-
81 elegant
< gen> (design, style; e.g. interior trim, decoration) ■ elegant; kultiviert; fein -
82 elegant
adj.elegant -
83 elegant
* * *mp(= mężczyzna ubierający się modnie) man of fashion, dedicated follower of fashion; (= mężczyzna ubierający się z przesadną elegancją) żart. dandy, fop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > elegant
-
84 elegant
-
85 elegant
Adj1. सुरुचिपूर्णQueen Elizabeth wore an elegant dress for coronation. -
86 elegant
(adj.) elegant -
87 elegant
I nчепурун, денді, модникII a1) елегантний2) витончений, вишуканий ( стиль)3) чіткий, ясний, простий (про формулювання, наукове визначення)4) aмep. відмінний, першокласний elegant arts образотворчі мистецтва -
88 elegant
adj elegant / stylish -
89 elegant
ელეგანტური, მოხდენილი, კოხტა -
90 elegant
I.elegantII.fashionable -
91 elegant
adjektiv1. elegantVem har nu de elegantaste dambenen, när Marlene Dietrich inte längre finns?
Hvem har nu de mest elegante dameben, når M.D. ikke længere findes?
-
92 elegant
1. bn 2. bw -
93 elegant
adj elegant -
94 elegant
elegant -
95 elegant
elegánt adj елегантен; Ein eleganter Mantel Елегантно палто; Sich elegant aus der Affäre ziehen Измъквам се ловко (елегантно) от ситуацията. -
96 elegant
adj.elegant -
97 élégant,
e adj. (lat. elegans) 1. елегантен; изящен; style élégant, елегантен, изискан стил; 2. m., f. елегантен човек. Ќ Ant. commun, grossier, inélégant. -
98 elegant
swell, fashionable, elegant, slick -
99 elegant
adjektiv1. elegantVem har nu de elegantaste dambenen, när Marlene Dietrich inte längre finns?
Hvem har nu de mest elegante dameben, når M.D. ikke længere findes? -
100 ELEGANT
[A]ELEGANS (-ANTIS)NITIDUS (-A -UM)LAUTUS (-A -UM)CONCINNUS (-A -UM)COMPTUS (-A -UM)CONPTUS (-A -UM)COMTUS (-A -UM)MUNDUS (-A -UM)URBANUS (-A -UM)LEPIDUS (-A -UM)FACETUS (-A -UM)DELICATUS (-A -UM)TERES (-RETIS)SCITULUS (-A -UM)ATTICUS (-A -UM)CONCINNATICIUS (-A -UM)- VERY ELEGANT
См. также в других словарях:
élégant — élégant, ante [ elegɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1150, rare av. XVe; lat. elegans 1 ♦ Qui a de l élégance, de la grâce. ⇒ agréable, 1. beau, gracieux. « Quatre vases d albâtre du galbe le plus élégant » (Gautier). « L élégante colonne corinthienne »… … Encyclopédie Universelle
elegant — ELEGÁNT, Ă, eleganţi, te, adj. 1. (Despre îmbrăcăminte) Făcut cu gust, frumos; (despre oameni) care se distinge prin armonia şi bunul gust al îmbrăcămintei. 2. (Adesea adverbial) Care se deosebeşte prin armonia formei, prin îmbinarea plăcută a… … Dicționar Român
élégant — ÉLÉGANT, ANTE. adj. Qui a de l élégance. Un discours élégant. Façon de parler élégante. Tour élégant. Tournure élégante. Mot élégant. Termes élégans. Auteur élégant. Il se dit aussi, par extension, De tous les ouvrages des Arts susceptibles d… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Elegant — El e*gant, a. [L. elegans, antis; akin to eligere to pick out, choose, select: cf. F. [ e]l[ e]gant. See {Elect}.] 1. Very choice, and hence, pleasing to good taste; characterized by grace, propriety, and refinement, and the absence of every… … The Collaborative International Dictionary of English
élégant — élégant, ante (é lé gan, gan t ) adj. 1° Qui a de l élégance. Costume élégant. Taille élégante. Une élégante tournure. Auteur élégant. Style élégant. • Imitons de Marot l élégant badinage, BOILEAU Art poét. I. • Ô malheureux l auteur dont… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
elegant — Adj std. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. élégant, dieses aus l. ēlegāns ( antis), einer Nebenform von l. ēligēns ( entis), dem PPräs. von ēligere herauslesen, auslesen, auswählen . Zunächst ein Wort der Kunstkritik, dann Verallgemeinerung … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
elegant — »auserlesen fein, geschmackvoll«: Das Adjektiv, das früher auch substantiviert als Elegant »Modegeck, Stutzer« vorkam, wurde im 18. Jh. aus frz. élégant (< lat. elegans) »wählerisch, geschmackvoll« entlehnt. Lat. elegans ist eine Nebenform von … Das Herkunftswörterbuch
Elegant — »auserlesen fein, geschmackvoll«: Das Adjektiv, das früher auch substantiviert als Elegant »Modegeck, Stutzer« vorkam, wurde im 18. Jh. aus frz. élégant (< lat. elegans) »wählerisch, geschmackvoll« entlehnt. Lat. elegans ist eine Nebenform von … Das Herkunftswörterbuch
elegant — ELEGANT, [eleg]ante. adj. Orné, poly. Un discours elegant. façon de parler elegante. mot elegant. termes elegants. autheur elegant. Il ne se dit guere que de ce qui regarde le style & le langage … Dictionnaire de l'Académie française
elegant — [el′ə gənt] adj. [Fr élégant < L elegans prp. of * elegare < e , out + * legare, var. of legere, to choose: see LOGIC] 1. characterized by dignified richness and grace, as of design, dress, style, etc.; luxurious or opulent in a restrained … English World dictionary
Elegant — ist das Adjektiv zu Eleganz eine deutsche Band, die von 1981 bis 1983 aktiv war, siehe Elegant (Band) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia