-
1 dokądkolwiek
pron. 1. (w dowolne miejsce) anywhere- nie lubił, kiedy wypuszczała się dokądkolwiek sama he didn’t like her going anywhere by herself- wyślij dzieci na wakacje dokądkolwiek send the children away anywhere on holiday2. (dokąd tylko) wherever- dokądkolwiek pojechał, witały go tłumy wherever a. no matter where he went he was cheered by the crowds* * *pron* * *adv.( po czasowniku) anywhere; ( przed czasownikiem) everywhere, no matter where; możemy jechać dokądkolwiek we can go anywhere; dokądkolwiek pojedziesz/pójdziesz everywhere you go.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokądkolwiek
-
2 odpraw|ić
pf — odpraw|iać impf vt 1. (pozbyć się) to send (away), to dismiss- ruchem ręki odprawił strażników he dismissed the guards with a gesture of his hand- odprawili dzieci do babci they sent the children to stay with their grandma- dokądkolwiek się zgłaszał, odprawiano go z niczym wherever he went he was turned down2. (zwolnić) to dismiss [służącą, gosposię] 3. (dać pozwolenie na wyjazd) to clear [pociąg, samolot]- czy celnicy już was odprawili? have you gone through customs yet?- odprawić towar to clear the goods4. (wykonać) to celebrate [mszę, nabożeństwo]- odprawiać modły to say one’s prayers- odprawiać pokutę to do penance- odprawiać czary to perform magic■ odprawić kogoś z kwitkiem to send sb away empty-handedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpraw|ić
См. также в других словарях:
dokądkolwiek — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na nieokreślony kierunek ruchu, którego bliższe wskazanie jest dla mówiącego nieistotne; w jakiekolwiek miejsce, gdziekolwiek, byle gdzie; wszystko jedno, dokądś, gdzieś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokądkolwiek — 1. «do jakiegokolwiek miejsca, bliżej nie określając dokąd» Wszędzie mi dobrze, dokądkolwiek pójdę. 2. rzad. «do jakiegokolwiek czasu, bliżej nie określając kiedy, bez określenia końcowego momentu trwania czegoś» … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego