-
81 νήγρετος
νήγρετος (νη-ἐγείρω) nicht erweckt, nicht zu erwecken, ὕπνος, ein fester Schlaf, aus dem man nicht erwacht, bevor man nicht ganz ausgeschlafen hat, Od. 13, 80, H. h. Ven. 278; νήγρετον εὕδειν, ohne aufzuwachen schlafen, Od. 13, 74; bei Add. 5 (VII, 305), νήγρετον ὑπνώσας, u. a-Sp. ist der ewige Schlaf, der Tod, damit bezeichnet.
-
82 ὅτε
ὅτε, als, da, relatives Correlativum zu πότε, dem Demonstrativum τότε entsprechend; ὅτε δή – τότε δή, Il. 10, 365; ἀλλ' ὅτε δὴ ἀνίαζον –, δὴ τότε μιν προςέειπε, 23, 721; so καὶ τότε δή, 22, 209; καὶ τότ' ἄρα, 24, 32; für τότε steht auch ἔνϑα, ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἐκίχανε –, ἔνϑ' ἐπορεξάμενος – οὔτασε, 5, 334, wie 2, 303; Od. 1, 16. 18; auch ἔπειτα, Il. 3, 221. 422; ἤτοι, 9, 553; αὐτίκα, 4, 210; ἤματι τῷ, 2, 743. 5, 210. 6, 345; mit einfachem δέ, 5, 438; am häufigsten fehlt das Demonstrativum ganz. – Es wird verbunden – 1) c. ind.; auf die vergangene Zeit gehend, eine wirkliche Thatsache, etwas wirklich Vergangenes bezeichnend, ὅτ' ἔφησϑα, Il. 1, 397; ὅτε δὴ ἵκοντο, 432; ὅτε Φῆρας ἐτίσατο, 2, 743; ἥδε δέ μοι νῦν ἠὼς ἑνδεκάτη ὅτ' εἰς Ἴλιον εἰλήλουϑα, als, seit ich gekommen bin, 21, 156; ὅτε μιν κρατερὸς παῖς ὀϊστῷ βεβλήκει, 5, 394; ὅτε παρ' Ἀλφεῷ σύτο, Pind. Ol. 1, 20, öfter; ἀνωλόλυξα μὲν πάλαι, ὅτ' ἦλϑε, Aesch. Ag. 574, u. öfter so c. aor. ind.; Soph. οὐδ' ὅτ' αὐτὸς ἤϑελον, παρίεσαν, O. C. 597; ὅτε ἐχώρει, παρεδίδοσαν Phil. 395; u. in Prosa überall, ὅτε τὸ πρότερον ἐπεδήμησεν, Plat. Prot. 310 e; σχεδὸν δ' ὅτε ταῦτα ἦν καὶ ἥλιος ἐδύετο, Xen. An. 1, 10, 15; Folgde; – auch c. ind. praes., dann wann, einen einzelnen Fall der Gegenwart bezeichnend, oder rein beschreibend, ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τε γλάγος ἄγγεα δεύει (vgl. τε), Il. 2, 471; τὸ δ' ἐμὸν κῆρ ἄχνυται, ὅϑ' ὑπὲρ σέϑεν αἴσχε' ἀκούω, 6, 523, vgl. 23, 599. 24, 363; Hes. O. 526 Sc. 397; νῦν γὰρ οἰμῶξαι πάρα ὅϑ' ὧδ' ἔχων πρὸς τήνδ' ὑβρίζει μητρός, Soph. El. 779, vgl. Ai. 696, öfter, d. i. jetzt – da. Auch ὅτ' οὖν παραινοῠσ' οὐδὲν ἐς πλέον ποιῶ, πρὸς σὲ ἱκέτις ἀφῖγμαι, da ich Nichts ausrichte, bin ich zu dir gekommen, O. R. 918, vgl. El. 1310. 1321; – c. indic. fut., ὅτε μ' ἐφήσεις, Il. 1, 518 (s. ὅταν); auch wie da, sintemal, einen Grund angebend, νῦν δ' ὅτε δὴ καὶ ϑυμὸν ἑταίρου χώεται αἰνῶς, δείδω, 20, 29, vgl. 16, 433 Od. 12, 22; so auch ὅτε γε, Her. 5, 92, 1; ὅτ' οὖν τοιαύτην ἧμιν ἐξήκεις ὁδόν, ἄρχ' αὐτός, Soph. El. 1310; τί δῆτα δεῖ σκοπεῖν, ὅϑ' οἵδε μὲν τεϑνᾶσι, Phil. 427, öfter; ὅτε τοίνυν τοῦϑ' οὕτως ἔχει, προςήκει προϑύμως ἐϑέλειν, Dem. 1, 1; ὅτε γε μηδ' ὑμᾶς δύναμαι πείϑειν, Plat. Phaed. 84 e, vgl. Soph. 254 b; Sp., wie Pol. 3, 29, 6; – ἔστιν ὅτε, es ist wann, bisweilen, Pind. Ol. 10, 1 Soph. Ai. 56; ἔστιν ὅτε Her. 2, 120 (vgl. εἰμί) l. d. – 2) c. optat., eine wiederholte Handlung in der Vergangenheit ausdrückend, jedesmal wenn, so oft als, ἔνϑα πάρος κοιμᾶϑ', ὅτε μιν γλυκὺς ὕπνος ἱκάνοι, wo er früher zu schlafen pflegte, so oft ihn der Schlaf ankam, Il. 1, 610; σὸν δὲ πλεῖον δέπας αἰεὶ ἕστηχ' ὥςπερ ἐμοί, πιέειν, ὅτε ϑυμὸς ἀνώγοι, 4, 262, vgl. 17, 732. 18, 566. 19, 132. 20, 226. 22, 502; auch ὅτε δή, 3, 216. 17, 732, ἄλλως τε πάντως χὥτε δεόμενος τύχοι, Aesch. Eum. 696; u. in indirecter Rede, dem τότε entsprechend, Soph. O. C. 783; ὅτε ζέσειε, Plat. Tim. 70 b; ϑαμινὰ παρήγγειλεν ὁ Ξενοφῶν ὑπομένειν, ὅτε οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπικέοιντο, Xen. An. 4, 1, 16. – Auch wenn im Hauptsatze der optat. steht, αἲ γάρ μιν ϑανάτοιο ὧδε δυναίμην νόσφιν ἀποκρύψαι, ὅτε μιν μόρος αἰνὸς ἱκάνοι, wenn ihn vielleicht das Todesgeschick trifft, Il. 18, 464, vgl. 3, 55. 21, 429 Od. 9, 31. 9, 333; Theocr. 7, 108; – ὅτε μή, wie εἰ μή, außer wenn, wenn nicht, οὐκ ἂν ἔγωγε Κρονίονος ἆσσον ἱκοίμην οὐδὲ κατευνήσαιμ', ὅτε μὴ αὐτός γε κελεύοι, Il. 14, 247, vgl. 13, 319 Od. 16, 197; auch ohne besonderes Verbum, οὔ τέ τεῳ σπένδεσκε ϑεῶν, ὅτε μὴ Διῒ πατρί, außer dem Vater Zeus, Il. 16, 227. – Hom. setzt übrigens zu dem optat. noch κέν hinzu, οὕτω καὶ τῶν πρόσϑεν ἐπευϑόμεϑα κλέα ἀνδρῶν, ὅτε κέν τιν' ἐπιζάφελος χόλος ἵκοι, Il. 9, 524, vgl. ὅταν. – 3) bei Hom. auch cum conj. statt ὅταν, οὐδέ τί μιν χρεὼ ἔσται τυμβοχοῆς, ὅτε μιν ϑάπτωσιν Ἀχαιοί, Il. 21, 523, vgl. 16, 245. 12, 55 Od. 10, 486, öfter; bes. in Gleichnissen, ὡς δ' ὅτε, wie wenn einmal, ὡς δ' ὅτε τις στατὸς ἵππος δεσμὸν ἀποῤῥήξας ϑείῃ, Il. 6, 506, vgl. 14, 414. 15, 263. 22, 162; doch steht auch der indicat. in dieser Vrbdg, τόσον μὲν ἔεργεν ἀπὸ χροός, ὡς ὅτε μήτηρ παιδὸς ἐέργει μυῖαν, 4, 130; ῥεῖα μάλ' ὡς ὅτε τις τροχὸν κεραμεὺς πειρήσεται, 18, 600, kann als conj. aor. mit kurzem Modusvocal erscheinen, man vgl. aber ὡς δ' ὅτε κινήσει Ζέφυρος βαϑὺ λήϊον, Il. 2, 147 u. 395, wo Spitzner u. Bekker nach den mss. κινήσῃ lesen; ὅτε κεν c. indic. fut., ξυμβλήσεαι, steht Il. 20, 335. Zuweilen ist zu ὡς ὅτε das Verbum aus dem Hauptsatze zu ergänzen, 'Ἀργεῖοι δὲ μέγ' ἴαχον, ὡς ὅτε κῦμα, Il. 2, 394. 18, 219; aber 4, 319, ἐϑέλοιμι καὶ αὐτὸς ἃς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευϑαλίωνα κατέκταν, ist zu ὡς ein eigenes Verbum ἦν zu ergänzen, »wie ich damals war«, so daß ὅτε eine einfache Zeitbestimmung enthält; vgl. noch ἔρως φρένας ἀμφεκάλυψεν οἷον ὅ τε πρῶτόν περ ἐμισγέσϑην φιλότητι, Il. 14, 295; εἰςόκε ϑυμὸν ἐνὶ στήϑεσσι λάβητε, οἷον (sc. ἐλάβετε) ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν, Od. 10, 462. – 4) Hom. vrbdt ὅτε auch mit μέμνημαι, wie Il. 15, 18, ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε τ' ἐκρέμω ὑψόϑεν, erinnerst du dich nicht an die Zeit, als du hingst, wo wir einfacher zu sagen pflegen »daß du hingst«; vgl. 20, 188. 21, 396; eben so ἄκουσα εὐχομένης, ὅτ' ἔφησϑα, ich hörte dich rühmen, als du sagtest, 1, 397; nach λαϑεῖν, 17, 627; nach μέμνημαι auch Ar. Av. 1054 Vesp. 354; u. in Prosa, Ἀϑηναῖοι μεμνημένοι καὶ Πλειστοάνακτα ὅτε εἰςβαλὼν ἀπεχώρησε πάλιν, Thuc. 2, 21; μέμνημαι καὶ τοῦτο ὅτε σοῦ λέγοντος συνεδόκει καὶ ἐμοί, Xen. Cyr. 1, 6, 8; vgl. Plat. Men. 79 d; u. vollständig Lys. 18, 76: ἐκείνου τοῦ χρόνου μνησϑέντας ὅτ' ἐνομίζετε, wo man ungenau sagt, daß es für ὅτι steht; τοὐναντίον ἀκούομεν ἐν ἄλλοις ὅτε οὐδὲ βοὸς ἐτολμῶμεν γεύεσϑαι, Plat. Legg. VI, 782 c, vgl. Alc. II, 141 d. Auch mit οἶδα vrbdt es Eur. Hec. 112, οἶσϑ' ὅτε χρυσέοις ἐφάνη ξὺν ὅπλοις, wie Hom. sagt ᾔδεα μὲν γάρ, ὅτε πρόφρων Δαναοῖσιν ἄμυνεν, Il. 14, 71. Daraus erklärt sich denn, wie Xen. Hell. 6, 5, 46 sagt τῶν ὑμετέρων προγόνων καλὸν λέγεται, ὅτε τοὺς Ἀργείων τελευτήσαντας οὐκ εἴασαν ἀτάφους γενέσϑαι, es wird eine schöne That erzählt aus der Zeit, als sie, für »daß sie«; – ὅτ' ἄν, = ὅταν (s. oben), u. eben so ὅτε κεν, – ὅτε δή, und ὅτε δή ῥα, oft bei Hom., alsnun, als nun also, gewöhnlich mit dem indic., auch ὅτε κεν δή, Il. 8, 180; – ὅτε τε, wie ὅςτε u. ä. (s. τέ), das Relativum mit dem vorhergehenden Satze enger verbindend, oft bei Hom. u. Hes., auch ὅτε πέρ τε, wie Il. 4, 259, ἐν δαίϑ' ὅτε πέρ τε γερούσιον αἴϑοπα οἶνον κέρωνται, wenn ja auch, vgl. 10, 7, öfter; ὅτε περ allein, 5, 802. 14, 319. 323 u. öfter; Hes. Th. 291. – Auch πρίν γ' ὅτε wird verbunden, bevor, eher als, Od. 13, 322, u. πρίν γ' ὅτε δή, Il. 9, 488. 12, 437 Od. 23, 43, u. πρίν γ' ὅτ' ἄν, c. conj. aor., Od. 2, 374. 4, 477, wie auch εἰς ὅτε κεν, für die Zeit, wenn etwa, c. conj. aor., 2, 99. 19, 144. Vgl. εἰςόκε. Durch den Accent unterscheidet man hiervon
-
83 ἐπι-κρεμάννῡμι
ἐπι-κρεμάννῡμι (s. κρεμάννυμι), daran-, darüber-, an-, aufhängen, u. pass. ἐπικρέμαμαι, darüberhangen; ὕπερϑε πέτρη ἐπικρέμαται H. h. Apoll. 284; οἶκος ἐπικρεμάμενος τῇ ἀγορᾷ Plut. Popl. 10; gew. übertr., ἐπικρέμαται ϑάνατος, droht, steht bevor, Simonds. bei Plut. Consol. ad Apoll. p. 330; ἐπεκρέματ' ἠμῖν ὄλεϑρος Ap. Rh. 2, 173; ὑπὸ μεγέϑους τοῦ ἐπικρεμαμένου ἔτι κινδύνου, die noch drohende Gefahr, Thuc. 7, 75, wie μηδὲ τοῦ ἐπικρεμασϑέντος ποτὲ δεινοῦ ἀμνημονοῦντες 3, 40, vgl. 2, 53; act., Ῥωμαίοις μέγαν ἐπικρεμάσασα κίνδυνον Pol. 2, 31, 7; ähnl. Theogn. 206 οὐδὲ φίλοισιν ἄτην ἐξοπίσω παισὶν ἐπεκρέμασεν, er verhängte nicht; Sp., ἆϑλος ζωᾶς ἐπεκρέματο Antisti. 1 (VI, 237).
-
84 ἐγ-κύκλιος
ἐγ-κύκλιος (ἐγκυκλία Orph. Arg. 979), kreisförmig, rund; χοροί Eur. I. T 429; Aesch. 1, 10; ἱερόν Plut. Num. 11; φορά, Kreislauf, de an. procr. 24; – was im Kreise herumgeht, λειτουργίαι (αἱ κατ' ἐνιαυτὸν γινόμεναι, οἷον χορηγίαι, γυμνασιαρχίαι, ἱερῶν περίοδοι, B. A. 250), also Leistungen an den Staat, welche Jahr für Jahr von den Bürgern der Reihe nach geleistet werden, vgl. λειτουργία; Dem. Lept. 21, 130; δαπάναι, jährliche Ausgabe, D. Cass. 71, 32; ἐγκ. δίκαια, die allen Bürgern gemeinsamen Rechte, Dem. 25, 74; das allgemein Gebräuchliche, Gewöhnliche, Dion. Hal. 10, 33 ἐγκύκλιον γὰρ τοῠτο καὶ ἐν ἔϑει ἦν; D. Cass. ἔννομον καὶ ἐγκ. πρᾶγμα 44, 29; Isocr. 3, 22 τὰ ἐγκύκλια καὶ τὰ κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην γιγνόμενα, das im gewöhnlichen, ruhigen Gange der Dinge Geschehende, den αἱ ἐν τῷ πολέμῳ πλεονεξίαι entgeggstzt; 8, 87 ἓν ἦν τοῠτο τῶν ἐγκυκλίων, ταφὰς ποιεῖν καϑ' ἕκαστον ἐνιαυτόν; Arist. nennt die gewöhnlichen Verrichtungen der Diener ἐγκ. διακονήματα, Polit. 1, 7. – Bes. ist ἡ ἐγκ. παιδεία od. τὰ ἐγκ. μαϑήματα, auch τὰ ἐγκύκλια allein, der Kreis von Wissenschaften u. Künden, welche jeder freie Grieche in der Jugend treiben mußte, bevor er ins bürgerliche Leben eintrat od. sich einem besondern Studium widmete, Arist. Eth. 1, 5, 6 u. öfter; Plut. Alex. 7 u. a. Sp.; vgl. Ath. IV, 184 b; ἡ ἐγκ. καὶ συνήϑης ἀγωγὴ τοῖς ἐλευϑέροις καὶ τοῖς φιλοσοφοῠσιν Strab. 1, 1, 22. – Adv. ἐγκυκλίως, kreisförmig, Arist. meteor. 1, 2.
-
85 ἐξ-εργάζομαι
ἐξ-εργάζομαι, ausarbeiten, vollenden; τοιγάρ σφιν ἔργον ἐστὶν ἐξειργασμένον Aesch. Pers. 759, im pass. Sinne, wie τοὐξειργασμένον ἔλεξα πᾶν Soph. Ai. 308 u. ἀλγεῖν ἐπ' ἐξειργασμένοις 370; ἐστὶ Σωφάνεϊ λαμπρὸν ἔργον ἐξεργασμένον Her. 9, 75, S. hat es ausgeführt, s. auch nachher; aber activ. ἥδ' ἔστ' ἐκείνη τοὔργον ἡ ᾿ξειργασμένη Soph. Ant. 380; ἐάνπερ ἐξεργάζωνται ἐπὶ ὃ ἕκαστος ὥρμηκε, wenn sie ausführen, Plat. Rep. IX, 582 c; οἱ δειλοὶ φόβοι πολλοὺς δὴ φόνους εἰσὶν ἐξειργασμένοι Legg. IX, 870 c; so auch αἷμά τινος Eur. Or. 1624; – τοιοῦτόν τινα, zu einem solchen machen, Xen. Conv. 4, 60; ἐξειργάσατο βασιλεὺς προςαγορευϑῆναι, er setzte es durch, daß er König genannt wurde, Pol. 32, 4, 3; vgl. Plut. Cat. mai. 3; κακὰ ἐξεργάσασϑαί τινα Her. 3, 30, wie Plat. Ep. VIII, 352 d; – zu Stande bringen, συμμαχίαν Aesch. 3, 239; – τέχνην, eine Kunst ausüben, betreiben, Plat. Apol. 22 d; Xen. Conv. 4, 61. Dah. übh. ausbilden, οὐδὲ γὰρ ὑμεῖς μελετῶντες αὐτὸ – ἐξείργασϑέ πω Thuc. 1, 142. – Vom Lande, es bebauen, ἀγροὺς εὖ ἐξειργασμένους, gut bestellte, Her. 5, 29; ὅσον ἄμεινον γῆ ἐξείργασται Thuc. 1, 82. Aber auch = zerarbeiten, zu Grunde richten, conficere, Ἰνὼ δὲ τἀπὶ ϑάτερ' ἐξειργάζετο ῥηγνῦσα σάρκας Eur. Bacch. 1129; μή μ' ἐξεργάσῃ Hel. 1098; Her. 4, 134. 5, 19; so auch aor. pass., ἐξειργάσϑη ὑπό τινος Plut. Num. 9 (in anderer Bdtg πρὶν ἐξεργασϑῆναι τὸν λόγον Isocr. 5, 7, bevor sie ausgearbeitet); τοὺς ἐχϑρούς, bekriegen, App. Daher ἐξειργάσμεϑα = es ist um uns geschehen, Eur. Hipp. 566.
-
86 Башмаков она ещё не износила
Универсальный русско-немецкий словарь > Башмаков она ещё не износила
-
87 Башмаков она ещё не износила, В которых шла за гробом мужа
ngener. Bevor die Schuh verbraucht (, Womit sie meines Vaters Leiche folgte)Универсальный русско-немецкий словарь > Башмаков она ещё не износила, В которых шла за гробом мужа
-
88 до
до1 (Р) bis (A); bis zu (D), bis auf, an (A); Zeit: vor (D); Alter: unter (D); Vergleich: auf (A); Temperatur: an die, etwa; Anliegen: an (A);до того́ so, so sehr oder weit, dermaßen; vorher;до того́ как bevor;… до бо́ли … so, dass es schmerzt(e);что до … was (A) betrifft;до чего́ …! ist das aber …!; so weit …!до2 n (unv.) MUS C* * *до1. (ука́зывает расстоя́ние, вре́мя) bis (zu) +dat, bis nach +akkдо за́втра bis morgenдо пя́тницы bis Freitagдо свида́ния! auf Wiedersehen!до сих пор bisher, bis jetztс утра́ до ве́чера von früh bis spätе́хать до Москвы́ bis Moskau fahren2. (ра́ньше чего́-л.) vor +datдо на́шей э́ры vor unserer Zeitrechnungдо войны́ vor dem Krieg3. (приблизи́тельно) etwa, ungefährморо́з доходи́л до сорока́ гра́дусов die Kälte erreichte ungefähr vierzig Grad unter Nullему́ ни до чего́ нет де́ла er kümmert sich um nichtsмне не до того́ mir ist nicht danach zumute* * *
1. prepos.1) gener. (о количестве)(вплоть) bis (самого), (вплоть) bis (in etw.) hinein (чего-л.), unter, vor (во временном значении), (вплоть) bis (о времени)2) mus. c
2. part.gener. zeitlich vor (без всяких "во время", "во времени" и "по времени")
3. vgener. ein Ergebnis erzielen (Ïðèìåð èç èñòî÷íèêà: "Dabei hatten wir schon geglaubt, in den schwierigen Verhandlungen ein Ergebnis erzielt zu haben." - Ïðè éòîì ìû ïîëàãàëè, ÷òî â ñëîæíûõ ïåðåãîâîðàõ äîáèëèñü ðåçóëüòàòà.) -
89 до того, как
prepos.gener. bevor -
90 нам предстоит большая работа
prongener. uns steht viel Arbeit bevorУниверсальный русско-немецкий словарь > нам предстоит большая работа
-
91 прежде чем
part.gener. ehe daß (eh' daß), ehedenn, bevor, ehe -
92 пройдёт ещё много времени, прежде чем
vgener. (...) es wird noch lange anstehen, bevor (...), (...) es wird noch lange anstehen, bis (...)Универсальный русско-немецкий словарь > пройдёт ещё много времени, прежде чем
-
93 работы будут начаты в ближайшее время
Универсальный русско-немецкий словарь > работы будут начаты в ближайшее время
-
94 сроки
n1) gener. Zeitschiene ("Bevor ich Euch ein Angebot mache, müssen wir über die mögliche Zeitschiene reden.")2) econ. No-show-Gebuhr -
95 что меня ждёт?
ngener. was steht mir bevor? -
96 cesse
sɛsf1)sans cesse — ständig, unaufhörlich, immerzu, pausenlos
2)n'avoir pas de cesse — nicht aufhören bevor, nicht eher aufhören, als dass
cessecesse [sεs]sans cesse (sans interruption) ständig -
97 langue
lɑ̃gf1) ANAT Zunge f2) ( langage) Sprache flanguelangue [lãg]2 (langage) Sprache féminin; Beispiel: langue d'enseignement Unterrichtssprache; Beispiel: langue étrangère Fremdsprache; Beispiel: langue maternelle Muttersprache; Beispiel: langue officielle Amtssprache; Beispiel: langue verte Slang masculin►Wendungen: langue de bois Phrasendrescherei féminin familier; tourner sept fois sa langue dans sa bouche avant de parler nachdenken, bevor man spricht; donner sa langue au chat das Raten aufgeben; ne pas avoir la langue dans sa poche nicht auf den Mund gefallen sein; être mauvaise langue ein Lästermaul sein familier; avoir la langue bien pendue ein tüchtiges Mundwerk haben; tenir sa langue den Mund halten -
98 tourner sept fois sa langue dans sa bouche avant de parler
tourner sept fois sa langue dans sa bouche avant de parlernachdenken, bevor man sprichtDictionnaire Français-Allemand > tourner sept fois sa langue dans sa bouche avant de parler
-
99 Abschlag
Abschlag m■ Aktion, bei der der Torwart, nachdem er aus dem Spiel heraus in Ballbesitz gekommen ist, den Ball in die Hände nimmt, ihn fallen läßt und kurz bevor oder kurz nachdem er den Boden berührt hat, hoch und weit abschlägt.→ Abstoß■ Kick by the goalkeeper to put the ball back into play after he has caught it in his hands without the ball having left the field of play. -
100 Assist
■ Letzte Ballabgabe zu einem Mitspieler, bevor dieser ein Tor erzielt.
См. также в других словарях:
bevor — bevör … Kölsch Dialekt Lexikon
bevor es … — bevor es … … Deutsch Wörterbuch
bevor er … — bevor er … … Deutsch Wörterbuch
Bevor — Bevor, ein Oberdeutsches Nebenwort, welches im Hochdeutschen von einem sehr eingeschränkten Gebrauche ist. Es ist, 1. Ein Nebenwort der Zeit und Ordnung, für ehe, oder eher. Noch ein Wort, bevor du den Ausspruch thust, Less. Ingleichen, für ehe… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
bevor — bevor: Die Konjunktion ist wahrscheinlich aus der mhd. Fügung ... ‹be›vor, ē ... »(es geschah) vorher, ehe ...« entstanden, indem »bevor« in den Nebensatz übertrat und »ehe« verdrängte. Im 17. Jh. heißt es noch »ehe und bevor ihr fahren werdet« … Das Herkunftswörterbuch
bevor — Konj std. (8. Jh.), mhd. bevor, ahd. bifora, as. biforan Stammwort. Sind wie ae. beforan Adverbien mit der Bedeutung davor (örtlich), vorher, zuvor (zeitlich) aus be (be , bei) und vor. In Sätzen, bei denen bevor Adverb ist, das durch ē ehe… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
bevor — Konj. (Aufbaustufe) drückt aus, dass eine Handlung vor einer anderen stattfindet Synonym: ehe Beispiele: Bevor du in die USA reist, musst du dir ein Visum besorgen. Kurz bevor er kam, waren wir weggegangen … Extremes Deutsch
bevor — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • vor • vorher • (früher) schon einmal • ehe Bsp.: • Wenn ich es doch vorher gewusst hätte! • … Deutsch Wörterbuch
bevor — Lesen Sie sich alles genau durch, bevor Sie unterschreiben … Deutsch-Test für Zuwanderer
bevor — vorweg; vorher; im Vorfeld; zuvor; vor; ehe; im Voraus; im Vorhinein * * * be|vor [bə fo:ɐ̯] <Konj.>: dient dazu, einen temporalen Gliedsatz einzuleiten und die Nachzeitigkeit des darin genannten Geschehens auszudrücken: bevor wir verreisen … Universal-Lexikon
bevor — be·vo̲r Konjunktion; 1 verwendet, um auszudrücken, dass eine Handlung zeitlich früher als eine andere abläuft ↔ nachdem: Bevor wir essen, musst du den Tisch decken; Kurz bevor er starb, änderte er das Testament 2 bevor nicht verwendet, um im… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache