-
21 dilapidation
dɪˌlæpɪˈdeɪʃən(об)ветшание, ветхость, полуразрушенное состояние -
22 dilapidation
n1. обветшание;2. нанесение ущерба собственности.* * *сущ.1) обветшание;2) нанесение ущерба собственности. -
23 dilapidation
[dɪˌlæpɪ'deɪʃ(ə)n]1) Общая лексика: ветхость, нанесение ущерба недвижимой собственности, обветшалость, разорение, упадок, ветшание, обветшание, полуразрушенное состояние2) Железнодорожный термин: разрушение, расстройство3) Юридический термин: невыполнение обязанности произвести ремонт (со стороны нанимателя), порча имущества, порча имущества нанимателем4) Экономика: ветхое состояние, стоимость ремонта5) Архитектура: износ6) Психология: ухудшение (состояния или качества)7) Макаров: камнепад -
24 dilapidation
* * * -
25 dilapidation
[dɪˏlæpɪ`deɪʃ(ə)n]бессмысленная трата, расточение; разорениеразрушение, обветшаниеприведение в состояние упадка, приведение в полуразрушенное состояниекамнепадосколки породы, руины, обломкиАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > dilapidation
-
26 dilapidation
[di·lap·i·da·tion || dɪ‚læpɪ'deɪʃn]◙ n. רגימה, הרס* * *◙ סרה,המיגר◄ -
27 dilapidation
-
28 dilapidation
subst. \/dɪˌlæpɪˈdeɪʃ(ə)n\/1) forfall, forsømt tilstand2) vanstell, vanskjøtsel3) ( geologi) nedrasing (gjennom forvitring), klipperas, nedbrytningdilipitations ( jus) vanskjøtsel av bosted, skadeerstatning for vanskjøtsel av bosted -
29 dilapidation
невиконання зобов'язання зробити ремонт ( з боку наймача); псування майна наймачем -
30 dilapidation
keadaan bobrok -
31 dilapidation
di.lap.i.da.tion[dilæpid'eiʃən] n dilapidação, estrago, deterioração, ruína, decadência. -
32 dilapidation
Dictionary of Engineering, architecture and construction > dilapidation
-
33 dilapidation
n1) постаріння; старість, ветхість2) напівзруйнований стан3) юр. пошкодження церковної власності4) каменепад* * *n1) старіння, дряхління; старість, дряхлість; напівзруйнований стан2) pl; юp. ушкодження; завдання збитків нерухомій власності3) каменепад -
34 dilapidation
n1) старіння, дряхління; старість, дряхлість; напівзруйнований стан2) pl; юp. ушкодження; завдання збитків нерухомій власності3) каменепад -
35 dilapidation
n. bakımsızlıktan yıkılma, harap olma; aşınma; onarım masrafları* * *1. bakımsızlık 2. harap -
36 dilapidation
[dilæpidéišən]nounrazpadanje, razrahljanost; propad, razsulo -
37 dilapidation
n. 황폐, 무너짐, 사태, 허물어진 것(암석 등).(영법)(가구 딸린 셋집의)손모료 -
38 dilapidation
خرابي، ويراني -
39 dilapidation
[dɪˌlæpɪ'deɪʃn]noun délabrement m -
40 dilapidation
sagrūšana; nolietošana; izputināšana
См. также в других словарях:
dilapidation — [ dilapidasjɔ̃ ] n. f. • 1465, rare av. 1762; lat. dilapidatio ♦ Action de dilapider. Dilapidation d un héritage. ⇒ dissipation. ♢ Gaspillage. « Une politique de dilapidation forcenée des richesses naturelles du monde » (Siegfried). ⊗ CONTR.… … Encyclopédie Universelle
Dilapidation — Di*lap i*da tion, n. [L. dilapidatio: cf. F. dilapidation.] 1. The act of dilapidating, or the state of being dilapidated, reduced to decay, partially ruined, or squandered. [1913 Webster] Tell the people that are relived by the dilapidation of… … The Collaborative International Dictionary of English
Dilapidation — is a term meaning in general a falling into decay, but more particularly used in the plural in English law for the waste committed by the incumbent of an ecclesiastical living the disrepair for which a tenant is usually liable when he has agreed… … Wikipedia
dilapidation — [də lap΄ə dā′shən] n. 〚ME dilapidacioun < LL dilapidatio〛 1. a dilapidating or becoming dilapidated 2. a dilapidated condition SYN. RUIN * * * See dilapidate. * * * … Universalium
dilapidation — index decline, deterioration, detriment, disrepair, dissolution (disintegration), spoilage, wear and tear … Law dictionary
dilapidation — DILAPIDATION. sub. f. Dépense folle et désordonnée … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
dilapidation — early 15c., from L.L. dilapidationem (nom. dilapidatio) a squandering, noun of action from pp. stem of L. dilapidare throw away, squander, waste, lit. pelt with stones (thus ruin, destroy ) or else scatter like stones, from dis asunder (see DIS… … Etymology dictionary
dilapidation — [də lap΄ə dā′shən] n. [ME dilapidacioun < LL dilapidatio] 1. a dilapidating or becoming dilapidated 2. a dilapidated condition SYN. RUIN … English World dictionary
dilapidation — (di la pi da sion ; en vers, de six syllabes) s. f. Action de dilapider. La dilapidation des finances de l État. Coupable de dilapidation. ÉTYMOLOGIE Lat. dilapidationem, de dilapidare, dilapider … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
DILAPIDATION — s. f. Dépense excessive et désordonnée. La dilapidation des finances de l État … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
DILAPIDATION — n. f. Action de dilapider. La dilapidation des finances de l’état. Il s’était rendu coupable de plusieurs dilapidations … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)