-
41 arator
arātor, ōris, m. (aro), I) der Pflüger, 1) im allg., Cic. u.a., sehr oft poet. für Landmann (agricola) übh., Lucr., Verg. u.a. – appell., taurus ar., Pflugstier, Ov.: bos ar., Pflugochse, Suet. u. ICt.: u. so boves eius fundi aratores, ICt. – 2) insbes., in der röm. Finanzspr. aratores = die Pächter der Domänen für den Zehnten des Ertrags, die Zehntpflichtigen (vgl. aratio no. II), Cic. u.a. – II) übtr., Arator, der Pflüger, ein Gestirn, Varr. b. Serv. Verg. georg. 1, 19. -
42 aratorius
arātōrius, a, um (aro), zum Pflügen gehörig, boves, Cod. Theod. 2, 30, 1. Paul. sent. 3, 6, 35: animal, Ambros. de Abrah. 2, 8, 50. – Plur. subst., arātōria, ōrum, n., Ackerland, Cod. Theod. 9, 42, 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aratorius
-
43 aratrum
arātrum, ī, n. (aro), griech. ἄροτρον, dor. ἄρατρον, der Pflug (vgl. Voß Verg. georg. 1, 169 sqq.), aratri vomer, Varro: aratrum circumducere, Cic.: subigere terram aratris, Cic.: aratris sulcos ducere, Ambros.: non obrui aratro, sed ligneis rastris, Col.: plostro et aratro iuvencum consuescere, Col.: alqm ab aratro arcessere, Cic.: aratro domefacta tellus, Petr. – zum Ziehen der Grenzen neu zu gründender Städte gebraucht, Cic. Phil. 2, 102. – Symbol der Zerstörung eroberter Städte, s. Orelli Hor. carm. 1, 16, 21. – ⇒ Nbf. arāter, trī, m., Lex August. b. Gromat. vet. p. 112, 24 u.a. -
44 aratus
1. arātus, ūs, m. (aro), das Pflügen, aratui insistere, Dict. 2, 41. -
45 armentum
armentum, ī, n. (aus *aramentum v. aro), das in Herden lebende Großvieh, bes. Ochsen u. Pferde, I) Sing. kollektiv = das Großvieh, die Großvieh-Herde (Ggstz. pecus, n., das Kleinvieh, u. grex, die Herde Kleinvieh), in eo saltu armentum pascere solitus (v. einem Hirten) Liv. 32, 11, 1: pecus armentumque, Plin.: tardius asellus deficit, quam ullum aliud armentum, Col. – v. Stieren u. Pferden, subolem armento (der Herde) sortire quotannis, Verg.: Pan erat armenti custos, Ov.: v. Ochsen (Stieren), Hor. u. Liv.: v. Pferden, in grege armenti, Plin. – dah. auch im Plur. von mehreren Herden, hic inter greges interque armenta Cupido natus, Tibull.: multi greges ovium, multa ibi equorum boumque armenta, Plin. ep.: hos tota armenta (Rudel) sequuntur a tergo, Verg.: u. übtr., quorum (cynocephalorum) armenta pascit, Plin. – II) Plur., v. Ochsen, grex armentorum, Varr.: greges armentorum reliquique pecoris, Cic.: ut accensis cornibus armenta concitentur, Liv.: v. Pferden, bellum haec armenta minantur, Verg.: übtr., armenta immania Neptuni, das scheußliche Meervieh, Verg. – meton. = einzelne Stücke Rindvieh, centum armenta, Hyg. fab. 118. – ⇒ Akk. Plur. heteroklit. armentas, Enn. fr. inc. 12 V. Pacuv. tr. 349; vgl. Paul. ex Fest. 4, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > armentum
-
46 arvus
arvus, a, um (st. aruus v. aro), zum Pflügen bestimmt, Acker-, Saat-, I) adi.: ager (Ggstz. pascuus), Plaut. truc. 149. Varr. LL. 5, 39. Cic. de rep. 5, 3; vgl. Isid. 15, 13, 6. Schol. Bern. ad Verg. buc. et georg. p. 840, 7 H. – II) subst., A) arvum, ī, n., 1) Ackerland, Saatfeld, prata et arva, Cic.: repleta arva cultoribus, Sall. fr.: subigere arva, Verg.: arvum colere, Apul. – meton., pabulo pecoris magis quam arvo (Getreide) studere, Sall. Iug. 90, 1. – 2) übtr.: a) die Flur, das Gefilde, die Gegend, Ov.: arva laeta, Verg. – dah. insbes.: α) Weideplatz, Prop. 4, 9, 19. – β) arva Neptunia = Meer, Verg. Aen. 8, 695. – γ) Gestade, Ufer, Verg. Aen. 2, 209. – b) poet., v. den weibl. Geschlechtsteilen, genitale, Verg.: arva muliebria, Lucr. – B) arva, ae, f., Ackerfeld, Saatland, arvas obterere, Naev. tr. 22: arvas calvi, Pacuv. tr. 396. -
47 circumaro
circum-aro, āvī, āre, umpflügen, agri quantum uno die circumaravit datum, Liv. 2, 10, 12: quantum quis uno die plurimum circumaravisset, Plin. 18, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumaro
-
48 exaro
ex-aro, āvī, ātum, āre, I) ausackern, auspflügen, puerum, Cic.: radices, Plin. – II) erackern, erpflügen, d.i. durch den Ackerbau herausbringen od. gewinnen, poscet omne, quantum exaravero, Cic.: nummos vero ut det, quos non exarat, Cic.: tantum labore suo frumenti ex., ut etc., Cic.: plus quam decem medimna ex agro, Cic.: hae litterae hoc, quantum est ex Sicilia frumenti hornotini, exaraverunt, diesem Schreiben verdankt man den Bau alles Getreides, das heuer von Sizilien kam, Cic. – III) ausackern, aufpflügen, A) eig.: terram, Varro: agrum, Col.: ex. et effodere mala, rings den Boden um die Apfelbäume aufackern u. aufgraben, Pallad.: übtr., frontem rugis, mit R. durchfurchen = mit Runzeln (wie mit Furchen) überziehen, Hor. epod. 8, 4: u. so exaratus vulneribus a capite usque ad pedes, Ambros. de off. 1, 12, 41. – B) meton., etwas (mit dem Griffel die wächserne Schreibtafel gleichs. durchfurchend) flüchtig entwerfen, aufzeichnen, vermerken, entwerfen, exaravi ad te harum exemplum in codicillis, Cic.: librum tertium Aesopi stilo, Phaedr. -
49 inaratus
1. in-arātus, a, um (in u. aro), ungepflügt, brach, terra, Verg.: tellus, Hor.: arva, Ov.————————2. in-arātus, a, um, Partic. v. inaro, w. s.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inaratus
-
50 inaro
in-aro, āvī, ātum, āre, 1) einackern, einpflügen, Scriptt. r. r. u.a. – II) beackern, solum, Plin.: agrum, ICt.: duris inarata vomeribus novalia, Ambros. – übtr., stigmatibus vultum, Ambros. exhort. virgin. 12. § 83. -
51 litus
1. lītus (littus), oris, n., I) das Ufer des Meeres, als Küstenstreifen, der das Land nach der Meerseite zu abgrenzt, der Strand, das Gestade (während ora = die Fläche, die sich nächst dem Meere hinzieht, die Küste, ripa = das Ufer des Flusses, vgl. Verg. Aen. 3, 75. Vitr. 2, 9, 14. Ov. met. 1, 42), 1) im allg.: litus arenosum, Mela: directum, curvum, incurvum, Mela: importuosum, Mela: litoris spatium, Plin. ep.: litorum magnus recessus, Plin. ep.: litus insulae (Britanniae), Cic.: litoribus appositae insulae, Mela: alterius orae litora, quā Cilices maritimi colunt, Liv.: municipales, qui sunt circa ripam fluminis Padi et litora maris Adriatici, Vitr.: ut classis quoque invehatur hostium litoribus, Liv.: inhospitale litus incolere, Plin. pan.: litora legere, an den U. hinsegeln, Mela u. Val. Flacc.: naves agero in litus, Liv.: terrae ad occidentem litus exporrigunt, Mela: mare abigit vaste cedentia litora, Mela: Pontus molli circumdatus litore, Mela: certe processerat litus multaque animalia maris siccis arenis detinebat, Plin. ep.: villa pulcherrima imminet litori, Plin. ep.: sensim circumactis curvatisque litoribus mare infunditur, Plin. ep. – Sprichw., litus arare, s. aro no. I, a: in litus fundere aquas, Wasser ins Meer tragen, Ov. trist. 5, 6, 44. – 2) prägn.: a) die Gegend am Gestade, die Küstengegend, Küste, cui litus arandum dedimus, Verg.: de electione litorum————loqui, Tac. – b) das Gestade als Landungsplatz, Suet. Tib. 40, 1. – II) übtr., das Ufer, der Strand eines Sees, Catull. u. Ov.: eines Flusses, Cic. u. Verg.————————2. litus, Abl. ū, m. (lino), das Schmieren, Beschmieren, Bestreichen, Plin. 33, 110 Jan (Detl. situm). -
52 obaro
ob-aro, āvī, āre, überackern, überpflügen = umackern, umpflügen, quidquid herbidi terreni extra murum est, Liv. 23, 19, 14. -
53 peraro
per-aro, āvī, ātum, āre, durchpflügen; dah. übtr., I) durchfurchen, a) mit Runzeln überziehen, rugis anilibus ora, Ov. met. 14, 96. – mit Schwielen, Sidon. epist. 3, 13, 7. – b) meton., (mit dem Schreibgriffel die wächserne Schreibtafel gleichs. durchfurchend) schreiben, litteram, Ov.: talia perarans manus, Ov. – II) durchsegeln, pontum, Sen. Med. 650. -
54 subaro
sub-aro, āre, etwas unterpflügen, Plin. 16, 116 u. 119. -
55 Außenrotation
med. ARO -
56 aromatico
aromaticoaromatico , -a [aro'ma:tiko]<-ci, -che> aggettivoaromatisch, würzig; piante aromatico-che Gewürzpflanzen Feminin pluraleDizionario italiano-tedesco > aromatico
57 graffitaro
graffitarograffitaro , -a [graffit't:aro]sostantivo maschile, femminileGraffiti-Maler maschile, femminileDizionario italiano-tedesco > graffitaro
58 аромат
мDuft m (умл.), Aróma n, pl -s и -men59 выдохнуться
1) ( о запахе) verflíegen (непр.) vi (s), sich verflüchtigen; den Duft [das Aróma] verlíeren (непр.) ( утратить запах)2) разг. ( обессилеть) erschöpft sein60 aromatisch
aromatisch [aro'ma:tɪʃ] adj2) ( wohlschmeckend) smakowity, smacznyСтраницыСм. также в других словарях:
ARO — Деятельность Автомобилестроение Год основания 1957 Год закрытия 2006 Расположение … Википедия
ARO 10 — ARO (short for Auto Romania) was an off road vehicle manufacturer in Romania. The ARO 24 Series got a little brother in 1980, the ARO 10. While the ARO 24 can be classified as mid size SUVs, the ARO 10 is about the size of a Jeep Wrangler. It is… … Wikipedia
Aro — Saltar a navegación, búsqueda Aro puede referir a: un antiguo juego infantil, ver aro (juguete) un objeto de forma circular en forma de anillo utilizado en algunos deportes como el básquetbol y a través del cual se ha de introducir la pelota.… … Wikipedia Español
Aro — ist Abkürzung von: ARO Heimtextilien GmbH Auto România; siehe ARO (Automobilhersteller) Aro ist der Nachname folgender Personen: Samuli Aro (* 1975), finnischer Motorradsportler Aro kann sich auch beziehen auf: die Aro Konföderation, eine… … Deutsch Wikipedia
ARO — ist Abkürzung von: ARO Heimtextilien GmbH Auto România; siehe ARO (Automobilhersteller) Aro ist der Nachname folgender Personen: Jussi Aro (1928–1983), finnischer Altorientalist Samuli Aro (* 1975), finnischer Motorradsportler Tiiu Aro (* 1952),… … Deutsch Wikipedia
aro — aro·ei·ra; aro·li·um; aro·ma·den·drene; aro·mal; aro·ma·ti·tes; aro·ma·ti·za·tion; aro·ma·tize; aro·nia; aro·ras; aro·ma·tase; aro·ma; … English syllables
Aro — may refer to:* Aro people, an Igbo subgroup in Africa * Aro Confederacy, a Igbo slave trading political union * Årø, a small island in the Lillebælt in Denmark * Aro gTér, a lineage within Tibetan Buddhism * Aro, a deity in Igbo mythology * Aro,… … Wikipedia
aro — aro, pasar (entrar) por el aro expr. convencer, obligar a aceptar algo, resignarse. ❙ «Claro que llegaría el momento en que no habría más remedio que pasar por el aro.» Severiano F. Nicolás, Las influencias. ❙ «Al final, los profesores hacían… … Diccionario del Argot "El Sohez"
Aro — {{{image}}} Sigles d une seule lettre Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres AAA à DZZ EAA à HZZ IAA à LZZ MAA à PZZ QAA à TZZ UAA à XZZ … Wikipédia en Français
aro — sustantivo masculino 1. Pieza en forma de circunferencia: los aros olímpicos, los aros de un tonel. 2. Juguete que consiste en una anilla grande y delgada que se hace rodar con un palo: Hace años era normal ver a un niño rodando un aro por la… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Årø — es una pequeña isla perteneciente a Dinamarca, ubicada en el estrecho del Pequeño cinturón (Lillebælt en danés). Tiene aproximadamente 4 km de largo y 3 km de ancho, y alberga una población de 180 habitantes (2006) No debe ser confundida con Ærø … Wikipedia Español
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Айнский язык
- Английский
- Баскский
- Белорусский
- Болгарский
- Датский
- Исландский
- Испанский
- Итальянский
- Йоруба
- Кечуа
- Курдский
- Латинский
- Литовский
- Маори
- Немецкий
- Польский
- Португальский
- Румынский, Молдавский
- Русский
- Словенский
- Суахили
- Турецкий
- Узбекский
- Финский
- Французский
- Чешский
- Шведский