-
1 dziwacznie
adv. grad. bizarrely, weirdly- dziwacznie ubrana kobieta a bizarrely dressed woman- od paru dni zachowujesz się dziwacznie you’ve been acting weirdly for the past few daysThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziwacznie
-
2 dziwacznie
dziwacznie [ʥ̑ivaʧ̑ɲɛ] advwunderlich, schrullig ( fam) -
3 dziwacznie
нареч.• странно -
4 dziwacznie
singulièrement -
5 dziwacznie
[джівачнє]adv -
6 dziwacznie
raro -
7 dziwacznie
רזומ -
8 dziko
adv. 1. [żyć, rosnąć] wild adj.- wzgórza prezentowały się dziko i niedostępnie the hills looked wild and inaccessible- zrywał dziko rosnącą pietruszkę he picked some self-set parsley a. some parsley that was growing wild- pieczeń wołowa na dziko roast beef à la game a. venison2. (nieufnie) [zachowywać się] unsociably, aloofly 3. (gwałtownie) wildly- poczuła się dziko szczęśliwa she felt wildly happy- zaczęła dziko krzyczeć she started to scream wildly- reagował dziko i z furią his reactions were wild and furious4. (nielegalnie) mieszkali dziko w pomieszczeniach po dawnej pralni they were squatting in the old laundry- pracować na dziko to work illegally5. pot. (dziwacznie) [ubierać się] wildly, extravagantly- czesać się dziko to sport wild hairstyles- malować się dziko to use extravagant make-up* * *adv.wildly; mieszkać na dziko squat; przyrządzać coś na dziko kulin. cook l. prepare meat like game; dziko wyglądająca okolica uncivilized region, wilderness; dziko błyszczące oczy crazed look, wildly shining eyes; dziko wyjące psy dogs howling loudly; dziko brzmiące nazwisko strange name.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziko
-
9 kuriozalnie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kuriozalnie
-
10 szczególnie
Ⅰ part. particularly, especially- szczególnie ważny particularly a. especially important- cała rodzina, szczególnie jego brat the whole family, particularly his brother- szczególnie że a. iż… książk. especially as…- nie chciało mi się wychodzić z domu, szczególnie że padało I didn’t feel like going out, especially as it was rainingⅡ adv. (dziwnie) peculiarly, strangely* * *adv* * *adv.1. (= zwłaszcza, specjalnie) particularly, especially, in particular; szczególnie ładny/interesujący particularly l. especially fine/interesting; nie było szczególnie gorąco it wasn't particularly hot; szczególnie lubię róże I like roses in particular; I especially like roses; szczególnie że... especially because...2. (= osobliwie) extraordinarily; uj. (= dziwnie, dziwacznie) oddly; zachowywał się szczególnie he behaved oddly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczególnie
-
11 по-дивацьки
po-dywac'kyприсл. -
12 fancifully
adverb dziwacznie -
13 weirdly
adverb dziwacznie -
14 странно
нареч.• dziwacznie• dziwnie• osobliwie -
15 dracznie
adv. grad. pot. 1. (dziwacznie) freakily pot. US- dracznie ubrany człowiek a man in freaky clothes2. (zabawnie) dracznie tańczyli the way they were dancing was just hysterical- dracznie opowiedział historię/wyrecytował wiersz/zaśpiewał piosenkę the way he told the story/recited the poem/sang the song was a (real) riot a. hootThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dracznie
-
16 fikuśnie
adv. grad. (fantazyjnie) fancifully; (dziwacznie) bizarrely, outlandishly- wyglądać fikuśnie to look bizarre- ubrała się fikuśnie she was fancifully a. outlandishly dressedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fikuśnie
-
17 osobliwie
adv. grad. (niezwykle) [zachowywać się, reagować] oddly, curiously; (dziwacznie) [zaprojektowany, ukształtowany] peculiarly, oddly- osobliwie urocze/nudne miasto a curiously quaint/dull town- jako para wyglądają dość osobliwie they’re a rather odd-looking couple- nowoczesna architektura często wyglada raczej osobliwie modern architecture is often quite odd a. peculiarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osobliwie
-
18 singulièrement
1. bardzo2. dziwacznie3. niezwykle4. osobliwie5. szczególnie -
19 ekscentrycznie
ekscentrycznie [ɛksʦ̑ɛntrɨʧ̑ɲɛ] adv -
20 abenteuerlich
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dziwacznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., dziwacznieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w dziwaczny sposób; nietypowo, osobliwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodzić, poruszać się dziwacznie. Dziwacznie pomalowany samochód. Dziwacznie uszyta sukienka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziwacznie — dziwacznieej «w sposób dziwaczny» Ubrana była dziwacznie. Gałęzie dziwacznie powykręcane. Zachowywać się dziwacznie … Słownik języka polskiego
małpiszon — m IV, DB. a, Ms. małpiszonnie; lm M. y, DB. ów pot. «obraźliwie o osobie brzydkiej, dziwacznie ubranej lub dziwacznie się zachowującej» Złośliwy małpiszon … Słownik języka polskiego
pomylony — pomylonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. pomylić (p.) pomylony w użyciu przym., pot. «zachowujący się, postępujący dziwacznie, w sposób odbiegający od normy; nienormalny pod względem psychicznym» pomylony, pomylona w użyciu rzecz., pot.… … Słownik języka polskiego
dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… … Słownik frazeologiczny
ludzie — 1. Będą z kogoś ludzie a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato. b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie … Słownik frazeologiczny
cudak — m III, DB. a, N. cudakkiem; lm M. ci cudakacy, te i, DB. ów «człowiek dziwacznie postępujący, wyglądający ekscentrycznie, śmiesznie; dziwak, oryginał» Uważać kogoś za cudaka … Słownik języka polskiego
czupiradło — n III, Ms. czupiradłodle; lm D. czupiradłodeł «ktoś wyglądający śmiesznie, dziwacznie, nieporządnie, zachowujący się odstraszająco; straszydło, koczkodan» Była nie umyta, nie uczesana, istne czupiradło. Wziął za żonę jakieś czupiradło … Słownik języka polskiego
dziwaczyć — ndk VIb, dziwaczyćczę, dziwaczyćczysz, dziwaczyćacz, dziwaczyćczył «postępować dziwacznie, robić różne dziwactwa, grymasić, kaprysić, wydziwiać» Chodź pobawić się, nie dziwacz! … Słownik języka polskiego
dziwadło — n III, Ms. dziwadłodle; lm D. dziwadłodeł «człowiek postępujący dziwacznie, dziwak; rzadziej coś dziwacznego, niezwykłego» Wielkie dziwadło z niego … Słownik języka polskiego
fantastycznie — fantastycznieej 1. «nieprawdopodobnie, nierealnie, dziwacznie» Fantastycznie powyginane konary. 2. pot. «niezwykle, wyjątkowo, niepospolicie» Fantastycznie zdolny, przebiegły, sprytny. Fantastycznie drogi … Słownik języka polskiego