-
1 daremny
adj* * *a.gł. lit. futile, vain; (= beznadziejny) hopeless; daremna walka hopeless struggle; daremne wysiłki futile attempts l. efforts.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > daremny
-
2 daremny
daremny vergeblich -
3 daremny
-
4 daremny
прил.• безрезультатный• безуспешный• бесплодный• бесполезный• бесцельный• напрасный• незанятый• неплодородный• пустой• тщеславный• тщетный* * *daremn|yнапрасный, бесполезный;\daremnye starania (wysiłki) тщетные усилия
+ próżny, bezskuteczny;bezużyteczny* * *напра́сный, бесполе́зныйdaremne starania (wysiłki) — тще́тные уси́лия
Syn: -
5 daremny
1. femme2. infructueux3. inutile4. vain -
6 daremny
adj -
7 daremny
1 díomhaoin 2 neamhéifeachtach -
8 daremny
[даремни]adjмарний, даремний -
9 daremny
bergždžiasbevaisistuščias -
10 daremny
даремний, марний -
11 daremny
yuqqa, faydasız -
12 daremny
1 Baóg2 Pabayâ3 batugan4 karát5 pagayongayon6 tamad7 tangá -
13 daremny
başagaý; bikär; çaman; howaýy; nähak; peýwagtna; şohratparaz; ýalta -
14 daremny
1) άκαρπος2) ματαιόδοξος3) μάταιος -
15 daremny gest
напрасный жестOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > daremny gest
-
16 daremny trud
напрасный трудOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > daremny trud
-
17 bezcelowy
прил.• бесплодный• бесполезный• бесцельный• напрасный• тщетный* * *bezcelow|yбесцельный;\bezcelowyа dyskusja бесцельная (бесплодная) дискуссия
+ daremny, próżny* * *бесце́льныйbezcelowa dyskusja — бесце́льная (беспло́дная) диску́ссия
Syn: -
18 bezowocny
прил.• безрезультатный• безуспешный• бесплодный• бесполезный• напрасный• неплодородный• пустой• тщетный* * *bezowocn|yбесплодный, бесполезный, напрасный;\bezowocnyе poszukiwania безрезультатные поиски
+ daremny, próżny* * *беспло́дный, бесполе́зный, напра́сныйbezowocne poszukiwania — безрезульта́тные по́иски
Syn: -
19 bezskuteczny
прил.• безрезультатный• безуспешный• бесплодный• бесполезный• мелочный• напрасный• тщетный* * *безрезультатный, безуспешный;\bezskuteczny środek бесполезное средство
+ nieskuteczny, daremny, bezowocny* * *безрезульта́тный, безуспе́шныйbezskuteczny środek — бесполе́зное сре́дство
Syn: -
20 nadaremny
прил.• безрезультатный• безуспешный• бесплодный• бесполезный• напрасный• пустой• тщетный* * *напрасный, тщетный+daremny, próżny, bezskuteczny
* * *напра́сный, тще́тныйSyn:
См. также в других словарях:
daremny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzynoszący oczekiwanych, zakładanych rezultatów, mimo starań i włożonego wysiłku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jej trud okazał się daremny. Daremne przygotowania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
daremny — 1. «nie dający żadnych wyników; próżny, bezskuteczny» Daremny trud, wysiłek. Daremna ucieczka. Daremna strata czasu. Daremne żale, próżny trud. (Asnyk) 2. daw. «bezpłatny» Daremna robocizna … Słownik języka polskiego
daremnyčia — ×daremnyčia (plg. l. daremny) sf. (1) lažybos: Nuderėsi daremnyčią, jei už durų stovėdamas išgersi stiklinę alaus J … Dictionary of the Lithuanian Language
danaidowy — «daremny, bezskuteczny, bezowocny» Danaidowy trud. ‹Danaidy, córki mitycznego króla gr. Danaosa› … Słownik języka polskiego
danaidowy — książk. Danaidowy trud, wysiłek «trud, wysiłek daremny, bezskuteczny» … Słownik frazeologiczny
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
bezcelowy — «nie mający określonego celu; nie dający pożądanych wyników; bezskuteczny, bezowocny, daremny, niepotrzebny» Bezcelowy spacer. Bezcelowe starania, wysiłki. Bezcelowa dyskusja z kimś … Słownik języka polskiego
bezowocny — «nie przynoszący pomyślnych rezultatów; bezskuteczny, daremny» Bezowocne poszukiwania. Bezowocne prośby, wysiłki. Bezowocna praca … Słownik języka polskiego
bezskuteczny — «nie przynoszący pożądanych rezultatów; daremny, bezowocny» Bezskuteczne poszukiwania, usiłowania, próby, prośby … Słownik języka polskiego
marzyć — ndk VIb, marzyćrzę, marzyćrzysz, marz, marzyćrzył 1. «rozmyślać o rzeczach przyjemnych, najczęściej nierealnych, fantazjować; stwarzać w wyobraźni obraz czegoś; myśleć o urzeczywistnieniu czegoś upragnionego, snuć plany na przyszłość, bardzo… … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego