê "bile" et fig. "colère") 1. гняв, ярост; se mettre en colère разгневявам се; colère froide, blanche гняв, който не се показва, не избухва; être en colère contre qqn. изпитвам гняв към някого; 2. adj. разг., ост. гневен, гневлив; 3. пристъп на гняв; avoir des colères terribles имам ужасни пристъпи на гняв. Ќ la colère céleste божият гняв; la colère des éléments бушуването на стихиите; la colère est mauvaise conseillère погов. гневът е лош съветник. Ќ Ant. calme, modération, douceur. -
12 corniche2
f. (de cornichon, fig.) арго подготвителен клас във военната академия Сен-Сир. -
13 croire
v. (lat. credere "confier", fig. "avoir confiance") I. v.tr.dir. мисля, вярвам, допускам, смятам, считам; croire qqn. вярвам на някого; je te crois вярвам ти; мисля като тебе, това е очевидно; je crois ce que vous me dites вярвам на това, което ми казвате; qui l'eût cru кой би си го помислил; ne pas en croire ses yeux не вярвам на очите си; on croît rêver сякаш това е сън; on l'a cru mort сметнаха го за мъртъв; II. v.tr.ind. croire а, en вярвам; croire au progrès вярвам в прогреса; croire а l'astrologie вярвам в астрологията; croire en Dieu вярвам в бога; croire en qqn. имам доверие в някого; III. v.intr. 1. вярвам, имам вяра в; 2. имам религиозна вяра; se croire смятам се, считам се; il se croit très malin той се смята за много хитър. Ќ а ce que je crois както ми се струва; а l'en croire според него (ако се вярва на това, което той казва); c'est а n'y pas croire това е просто невъзможно, недопустимо; faire croire а qqn. qqch. уверявам, убеждавам някого в нещо; je crois bien (je te crois) разг. естествено, разбира се; croire que c'est arrivé въобразявам си, че нещо се е случило; croire au Père Noël разг. много съм наивен. Ќ Ant. douter; contester; nier, protester. -
14 cruel,
le adj. (lat. crudelis, de crudus, au fig. "qui aime le sang") жесток, свиреп, суров, ужасен, немилостив; père cruel, суров баща; sort cruel, жестока съдба; perte cruel,le жестока загуба. Ќ Ant. doux, clément, humain, bienveillant, bon, indulgent. -
15 erreur
f. (lat. error, de errare, fig.) 1. грешка; faire erreur греша, сбърквам; 2. заслепяване, заблуждаване; tomber dans l'erreur обърквам се, заблуждавам се; 3. илюзия, заблуда; 4. loc. adv. par erreur по погрешка. Ќ erreurs de jeunesse младежки увлечения; induire qqn. en erreur заблуждавам, обърквам някого. Ќ Ant. certitude, réalité, vérité. -
16 escadre
f. (esp. escuadra, fig. "bataillon") ескадра; escadre navale морска ескадра; escadre aérienne въздушна ескадра. -
17 espalier1
m. (it. spalliera, de spalla "épaule", fig. "appui") редица плодни дървета, подпрени на дувар или дървена решетка. -
18 farce2
f. (de farce1, fig. "intermède comique dans une pièce sérieuse") 1. фарс, комедия с пресилен хумор; 2. смехория, закачка, немного приятна шега. -
19 génie
m. (lat. genius "divinité tutélaire", au fig. "inclination, talent") 1. дарба, талант, умение, склонност; avoir le génie de имам способността да; 2. гений (човек); génie méconnu непризнат гений; 3. гениалност, изключителна дарба; avoir du génie гениален съм, притежавам изключителна дарба; њuvre de génie гениална творба; 4. ост. дух, характер, натура, своеобразие; 5. дух; bon génie добър дух; mauvais génie лош дух; génie enfermé dans une bouteille дух, затворен в бутилка; 6. воен. инженерни войски; 7. инженерно дело; 8. в съчет. génie civil гражданско строително дело; génie maritime корабостроително дело; génie rural селскостопанско строителство; génie informatique изработване на компютърни програми и поддръжка на компютърно оборудване; 9. loc. adv. de génie с вдъхновение; вдъхновено. Ќ Ant. médiocrité, nullité. -
20 global,
e, aux adj. (de globe fig. "masse totale") глобален; взет общо, изцяло; целокупен, цялостен; somme global,e обща сума; approche global,e d'un problème глобален подход към проблем; méthode global,e глобален метод ( на обучение). Ќ Ant. partiel.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Fig — (f[i^]g), n. [F. figue the fruit of the tree, Pr. figa, fr. L. ficus fig tree, fig. Cf. {Fico}.] 1. (Bot.) A small fruit tree ({Ficus Carica}) with large leaves, known from the remotest antiquity. It was probably native from Syria westward to the … The Collaborative International Dictionary of English
Fig dust — Fig Fig (f[i^]g), n. [F. figue the fruit of the tree, Pr. figa, fr. L. ficus fig tree, fig. Cf. {Fico}.] 1. (Bot.) A small fruit tree ({Ficus Carica}) with large leaves, known from the remotest antiquity. It was probably native from Syria… … The Collaborative International Dictionary of English
Fig faun — Fig Fig (f[i^]g), n. [F. figue the fruit of the tree, Pr. figa, fr. L. ficus fig tree, fig. Cf. {Fico}.] 1. (Bot.) A small fruit tree ({Ficus Carica}) with large leaves, known from the remotest antiquity. It was probably native from Syria… … The Collaborative International Dictionary of English
Fig gnat — Fig Fig (f[i^]g), n. [F. figue the fruit of the tree, Pr. figa, fr. L. ficus fig tree, fig. Cf. {Fico}.] 1. (Bot.) A small fruit tree ({Ficus Carica}) with large leaves, known from the remotest antiquity. It was probably native from Syria… … The Collaborative International Dictionary of English
Fig leaf — Fig Fig (f[i^]g), n. [F. figue the fruit of the tree, Pr. figa, fr. L. ficus fig tree, fig. Cf. {Fico}.] 1. (Bot.) A small fruit tree ({Ficus Carica}) with large leaves, known from the remotest antiquity. It was probably native from Syria… … The Collaborative International Dictionary of English
Fig marigold — Fig Fig (f[i^]g), n. [F. figue the fruit of the tree, Pr. figa, fr. L. ficus fig tree, fig. Cf. {Fico}.] 1. (Bot.) A small fruit tree ({Ficus Carica}) with large leaves, known from the remotest antiquity. It was probably native from Syria… … The Collaborative International Dictionary of English
Fig tree — Fig Fig (f[i^]g), n. [F. figue the fruit of the tree, Pr. figa, fr. L. ficus fig tree, fig. Cf. {Fico}.] 1. (Bot.) A small fruit tree ({Ficus Carica}) with large leaves, known from the remotest antiquity. It was probably native from Syria… … The Collaborative International Dictionary of English
FIG — (Heb. תְּאֵנָה, te enah), one of the seven species with which Ereẓ Israel was blessed (Deut. 8:8). It is mentioned in the Bible 16 times together with the vine as the most important of the country s fruit. The saying every man under his vine and… … Encyclopedia of Judaism
Fig parrot — Edward s Fig Parrot Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia
fig — (n.) early 13c., from O.Fr. figue (12c.), from O.Prov. figa, from V.L. *fica, from L. ficus fig tree, fig, from a pre I.E. Mediterranean language, possibly Semitic (Cf. Phoenician pagh half ripe fig ). A reborrowing of a word that had been taken… … Etymology dictionary
fig — fig1 [fig] n. [ME fige < OFr < VL * fica, for L ficus, fig tree, fig] 1. the hollow, pear shaped false fruit (syconium) of the fig tree, with sweet, pulpy flesh containing numerous tiny, seedlike true fruits (achenes) 2. any of a genus… … English World dictionary