-
1 desagradar
desagradar ( conjugate desagradar) verbo transitivo:◊ me desagrada el calor/tener que decírselo I don't like the heat/having to tell her
desagradar verbo intransitivo to displease ' desagradar' also found in these entries: Spanish: disgustar English: displease -
2 desagrado
Del verbo desagradar: ( conjugate desagradar) \ \
desagrado es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
desagradó es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativoMultiple Entries: desagradar desagrado
desagradar ( conjugate desagradar) verbo transitivo:◊ me desagrada el calor/tener que decírselo I don't like the heat/having to tell her
desagrado sustantivo masculino displeasure; lo hizo con desagrado she did it reluctantly o unwillingly
desagradar verbo intransitivo to displease
desagrado sustantivo masculino displeasure ' desagrado' also found in these entries: Spanish: repeler - revolver - saber English: displeasure - distaste -
3 displease
dis'pli:z(to offend or annoy: The children's behaviour displeased their father.) ofender, disgustar- displeasure
tr[dɪs'pliːz]1 formal use disgustar, contrariar\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLto be displeased at something molestarle a uno algoto be displeased with somebody estar disgustado,-a con alguienv.• acedar v.• desagradar v.• descontentar v.• desgraciar v.• desplacer v.• disgustar v.• enfadar v.• enojar v.• escocer v.dɪs'pliːztransitive verb desagradar, contrariar*to be displeased WITH somebody — estar* disgustado con alguien
[dɪs'pliːz]VT (=be disagreeable to) desagradar; (=annoy) disgustar* * *[dɪs'pliːz]transitive verb desagradar, contrariar*to be displeased WITH somebody — estar* disgustado con alguien
-
4 displease
vt.disgustar, desagradar.vi.desplacer, enfadar, desazonar, incomodar, inquietar; ofender; desagradar, contrariar. (pt & pp displeased) -
5 be unpleasant
-
6 dissatisfy
(to fail to satisfy or to displease: The teacher was dissatisfied with the pupil's work.) descontentarv.• desagradar v.• disgustar v. -
7 disgustado
Del verbo disgustar: ( conjugate disgustar) \ \
disgustado es: \ \el participioMultiple Entries: disgustado disgustar
disgustado
◊ -da adjetivo [estar] upset
disgustar ( conjugate disgustar) verbo transitivo: me disgustó mucho que me mintiera I was very upset that he lied to me; me disgusta tener que decírselo I don't like having to tell her disgustarse verbo pronominal to get upset
disgustado,-a adjetivo upset, displeased
disgustar verbo transitivo
1 (enfadar, entristecer) to upset: disgustó a su madre, he upset his mother
2 (desagradar) to displease: es un sabor raro, pero no me disgusta, it's an odd taste, but I don't dislike it ' disgustado' also found in these entries: Spanish: disgustada - molesta - molesto - contrariado - mosqueado - resentido - tonto English: cut up - disgruntled - upset -
8 disgustar
disgustar ( conjugate disgustar) verbo transitivo: me disgusta tener que decírselo I don't like having to tell her disgustarse verbo pronominal to get upset
disgustar verbo transitivo
1 (enfadar, entristecer) to upset: disgustó a su madre, he upset his mother
2 (desagradar) to displease: es un sabor raro, pero no me disgusta, it's an odd taste, but I don't dislike it ' disgustar' also found in these entries: Spanish: contrariar - empalagar - enfermar - importar - incomodar - revolver - molestar English: upset -
9 disgusto
Del verbo disgustar: ( conjugate disgustar) \ \
disgusto es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
disgustó es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativoMultiple Entries: disgustar disgusto
disgustar ( conjugate disgustar) verbo transitivo: me disgusta tener que decírselo I don't like having to tell her disgustarse verbo pronominal to get upset
disgusto sustantivo masculino 1 (sufrimiento, pesar): me ha dado muchos disgustos he's given me lots of upset o heartache; lo hizo a disgusto she did it reluctantly 2 ( discusión) argument, quarrel
disgustar verbo transitivo
1 (enfadar, entristecer) to upset: disgustó a su madre, he upset his mother
2 (desagradar) to displease: es un sabor raro, pero no me disgusta, it's an odd taste, but I don't dislike it
disgusto sustantivo masculino
1 (preocupación, pesar) upset: tiene un disgusto terrible, she is really upset
2 (desgracia) trouble: un día de estos vas a tener un disgusto, one day you are going to have trouble
3 (enfado, disputa) quarrel, row: tendrá un disgusto con los vecinos por el ruido, he'll have a row with his neighbours over the noise Locuciones: a disgusto, unwillingly
encontrarse a disgusto, to feel ill at ease ' disgusto' also found in these entries: Spanish: con - consiguiente - disgustar - enferma - enfermo - gesto - golpe - lamentable - mitigar - palo - perra - rabiar - resoplar - sinsabor - sofoco - vaya - agarrar - caramba - contrariedad - ir - jo - porra - tal - uy English: annoyance - chagrin - dismay - displeasure - really - unpleasantness - any - upset -
10 dislike
s.aversión, antipatía, falta de aceptación, malquerencia, ojeriza, repugnancia, inquina.v.1 desagradar, disgustar, no gustar, odiar, caer mal, chocar, malquerer, mirar con mala cara, no gustar de, no hacer ninguna gracia, repugnar, tener antipatía a, tener aversión a, tener tema a, displacer, podrir, pudrir, torcer las narices a.2 mirar mal a. (pt & pp disliked) -
11 dislike it
v.desagradar, disgustar, repugnar, caer mal. -
12 dislike to
v.desagradar, caer mal, no gustar, disgustar. -
13 disrelish
s.1 disgusto, desazón, desabrimiento causado en el paladar.2 desgana, tedio, hastío, aversión, inapetencia.v.desagradar, displacer. (pt & pp disrelished) -
14 dissatisfy
v.decepcionar, no satisfacer, descontentar, desagradar (pt & pp dissatisfied) -
15 distaste
s.1 desagrado ( for por)2 aversión, sinsabor, hastío, repugnancia.v.desagradar, no acabar de gustar, displacer. (pt & pp distasted) -
16 miff
s.1 disgusto, mal humor, descontento. (familiar)2 pataleta, rabieta, manifestación petulante de mal humor, berrinche.3 pequeña pelea por asunto insignificante, discusión inconsecuente, pelea inconsecuente.v.desagradar, ofender ligeramente, enojar. (pt & pp miffed) -
17 put off
v.1 aplazar, posponer (postpone)2 desagradar, resultar desagradable a (cause to dislike)3 distraer (distract)5 tener esperando (make wait)6 postergar, aplazar, dejar para más tarde, posponer.7 alejar, apartar, quitarse.8 desalentar, desanimar.9 cansar, hartar, hastiar.10 dar asco.11 asquear.12 quitar de la cabeza.
См. также в других словарях:
desagradar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: desagradar desagradando desagradado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. desagrado desagradas desagrada… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
desagradar — a isto desagrada a todos … Dicionario dos verbos portugueses
desagradar — v. intr. 1. Não agradar. • v. tr. 2. Descontentar, excitar o desagrado. • v. pron. 3. Desgostar se … Dicionário da Língua Portuguesa
desagradar — verbo intransitivo 1. Provocar (una persona o una cosa) disgusto o rechazo: Me desagradan las manzanas asadas. A Luis le desagradaba mi vecina. A nadie le desagrada que lo alaben en público … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
desagradar — (De des y agradar). intr. Disgustar, fastidiar, causar desagrado. Era u. t. c. prnl.) … Diccionario de la lengua española
desagradar — ► verbo intransitivo/ pronominal Causar desagrado, fastidio, disgusto o molestia: ■ le desagradó tener que asistir a la convención; me desagrada esa música machacona y ruidosa; nos desagrada el olor a pintura. SINÓNIMO disgustar molestar ANTÓNIMO … Enciclopedia Universal
desagradar — {{#}}{{LM D12090}}{{〓}} {{ConjD12090}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynD12362}} {{[}}desagradar{{]}} ‹de·sa·gra·dar› {{《}}▍ v.{{》}} No gustar o causar disgusto: • Me desagrada discutir continuamente.{{○}} {{★}}{{\}}MORFOLOGÍA:{{/}} Verbo regular.… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
desagradar — des|a|gra|dar Mot Agut Verb transitiu … Diccionari Català-Català
desagradar — intransitivo disgustar, descontentar*, enfadar, enojar, fastidiar, molestar, no ser santo de su devoción (coloquial), echar con cajas destempladas, repatear (coloquial). ≠ gustar, agradar. → desagradable. (↑desagradable) * * * … Diccionario de sinónimos y antónimos
desagradar — intr Disgustar, fastidiar, causar desagrado … Diccionario Castellano
desagradar — desagrada déplaire, mécontenter … Diccionari Personau e Evolutiu