Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(funkcjonujący)

  • 1 czynny

    прил.
    • активный
    • действенный
    • живой
    • оживленный
    • подвижный
    • суетливый
    • эффективный
    * * *
    1) (np. prawo wyborcze, udział) активный
    2) (np. o sklepie: otwarty) открытый
    3) (o człowieku: aktywny) активный, деятельный
    4) (o człowieku: czynny zawodowo) работающий
    5) (o urządzeniu: działający) действующий, работающий
    6) chem. czynny хим. активный
    7) el. czynny эл. активный
    8) techn. czynny (o oporności) техн. активный, омический (о сопротивлении)
    godny, solidny, stateczny чинный
    * * *
    czynn|y
    \czynnyi 1. деятельный, активный;
    brać w czymś \czynny udział принимать активное участие в чём-л.; 2. действующий; функционирующий; sklep jest \czynny od... do... магазин открыт (работает) с... до...;

    \czynny wulkan действующий вулкан; ● w służbie \czynnyej на действительной (военной) службе; strona \czynnyа грам. действительный залог;

    \czynnya zniewaga оскорбление действием
    +

    1. aktywny, energiczny 2. funkcjonujący

    * * *
    1) де́ятельный, акти́вный

    brać w czymś czynny udział — принима́ть акти́вное уча́стие в чём-л.

    2) де́йствующий; функциони́рующий

    sklep jest czynny od... do... — магази́н откры́т (рабо́тает) с... до...

    czynny wulkan — де́йствующий вулка́н

    - strona czynna
    - czynna zniewaga
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > czynny

См. также в других словарях:

  • czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… …   Słownik języka polskiego

  • funkcjonować — ndk IV, funkcjonowaćnuję, funkcjonowaćnujesz, funkcjonowaćnuj, funkcjonowaćował «o maszynach, mechanizmach, narządach, fabrykach itp.: wykonywać właściwe im czynności; być sprawnym, być w ruchu; działać, pracować» Serce funkcjonuje mu bez zarzutu …   Słownik języka polskiego

  • język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

  • naciskowy — «działający, funkcjonujący pod wpływem nacisku, po naciśnięciu» Długopis, ołówek naciskowy. Pióro wieczne naciskowe …   Słownik języka polskiego

  • nieczynny — 1. «nie będący czynnym, nie działający, nie funkcjonujący; nie oddany albo nie nadający się do eksploatacji» Telefon nieczynny. Winda nieczynna. Cegielnia nieczynna od kilku lat. Nieczynny wulkan. 2. chem. fiz. «nie powodujący żadnych zmian, nie… …   Słownik języka polskiego

  • niepełnosprawny — niepełnosprawnyni 1. «nie osiągający pełnej sprawności fizycznej wskutek ułomności lub upośledzenia umysłowego» 2. rzad. «niezbyt dobrze funkcjonujący; niesprawny» niepełnosprawny w użyciu rzecz. «człowiek ułomny fizycznie lub upośledzony… …   Słownik języka polskiego

  • niesprawny — niesprawnyni 1. «nie mający sprawności; niewyćwiczony» Niesprawny rekrut. Niesprawna ręka. 2. «niezbyt dobrze działający, funkcjonujący» Niesprawna organizacja. Niesprawne narzędzie …   Słownik języka polskiego

  • niezawodny — niezawodnyni 1. «taki, który nie zawodzi, nie sprawia zawodu, na którym można polegać; pewny» Niezawodny przyjaciel. Niezawodna pamięć. 2. «dobrze funkcjonujący; sprawny» Niezawodne wiązania narciarskie. Niezawodny silnik, samochód …   Słownik języka polskiego

  • parowy — «poruszany za pomocą pary wodnej, funkcjonujący wskutek działania pary, uzyskany przez użycie pary» Statek parowy. Młyn, młot parowy. Maszyna parowa. Turbina parowa. Kąpiel parowa. Kocioł parowy …   Słownik języka polskiego

  • przyfabryczny — «znajdujący się przy fabryce, przylegający do fabryki; funkcjonujący przy fabryce» Teren przyfabryczny. Mieszkanie przyfabryczne. Żłobek przyfabryczny …   Słownik języka polskiego

  • przysłówkowy — «użyty w funkcji przysłówka, mający charakter przysłówka» ∆ Wyrażenie przysłówkowe «wyrażenie funkcjonujące jako przysłówek, np. byle jak, po cichu» ∆ Imiesłów przysłówkowy «imiesłów nieodmienny, np. idąc, biorąc, skończywszy, zjadłszy» ∆ Zaimek… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»