(formalny)

См. также в других словарях:

• formalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, formalnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący formy czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czynniki formalne. Formalna strona wiersza. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• formalny — formalnyni 1. «odnoszący się do formy, rozpatrywany z uwagi na formę, strukturę czegoś» Formalna strona czegoś. Doskonałość formalna. ∆ Nauki formalne «nauki, w których uznaje się twierdzenia jedynie wówczas, gdy się je wyprowadzi metodą dedukcji …   Słownik języka polskiego

• формальный — уже у Петра I, 1705 г.; см. Смирнов 312. Через польск. formalny или нем. formal – то же (XVIII в.; см. Шульц I, 223) из лат. formālis; см. Христиани 53 и сл …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• Bakhtin, Mikhail — ▪ Russian philosopher and literary critic in full  Mikhail Mikhailovich Bakhtin  born Nov. 17 [Nov. 5, Old Style], 1895, Orel, Russia died March 7, 1975, Moscow, U.S.S.R.       Russian literary theorist and philosopher of language whose wide… …   Universalium

• abstrahować — ndk IV, abstrahowaćahuję, abstrahowaćahujesz, abstrahowaćahuj, abstrahowaćował 1. tylko w zwrocie: Abstrahować od czegoś «nie brać pod uwagę tego, co się uważa za mniej istotne, mniej ważne; pomijać» Abstrahując od stylu, uważam, że artykuł był… …   Słownik języka polskiego

• abstrakcja — ż I, DCMs. abstrakcjacji; lm D. abstrakcjacji (abstrakcjacyj) 1. «pogląd lub twierdzenie nie oparte na faktach, nie odpowiadające rzeczywistości, wyprowadzone z pewnych z góry przyjętych założeń; pomysł nie do urzeczywistnienia» Operować… …   Słownik języka polskiego

• konwencjonalny — konwencjonalnyni 1. «oparty na konwencji umowie; umowny» Konwencjonalne znaki. Konwencjonalne pismo. 2. «nie dysponujący najnowszymi urządzeniami technicznymi; nienowoczesny, tradycyjny» Broń konwencjonalna. Metody konwencjonalne. Statki… …   Słownik języka polskiego

• nominalny — nominalnyni 1. «istniejący tylko z nazwy; tytularny, formalny» Nominalny właściciel. ∆ ekon. Płaca nominalna «kwota pieniężna otrzymywana jako wynagrodzenie za pracę» ∆ Wartość, cena nominalna (banknotów, papierów wartościowych itp.) «wartość… …   Słownik języka polskiego

• oficjalny — oficjalnyni, oficjalnyniejszy 1. «ogłoszony, podany do wiadomości urzędowo, odpowiadający ustalonym formom, regułom; reprezentujący urząd; urzędowy, formalny» Oficjalny komunikat. Oficjalne pismo, sprawozdanie. Oficjalna wersja. Ubiór, strój… …   Słownik języka polskiego

• strukturalizować — ndk IV, strukturalizowaćzuję, strukturalizowaćzujesz, strukturalizowaćzuj, strukturalizowaćował, strukturalizowaćowany «wykrywać strukturę czegoś, przyporządkowywać czemuś formalny schemat oddający jego najistotniejsze cechy» Strukturalizować… …   Słownik języka polskiego

• traktat — m IV, D. u, Ms. traktatacie; lm M. y 1. «ważna umowa międzynarodowa o charakterze politycznym, handlowym itp. zawierana w sposób formalny i uroczysty» Traktat pokojowy. Podpisać traktat. 2. «dzieło, rozprawa, zwłaszcza naukowa» Traktat… …   Słownik języka polskiego