(dochodząca)

См. также в других словарях:

• barakuda — ż IV, CMs. barakudaudzie; lm D. barakudaud zool. «Sphyraena barracuda, drapieżna ryba z rodziny barakudowatych, dochodząca do 3 m długości, żyjąca w morzach tropikalnych i subtropikalnych, mająca bardzo smaczne mięso» ‹hiszp.› …   Słownik języka polskiego

• bieługa — ż III, CMs. bieługaudze; lm D. bieługaug zool. «Huso, ryba wędrowna z rodziny jesiotrowatych, dochodząca do 5 m długości; występuje w Morzu Kaspijskim, Czarnym i Adriatyckim, dostarcza cennego mięsa i czarnego kawioru» ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

• cukrowy — przym. od cukier w zn. 1 Masa cukrowa. Wata cukrowa. Kampania cukrowa. ∆ Burak cukrowy «Beta vulgaris saccharifera, odmiana buraka o grubym, wrzecionowatym, białym korzeniu, z którego produkuje się cukier» ∆ Groch cukrowy «Pisum sativum… …   Słownik języka polskiego

• dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… …   Słownik języka polskiego

• gładzica — ż II, DCMs. gładzicacy; lm D. gładzicaic 1. zool. «Platessa platessa, flądra o gładkiej skórze dochodząca do jednego metra długości; występuje u europejskich wybrzeży Oceanu Atlantyckiego, w Morzu Bałtyckim skarlała» 2. → cyklina …   Słownik języka polskiego

• goliat — m IV, D. a, Ms. goliatacie; lm M. y 1. B.=D.; lm M. ci goliataci, te y, DB. ów «człowiek dobrze zbudowany, silny; olbrzym, siłacz, wielkolud» 2. wojsk. «niemiecki miniaturowy czołg bezzałogowy, zdalnie kierowany, napełniany materiałem wybuchowym; …   Słownik języka polskiego

• miecznik — m III, DB. a, N. miecznikkiem 1. lm M. owie a. miecznikicy, DB. ów hist. «w Polsce do XVI w. urzędnik dworski noszący miecz przed panującym; później szlachcic sprawujący tytularny (często honorowy) urząd ziemski» 2. lm M. miecznikicy, DB. ów hist …   Słownik języka polskiego

• mielec — m II, D. mieleclca; lm M. mieleclce, D. mieleclców 1. bot. «Phalaris arundinacea, roślina z rodziny traw, dochodząca do trzech metrów wysokości; rośnie dziko na wilgotnych łąkach, także uprawiana jako cenna trawa pastewna; mozga trzcinowata» 2.… …   Słownik języka polskiego

• morszczuk — m III, DB. a, N. morszczukkiem; lm M. i «Merluccius merluccius, ryba morska z rodziny dorszowatych, dochodząca do 1 m długości; zamieszkuje Morze Śródziemne, Czarne i północną część Oceanu Atlantyckiego; ceniona ze względu na smaczne mięso» …   Słownik języka polskiego

• rogoząb — m IV, DB. rogoząbzęba, Ms. rogoząbzębie; lm M. rogoząbzęby zool. «Neoceratodus forsteri, słodkowodna ryba będąca jedną z nielicznych żyjących dziś przedstawicielek podgromady dwudysznych, dochodząca do 1,25 m długości; zamieszkuje muliste rzeki… …   Słownik języka polskiego

• stokłosa — ż IV, CMs. stokłosaosie, blm bot. «Bromus, roślina z rodziny traw dochodząca do 1,5 m wysokości, rosnąca przy drogach i w rowach; niektóre gatunki, np. stokłosa bezostna, uprawiane są na paszę dla bydła» …   Słownik języka polskiego