Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(continente)

  • 121 continental

    [-'nen-]
    adjective continental
    * * *
    con.ti.nen.tal
    [kɔntin'entəl] n 1 pessoa que vive no continente (e não na Grã-Bretanha). 2 Amer Continental soldado do exército americano durante a revolução. • adj 1 continental, do continente. 2 (geralmente Continental) europeu, do continente (em oposição à Grã-Bretanha). 3 Continental Amer relativo às colônias americanas durante a revolução.

    English-Portuguese dictionary > continental

  • 122 continent

    continent [kɔ̃tinɑ̃]
    masculine noun
    * * *

    1.
    continente kɔ̃tinɑ̃, ɑ̃t adjectif continent

    2.
    nom masculin Géographie
    1) ( partie du monde) continent
    * * *
    kɔ̃tinɑ̃ nm
    * * *
    A adj
    1 fml ( chaste) continent;
    2 Méd continent.
    B nm Géog
    1 ( partie du monde) continent;
    le continent noir the Dark Continent.
    I
    ( féminin continente) [kɔ̃tinɑ̃, ɑ̃t] adjectif
    1. [chaste] continent, chaste
    II
    [kɔ̃tinɑ̃] nom masculin
    l'Ancien/le Nouveau Continent the Old/the New World
    2. [par opposition à une île]

    Dictionnaire Français-Anglais > continent

  • 123 континент

    контине́нт
    kontinento;
    \континента́льный kontinenta.
    * * *
    м.
    * * *
    м.
    * * *
    n
    gener. tierra firme, continente

    Diccionario universal ruso-español > континент

  • 124 материк

    матери́к
    kontinento;
    \материко́вый kontinenta.
    * * *
    м.
    2) геол. subsuelo m
    * * *
    м.
    2) геол. subsuelo m
    * * *
    n
    1) gener. continente
    2) geol. subsuelo

    Diccionario universal ruso-español > материк

  • 125 landmass

    ['lændmæs]
    nome massa f. continentale, continente m.
    * * *
    landmass /ˈlændmæs/
    n. [uc]
    (geogr.) terra emersa; continente.
    * * *
    ['lændmæs]
    nome massa f. continentale, continente m.

    English-Italian dictionary > landmass

  • 126 continens

    [ABCU]A - continens, continentis, part. prés. de contineo: [st1]1 [-] qui retient; qqf. qui se contient.    - vinculum continens libertatem dehiscendi, Plin.: lien qui empêche la fente de s'ouvrir.    - satis attente continens discipulos, Gell.: qui exerce sur ses élèves une surveillance active.    - non continens quin... Vell.: ne pouvant s'empêcher de... [st1]2 [-] qui renferme.    - libri omne doctrinarum genus continentes, Gell.: livres où sont traités toutes sortes de sujets. [st1]3 [-] attenant, contigu, voisin, qui touche (à), joint à.    - continens alicui rei (cum aliqua re): attenant à, qui touche (à).    - continentem ripae collem occupat, Caes. BC. 1, 14, 3: il occupe la colline qui touche la rive.    - continens aer mari, Cic. N. D. 2, 45, 117: l'air qui touche à la mer.    - continens cum Ciliciâ pars, Cic.: partie qui confine à la Cilicie.    - continentia verba, Cic.: mots unis.    - continens imber, Suet.: pluie continuelle.    - continentia cum ipso negotio, Cic.: ce qui tient au fait lui-même.    - diebus continentibus, Caes. BC. 3, 84: les jours suivants. [st1]4 [-] continu, ininterrompu, consécutif.    - timori malum continens, Liv. 5, 39, 8: mal qui succède immédiatement à la crainte.    - continens agmen, Liv.: troupe marchant à la file.    - continens agmen migrantium, Liv. 1, 29, 4: la longue file de ceux qui partaient en exil.    - continens genus, Cic.: générations successives.    - continentes silvae, Caes.: forêts d'une grande étendue.    - continentes ruinae, Liv. 21, 8, 5: large brèche.    - continens terra (continens ripa): le continent.    - continens incendium, Curt.: incendie général.    - continente spiritu, Cic.: sans reprendre haleine.    - ex continenti, Just. (in continenti, Dig.) [s.-ent. tempore] = continuo, statim: incontinent, sur l'heure. [st1]5 [-] qui se contient, maître de soi, sobre, tempérant.    - continentior in vita hominum quam in pecunia, Caes.: plus clément que désintéressé.    - nemo est magis continens, Plaut.: il n'est personne de plus rangé. [ABCU]B - continens, entis: [st1]1 [-] fém. (s.-ent. terra): la terre ferme, le continent.    - abl. -ente, souv. -enti. [st1]2 [-] n. ce qui renferme, le principal, l’essentiel (au plur. les lieux contigus).    - continentia (s.-ent. loca): les lieux contigus, les environs.    - continentia urbis, Dig.: les faubourgs de la ville.    - continens causae, Quint.: l'essentiel de la cause, le point fondamental de la cause.
    * * *
    [ABCU]A - continens, continentis, part. prés. de contineo: [st1]1 [-] qui retient; qqf. qui se contient.    - vinculum continens libertatem dehiscendi, Plin.: lien qui empêche la fente de s'ouvrir.    - satis attente continens discipulos, Gell.: qui exerce sur ses élèves une surveillance active.    - non continens quin... Vell.: ne pouvant s'empêcher de... [st1]2 [-] qui renferme.    - libri omne doctrinarum genus continentes, Gell.: livres où sont traités toutes sortes de sujets. [st1]3 [-] attenant, contigu, voisin, qui touche (à), joint à.    - continens alicui rei (cum aliqua re): attenant à, qui touche (à).    - continentem ripae collem occupat, Caes. BC. 1, 14, 3: il occupe la colline qui touche la rive.    - continens aer mari, Cic. N. D. 2, 45, 117: l'air qui touche à la mer.    - continens cum Ciliciâ pars, Cic.: partie qui confine à la Cilicie.    - continentia verba, Cic.: mots unis.    - continens imber, Suet.: pluie continuelle.    - continentia cum ipso negotio, Cic.: ce qui tient au fait lui-même.    - diebus continentibus, Caes. BC. 3, 84: les jours suivants. [st1]4 [-] continu, ininterrompu, consécutif.    - timori malum continens, Liv. 5, 39, 8: mal qui succède immédiatement à la crainte.    - continens agmen, Liv.: troupe marchant à la file.    - continens agmen migrantium, Liv. 1, 29, 4: la longue file de ceux qui partaient en exil.    - continens genus, Cic.: générations successives.    - continentes silvae, Caes.: forêts d'une grande étendue.    - continentes ruinae, Liv. 21, 8, 5: large brèche.    - continens terra (continens ripa): le continent.    - continens incendium, Curt.: incendie général.    - continente spiritu, Cic.: sans reprendre haleine.    - ex continenti, Just. (in continenti, Dig.) [s.-ent. tempore] = continuo, statim: incontinent, sur l'heure. [st1]5 [-] qui se contient, maître de soi, sobre, tempérant.    - continentior in vita hominum quam in pecunia, Caes.: plus clément que désintéressé.    - nemo est magis continens, Plaut.: il n'est personne de plus rangé. [ABCU]B - continens, entis: [st1]1 [-] fém. (s.-ent. terra): la terre ferme, le continent.    - abl. -ente, souv. -enti. [st1]2 [-] n. ce qui renferme, le principal, l’essentiel (au plur. les lieux contigus).    - continentia (s.-ent. loca): les lieux contigus, les environs.    - continentia urbis, Dig.: les faubourgs de la ville.    - continens causae, Quint.: l'essentiel de la cause, le point fondamental de la cause.
    * * *
        Continens, pen. corr. Adiectiuum. Liu. Joignant, Entretenant.
    \
        Longum agmen, nec continens. Liu. Ne s'entretenant point.
    \
        Labore continenti omnia superare. Caesar. Par labeur continuel.
    \
        Biduo continenti. Sueton. Deux jours tout de suite.
    \
        Cursu continenti sequi fugientem. Liu. D'une course continue, Sans soy reposer.
    \
        Imber continens. Liu. Une pluye continuelle, qui ne cesse point.
    \
        Velut continenti incendio omnia ardere visa. Curtius. Comme s'il n'y eust eu qu'un feu.
    \
        Oratio continens. Cic. Un propos qui n'est point interrompu, Qui va tout d'un train, sans qu'aucun rompe la parolle.
    \
        Continens, pen. corr. Terent. Qui s'abstient, et se garde principalement de hanter femmes, Continent.
    \
        Parcus et continens. Plin. Sobre, Espargnant, et qui n'ha cure d'argent, et aussi s'abstient de toutes autres voluptez.
    \
        In continenti. Sub. tempore. Vlpianus. Incontinent.
    \
        Continens, et firmamentum causae dicitur Latine, quod Punctum litis decisorium vocant. Cic. Le poinct principal de tout le proces et de la matiere, Le poinct peremptoire et decisif de la matiere.
    \
        Continens, Substantiuum, foem. gen. Plin. Terre ferme.

    Dictionarium latinogallicum > continens

  • 127 continent

    [kɔ̃tinɑ̃]
    Nom masculin continente masculino
    * * *
    [kɔ̃tinɑ̃]
    Nom masculin continente masculino

    Dicionário Francês-Português > continent

  • 128 contenant

    contenant kɔ̃t(ə)nɑ̃]
    nome masculino
    continente
    le contenant et le contenu
    o continente e o conteúdo

    Dicionário Francês-Português > contenant

См. также в других словарях:

  • continente — sustantivo masculino 1. Área: geografía, geografía, geografía Cada una de las seis grandes extensiones de tierra separadas por océanos: Europa, Asia, África, América, Oceanía y la Antártida. antiguo continente Europa, África y Asia. continente… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • continente (1) — {{hw}}{{continente (1)}{{/hw}}s. m. 1 Grande estensione di terraferma. 2 (gener.) Terraferma. ETIMOLOGIA: dal lat. (terra) continens ‘(terra) unita, non interrotta’, part. pres. di continere ‘contenere, trattenere’. continente (2)… …   Enciclopedia di italiano

  • continente — (Del ant. part. act. de contener; lat. contĭnens, entis). 1. adj. Que contiene. 2. Dicho de una persona: Que posee y practica la virtud de la continencia. 3. m. Cosa que contiene en sí a otra. 4. Aire del semblante y actitud y compostura del… …   Diccionario de la lengua española

  • continente — que contiene. Que practica la continencia Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • continente — s. m. 1. Grande extensão de terra contínua. 2. Parte continental de uma nação. ≠ ILHA 3. Vaso, invólucro, recipiente. = CONTENTOR • adj. 2 g. 4. Que observa continência. = CONTIDO, MODERADO, SÓBRIO 5. Que encerra, que contém. = CONTENTOR …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Continente — Continentes …   Wikipedia Español

  • Continente — (Del fr. ant. contenant.) ► adjetivo 1 Que se comporta con continencia o moderación. SINÓNIMO comedido moderado sobrio ► adjetivo/ sustantivo masculino 2 Se aplica a la cosa que puede contener en sí a otra: ■ una vasija es un recipiente… …   Enciclopedia Universal

  • continente — 1con·ti·nèn·te s.m. FO 1a. grande estensione di terra emersa della crosta terrestre: la genesi dei continenti 1b. la terraferma in contrapposizione alle isole vicine: andare a vivere, trasferirsi nel continente 2. CO l insieme degli aspetti che… …   Dizionario italiano

  • Continente — Logo de Continente Création 1972 Dates clés 2010 : Célébration des ses 25 ans (Portugal) …   Wikipédia en Français

  • Continente — [cite web | url=http://www.ebizq.net/news/3274.html | title=Portugal s Biggest Retailer Selects SeeBeyond | publisher=ebiz | accessdate=2007 02 20] Modelo Continente started in 1985 by the merger of two large retailers, Modelo and Continente.… …   Wikipedia

  • continente — contine/nte (1) s. m. (gener.) terraferma FRASEOLOGIA continente antico, Asia, Africa, Europa □ continente nuovo, America □ continente nuovissimo, Australia □ continente nero, Africa. contine/nte (2) agg …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»