-
1 discomfit
discomfit [dɪsˊkʌmfɪt] v1) расстра́ивать ( планы и т.п.)2) приводи́ть в замеша́тельство3) уст. наноси́ть пораже́ние -
2 discomfit
-
3 discomfit
-
4 discomfit
-
5 discomfit
приводить в замешательство глагол: -
6 discomfit
transitive verb* * *(to embarrass: He realized that his remarks had succeeded in discomfiting her.) besiegen, verwirren- academic.ru/20847/discomfiture">discomfiture* * *dis·com·fit[dɪˈskʌm(p)fɪt]vt ( form)▪ to \discomfit sb (cause embarrassment) jdm Unbehagen bereiten, jdn in Verlegenheit bringen; (cause inconvenience) jdm Unannehmlichkeiten bereiten* * *[dIs'kʌmfɪt]vtUnbehagen verursachen (+dat)* * *discomfit [dısˈkʌmfıt] v/t1. MIL obs schlagen, besiegen2. jemandes Pläne durchkreuzen:discomfit s.o3. a) aus der Fassung bringen, verwirrenb) in Verlegenheit bringen* * *transitive verb* * *v.besiegen v. -
7 discomfit
[dɪsˈkʌmfɪt]discomfit книжн. наносить поражение discomfit приводить в замешательство discomfit расстраивать (планы и т. п.) -
8 discomfit
dɪsˈkʌmfɪt гл.
1) а) уст. нанести поражение( в сражении) б) разрушать, расстраивать (планы и т. п.) Syn: thwart
2) смущать, приводить в замешательство Syn: shame, disconcert расстраивать, разрушать или срывать( планы, намерения) приводить в замешательство( устаревшее) наносить поражение;
громить discomfit книжн. наносить поражение ~ приводить в замешательство ~ расстраивать (планы и т. п.)Большой англо-русский и русско-английский словарь > discomfit
-
9 discomfit
(to embarrass: He realized that his remarks had succeeded in discomfiting her.) turbar, desconcertarv.• derrotar v.• desconcertar v.• frustrar v.dɪs'kʌmfət, dɪs'kʌmfɪttransitive verb (frml) desconcertar*[dɪs'kʌmfɪt]VT desconcertar* * *[dɪs'kʌmfət, dɪs'kʌmfɪt]transitive verb (frml) desconcertar* -
10 discomfit
{dis'kʌmfit}
v обърквам/разтурям плановете на, обърквам, смущавам* * *{dis'k^mfit} v обърквам/разтурям плановете на; обърквам, см* * *смущавам; осуетявам; обърквам; разтурям;* * *v обърквам/разтурям плановете на, обърквам, смущавам* * *discomfit[dis´kʌmfit] n 1. ост. побеждавам; 2. разтурям, осуетявам плановете на; обърквам, смущавам; \discomfited lover неуспял или нещастно влюбен. -
11 discomfit
-
12 discomfit
dis·com·fit [dɪʼskʌm(p)fɪt] vt( form);to \discomfit sb ( cause embarrassment) jdm Unbehagen bereiten, jdn in Verlegenheit bringen;( cause inconvenience) jdm Unannehmlichkeiten bereiten -
13 discomfit
[dısʹkʌmfıt] v1. расстраивать, разрушать или срывать (планы, намерения)2. приводить в замешательство3. арх. наносить поражение; громить -
14 discomfit
[dɪs'kʌmfɪt]1) Общая лексика: громить, наносить поражение, привести в замешательство, приводить в замешательство, раздражать, разрушать или срывать (планы, намерения), расстраивать (планы и т. п.), расстраивать планы, расстроить, смущать, сорвать планы, срывать планы, разрушать (планы, намерения), срывать (планы, намерения)2) Книжное выражение: нанести поражение -
15 discomfit
[dɪs`kʌmfɪt]нанести поражениеразрушать, расстраиватьсмущать, приводить в замешательствоАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > discomfit
-
16 discomfit
[dis·com·fit || dɪs'kʌmfɪt]◙ v. להביך; לסכל* * *◙ לכסל ;ךיבהל◄ -
17 discomfit
(to embarrass: He realized that his remarks had succeeded in discomfiting her.) forfjamse, bringe ut av fatningverb \/dɪˈskʌmfɪt\/1) forpurre, tilintetgjøre2) bringe ut av fatning, forfjamse3) gjøre nedslått, gjøre motløs4) ( gammeldags) (grundig) beseire, slå -
18 discomfit
(to embarrass: He realized that his remarks had succeeded in discomfiting her.) gøre forlegen; bringe ud af fatning* * *(to embarrass: He realized that his remarks had succeeded in discomfiting her.) gøre forlegen; bringe ud af fatning -
19 discomfit
menggagalkan rencana, memalukan, membingungkan* * *mengganggu* * *menggagalkan rencana, memalukan, membingungkan* * *mengalahkan -
20 discomfit
manalo, manaig
См. также в других словарях:
discomfit — discomfit, discomfort Discomfit in current English means ‘to thwart the plans of’ (its original meaning) or ‘to embarrass or disconcert’. In its weaker second meaning, in which it occurs most often in the form discomfited, it overlaps with the… … Modern English usage
Discomfit — Dis*com fit, v. t. [imp. & p. p. {Discomfited}; p. pr. & vb. n. {Discomfiting}.] [OF. desconfit, p. p. of desconfire, F. d[ e]confire; fr. L. dis + conficere to make ready, prepare, bring about. See {Comfit}, {Fact}.] 1. To scatter in fight; to… … The Collaborative International Dictionary of English
Discomfit — Dis*com fit, n. Rout; overthrow; discomfiture. [1913 Webster] Such a discomfit as shall quite despoil him. Milton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Discomfit — Dis*com fit, a. Discomfited; overthrown. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
discomfit — index beat (defeat), discompose, disconcert, disturb, embarrass, overcome (overwhelm), overwhelm … Law dictionary
discomfit — c.1200, from O.Fr. desconfit vanquished, defeated, pp. of desconfire to defeat, destroy, from des not (see DIS (Cf. dis )) + confire make, prepare, accomplish, from L. conficere (see CONFECTION (Cf. confection)). Originally an adjective in… … Etymology dictionary
discomfit — disconcert, *embarrass, faze, abash, rattle Analogous words: *annoy, vex, irk, bother: perturb, *discompose, agitate, upset, disturb: check, *arrest, interrupt … New Dictionary of Synonyms
discomfit — [v] defeat, frustrate; confuse abash, annoy, baffle, balk, beat, bother, checkmate, confound, demoralize, discompose, disconcert, discountenance, disturb, embarrass, faze, fluster, foil, irk, outwit, overcome, perplex, perturb, prevent, rattle,… … New thesaurus
discomfit — ► VERB (discomfited, discomfiting) ▪ make uneasy or embarrassed. DERIVATIVES discomfiture noun. ORIGIN originally in the sense «defeat in battle»: from Old French desconfire, from Latin conficere put together … English terms dictionary
discomfit — [dis kum′fit] vt. [ME discomfiten < OFr desconfit, pp. of desconfire < VL * disconficere < L dis + conficere: see CONFECT] 1. Archaic to defeat; overthrow 2. to frustrate the plans or expectations of 3. to make uneasy; disconcert SYN.… … English World dictionary
discomfit — UK [dɪsˈkʌmfɪt] / US verb [transitive] Word forms discomfit : present tense I/you/we/they discomfit he/she/it discomfits present participle discomfiting past tense discomfited past participle discomfited literary to make someone feel embarrassed … English dictionary