-
1 cattle
n. мал, үхэр. cattle plague n. мялзан. -
2 breed
n. 1. угсаа, үүлдэр. 2. төрөл. v. (bred) 1. өсөх, үржих. 2. үржүүлэх, өсгөх, ургуулах. 3. түгээдэг, тараадаг, үүсгэдэг. Dirt \breeds disease. Хир буртаг өвчин үүсгэдэг. 4. \breed sb өсгөх, хүмүүжүүлэх. breeder n. үржүүлэгч. cattle \breed малчин. breeding n. 1. мал төллөлт. 2. үржүүлэг. 3. хүмүүжил. -
3 head
n. 1. толгой, тэргүүн. hang down one's head тэргүүнээ гудайлгах, гуних, гутрах. 2. тоо толгой. twenty \head of cattle хорин үхэр. 3. толгойлогч, удирдагч. 4. ухаан, авьяас билиг. He has a good \head for figures. Тэр тооны хичээлд тун сайн юм. 5. юмны толгой. 6. орой, үзүүр. 7. толгойны өвчин. I`ve got a terrible \head this morning. Өнөө өглөө миний толгой тун сүрхий өвдсөн шүү. 8. зоосны сүлдтэй тал. above/ over sb's head ухаан хүрэхгүй, ойлгох аргагүй. The lecture was/ went way above my \head. Лекцнээс би юу ч ойлгож авсангүй. a/ per head нэг хүнд, хүн бүрт. put heads together зөвлөлдөх, хэлэлцэх. bang, etc one's head against a brick wall нэвтэршгүй саадтай тулгарах, бүтэхгүй юмаар хөөцөлдөх. be/ stand head and shoulders above sb/ sth бусдаас хавьгүй илүү байх, хамаагүй сайн байх. She's \head and shoulders above other players. Бусад тоглогчдоос тэр үнэхээр илүү юмаа. go off one's head ухаанаа алдах. go to the head 1. толгойд гарах, согтох. 2. алдар, нэр хүндэд толгой нь эргэх, сагсуурах. have one's head in clouds 1. хайнга байх. 2. бүтэшгүй юманд зорих, биелэшгүй зүйл мөрөөдөх. hold one's head high бардам загнах, бардах. turn sb's head толгой эргүүлэх. The success of his first novel completely turned his \head. Анхны өгүүллэг нь нэрд гарсан явдалд тэр бүр сагсуурчихаад байгаа юм. put out of one's head мартах. keep one's head тайван байх. headed adj. толгой үсэгтэй. headless adj. 1. толгойгүй. a \head corpse толгойгүй цогцос. 2. ухаангүй, солиотой. head adj. 1. гол, тэргүүлэх, зонхилох. 2. толгойн, урд талын. 3. тэргүүний, дэвшилттэй. v. 1. толгойлох, тэргүүлэх, удирдах. \head a rebellion бослого удирдах; \head a government засгийн газар толгойлох; \head a delegation төлөөлөгчдийг тэргүүлэх. 2. чиглэх, зүглэх. Where are you \heading? Та нар хаашаа зүглэж явна вэ? The captain \headed the ship northward. Ахмад онгоцоо хойд зүг залав. 3. гарчиг тавих. 4. sport мөргөх. \head the ball into the goal бөмбөгийг хаалганд мөргөж оруулах. head off зам хаах, саад болох. \head off reporters сурвалжлагчдын замыг хаах; сурвалжлага хийхэд нь саад болох. -
4 market
n. 1. зах. a cattle \market малын зах. 2. зах зээл. the \market price зах зээлийн ханш/ үнэ. 3. \market (for sth) эрэлт, хэрэгцээ. v. бараа сурталчлах/ санал болгох. marketable adj. эрэлт хэрэгцээтэй, гүйлгээ сайтай. marketing n. маркетинг, зах зээл судлал.
См. также в других словарях:
Cattle — Cat tle (k[a^]t t l), n. pl. [OE. calet, chatel, goods, property, OF. catel, chatel, LL. captale, capitale, goods, property, esp. cattle, fr. L. capitals relating to the head, chief; because in early ages beasts constituted the chief part of a… … The Collaborative International Dictionary of English
CATTLE — Cattle had been reared since the Neolithic in central Italy, although it has recently been suggested by geneticists that some of the white cattle distinctive of northern Etruria today may have had a more recent eastern Mediterranean origin.… … Historical Dictionary of the Etruscans
cattle — mid 13c., from Anglo Fr. catel property (O.N.Fr. catel, O.Fr. chatel), from M.L. capitale property, stock, neuter of Latin adj. capitalis principal, chief, from caput head (gen. capitis; see HEAD (Cf. head)). Cf. sense development of FEE … Etymology dictionary
cattle — [n] bovine animals beasts, bovid mammals, bulls, calves, cows, dogies*, herd, livestock, longhorn*, moo cows*, oxen, shorthorns, stock, strays; concept 394 … New thesaurus
cattle — ► PLURAL NOUN ▪ large ruminant animals with horns and cloven hoofs, domesticated for meat or milk or as beasts of burden; cows and oxen. ORIGIN Old French chatel chattel … English terms dictionary
cattle — [kat′ l] pl.n. [ME & Anglo Fr catel (OFr chatel) < ML captale, property, stock < L capitalis, principal, chief < caput, HEAD: orig. sense in var. CHATTEL] 1. Archaic farm animals collectively; livestock 2. domesticated oxen collectively; … English World dictionary
Cattle — Cow redirects here. For other uses, see Cow (disambiguation). For other uses, see Cattle (disambiguation). Cattle … Wikipedia
cattle — n. 1) to breed; raise (esp. AE), rear (BE) cattle 2) to drive; graze; round up cattle 3) to brand cattle 4) dairy; prize cattle 5) cattle graze 6) a head of cattle; a herd of cattle 7) young cattle are calves 8) female cattle are cows 9) male… … Combinatory dictionary
CATTLE — The domestication of cattle began in prehistoric times. Ancient Sumerian inscriptions refer to the raising of cattle, and from the third millennium B.C.E. they are depicted in Egyptian, Assyrian, and Babylonian drawings as used for plowing (see… … Encyclopedia of Judaism
cattle — cattleless, adj. /kat l/, n. (used with a pl. v.) 1. bovine animals, esp. domesticated members of the genus Bos. 2. Bib. such animals together with other domesticated quadrupeds, as horses, swine, etc. 3. Disparaging. human beings. [1175 1225; ME … Universalium
cattle — noun ADJECTIVE ▪ beef, dairy ▪ Highland, longhorn, shorthorn ▪ native ▪ wild ▪ … Collocations dictionary
