-
1 civis
cīvis ( cīves, C. I. L. 3, 966; 3337 et saep.; ceivis, S. C. Bacch. and Lex Thoria; ceus in Tab. Bant.), is, comm. (abl. usually cive:I.civi,
Plaut. Pers. 4, 3, 6; Cic. Verr. 2, 2, 13, §§ 32 and 33 Zumpt N. cr.; id. Planc. 40, 96; 41, 97; id. Sest. 12, 29; id. Balb. 19, 43; id. Att. 7, 3, 4; 14, 11, 1; cf. Prisc. p. 766 P.; dub. Cic. Phil. 5, 19, 52) [root ki- of keimai, to lie, abide; cf. kômê], a citizen (male or female;opp. pe regrinus,
id. Verr. 2, 4, 35, § 77; id. Off. 1, 34, 124; Liv. 22, 35, 5;opp. advena,
Cic. Verr. 2, 4, 34, § 74;or to hospes,
Ter. Phorm. 2, 2, 14;or to hostis,
Liv. 8, 36, 1; Hor. Ep. 1, 17, 33; Ov. M. 13, 234).In gen.a.(Very freq. in all periods and kinds of composition.) Enn. Ann. 174 Vahl.; Plaut. Am. 1, 1, 220:b.optati cives, populares, incolae, accolae, advenae omnes, Date viam, etc.,
id. Aul. 3, 1, 1:quod civis cum civi agat,
Cic. Verr. 2, 2, 13, § 32:cives cum civibus de virtute certabant,
Sall. C. 9, 2 al. —In fem.:II.Attica,
Plaut. Poen. 1, 2, 159:civis femina,
id. Pers. 4, 3, 6; Ter. And. 1, 3, 16; 5, 1, 14:civis virgo,
id. Eun. 5, 2, 19; id. Ad. 4, 7, 7:Romana,
Cic. Balb. 24, 55; 13, 30; Nep. Them. 1, 2 al.: civis Romanus, Enn. ap. Censor. p. 2725 P. (Ann. v. 174 Vahl.); Cic. Verr. 2, 5, 57, § 147; 2, 4, 61, § 136. —Concerning the political rights of the civis Romanus (opposed to peregrinus or hostis), v. Zimmern, Rechtsgesch. 2, § 123 sq.; Dict. of Antiq. p. 260 sqq.—Esp., a fellow-citizen (for which, in late Lat., concivis): Lunaï portum cognoscite cives, Enn. ap. Pers. 6, 9 (Ann. v. 16 Vahl.); Hor. Ep. 1, 1, 53; Ov. M. 13, 234.—So particularly, civis meus, tuus, etc., my, thy fellow-citizen, Cato ap. Fest. p. 234; Plaut. Trin. 1, 2, 63; Cic. Cat. 1, 7, 17; id. Mil. 34, 93; id. Div. 2, 2, 6; id. Fin. 1, 4, 10.—In fem.:B.defende cives tuas, senex,
Plaut. Rud. 3, 4, 37.—A subject:III.imperare corpori, ut rex civibus suis,
Cic. Rep. 3, 25, 37.—Figuratively:civis totius mundi,
a citizen of the world, Cic. Leg. 1, 23, 61. -
2 civis
cīvis, is, c. (vgl. ahd. hīwo, Gatte, hīwa, Gattin, altind. çéva-h, traut, lieb, wert), I) Bürger, Bürgerin eines Staates (Ggstz. peregrinus, externus, hostis), civis Romanus, Enn. fr., Cic. u. a. (s. Drak. Liv. 40, 18, 16): civis improbus, perditus, Cic.: c. bonus, Cic.: cives veteres, novi, Liv.: alqm civem asciscere, Cic.: duarum civitatum civem esse, Cic.: esse pro cive, Cic.: facere alqm civem, Nep.: fieri civem Romanum, Cic.: se pro cive Romano ferre (ausgeben), Liv.: se pro cive gerere (verhalten), Cic. – fem., c. femina, Plaut.: c. virgo, Ter.: c. Attica, Bürgerin, Bürgerstochter aus Athen, Ter.: u. so virgo civis Corinthia, Vitr.: civis Carthaginiensis, filia Hasdrubalis, Liv.: cives Romanas uxores ducere, Liv. – übtr., caeli civis, Fulg. myth. 1. p. 3 M. – II) insbes.: A) Mitbürger, Mitbürgerin, cives tui, mei, Plaut. u. Cic.: cives eorum, Liv. – fem., defende cives tuas, Plaut. – B) der Bürger = der Untertan, imperare corpori, ut rex civibus suis, Cic. de rep. 3, 37. – / Abl. gew. cive, doch auch civi, zB. Plaut. Pers. 475. Cic. ep. 1, 9, 16; ad Att. 7, 3, 4. Cic. Verr. 2, 32 (u. dazu Zumpt). Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 338. -Nomin. Sing. arch. ceivis, Corp. inscr. Lat. 1, 176, 7 u. ö.: Genet. ceivis, Dat. ceivi, Nomin. u. Akk. Plur. ceiveis auf Inschriften: Akk. Plur. civis, b. den Dichtern der august. Zeit u. auf Münzen, s. Wölfflins Archiv 11, 270 f.
-
3 civis
cīvis, is, c. (vgl. ahd. hīwo, Gatte, hīwa, Gattin, altind. çéva-h, traut, lieb, wert), I) Bürger, Bürgerin eines Staates (Ggstz. peregrinus, externus, hostis), civis Romanus, Enn. fr., Cic. u. a. (s. Drak. Liv. 40, 18, 16): civis improbus, perditus, Cic.: c. bonus, Cic.: cives veteres, novi, Liv.: alqm civem asciscere, Cic.: duarum civitatum civem esse, Cic.: esse pro cive, Cic.: facere alqm civem, Nep.: fieri civem Romanum, Cic.: se pro cive Romano ferre (ausgeben), Liv.: se pro cive gerere (verhalten), Cic. – fem., c. femina, Plaut.: c. virgo, Ter.: c. Attica, Bürgerin, Bürgerstochter aus Athen, Ter.: u. so virgo civis Corinthia, Vitr.: civis Carthaginiensis, filia Hasdrubalis, Liv.: cives Romanas uxores ducere, Liv. – übtr., caeli civis, Fulg. myth. 1. p. 3 M. – II) insbes.: A) Mitbürger, Mitbürgerin, cives tui, mei, Plaut. u. Cic.: cives eorum, Liv. – fem., defende cives tuas, Plaut. – B) der Bürger = der Untertan, imperare corpori, ut rex civibus suis, Cic. de rep. 3, 37. – ⇒ Abl. gew. cive, doch auch civi, zB. Plaut. Pers. 475. Cic. ep. 1, 9, 16; ad Att. 7, 3, 4. Cic. Verr. 2, 32 (u. dazu Zumpt). Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 338. - Nomin. Sing. arch. ceivis, Corp. inscr. Lat. 1, 176, 7 u. ö.: Genet. ceivis, Dat. ceivi, Nomin. u. Akk. Plur. ceiveis auf Inschriften: Akk. Plur. civis, b. den Dichtern der august. Zeit u. auf Münzen, s. Wölfflins Ar-————chiv 11, 270 f. -
4 cīvis
cīvis is, abl. -vī or -ve, m and f [2 CI-], a citizen (opp. peregrinus): Romanus: bonus et fortis: impii: cives cum civibus de virtute certabant, S.: Attica, T.: Romana: O cives, cives! my fellow-citizens, H.: trepidos civīs exhortor, O.: omnes cives tui: imperare corpori, ut rex civibus suis, subjects. — Fig.: civis totius mundi, a citizen of the world.* * *fellow citizen; countryman/woman; citizen, free person; a Roman citizen -
5 civis
civis civis, is m, f гражданин, гражданка -
6 Civis
-
7 civis
cīvis, is (abl. e, иногда ī) m., f.1) гражданин, гражданка Enn, C etc.c. Attica Ter — гражданка Аттики, т. е. афинянка2) согражданин (meus, tuus) Pl, C etc. -
8 civis
→ civil -
9 civis
yks.nom. civis; yks.gen. civiksen; yks.part. civistä; yks.ill. civikseen; mon.gen. civisten civiksien; mon.part. civiksiä; mon.ill. civiksiincivis член студенческого товарищества, член студенческого землячества civis (vanh) студент старшего курса
студент старшего курса ~ член студенческого товарищества, член студенческого землячества -
10 Civis
-
11 civis
гражданин (1. 1 § 1 D. 50, 1. 1. 7 C. 10, 39): в особ. римский гражданин, civis romanus (Gai. I, 3. 15. 53. 56. 57. 67 seq. 1. 17 D. 1, 5. 1. 32 D. 49, 14. 1. 238 pr. D. 50, 16).Латинско-русский словарь к источникам римского права > civis
-
12 cívis
[\cívist, \cívise,\cívis ek] коренной житель некоторых венгерских городов (преим. Венгерской низмеости) -
13 civis
2) член студенческого товарищества, член студенческого землячества -
14 CIVIS
сокр. от Centro italiano per viaggi d'istruzione degli studentiИтальянский центр по организации поездок учащейся молодёжи -
15 civis
1) Общая лексика: подобающий2) Латинский язык: гражданин -
16 Civis
сущ.лат. гражданин -
17 civis
,is m, fгражданин, гражданка -
18 civis
(a) подобающий -
19 civíš
-
20 civis
citizen, townsman, bourgeois, burgess.
См. также в других словарях:
CIVIS — Saltar a navegación, búsqueda Los trenes CIVIS son un servicio ferroviario especial español que opera en algunas líneas de Renfe Cercanías en el que los trenes sólo realizan paradas en algunas estaciones y se saltan otras. Este tipo de tren… … Wikipedia Español
Civis — [lateinisch], Bürger. Civis Romanus, römischer Bürger, Civitas. … Universal-Lexikon
civis — cȋvis m <indekl.> DEFINICIJA 1. državljanin koji uz dužnosti uživa slobode i prava bez obzira na vjersku, nacionalnu ili rasnu pripadnost; građanin 2. pov. u antičkom Rimu samo rimski građanin [civis Romanus] ETIMOLOGIJA lat … Hrvatski jezični portal
Civis — (lat), Bürger eines Staates; die Rechte u. Pflichten eines römischen Bürgers (Civitas), s. u. Rom (Ant.). Civismus, Bürgersinn, Gemeinsinn … Pierer's Universal-Lexikon
Civis — (lat.), Bürger. C. academicus, akademischer Bürger (s. Universitäten) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Civis — (lat.), Bürger; C. academĭcus, akademischer Bürger (s. Akademisch). C. Romānus sum, ich bin röm. Bürger, Wort des Apostels Paulus (Apostelgesch. 22, 28); als Ausdruck nationalen Selbstbewußtseins zitiert … Kleines Konversations-Lexikon
Civis — Civis, Bürger des alten Roms, im 12. Jahrhdt. in der Lombardei der gemeinfreie Bewohner der Städte, jetzt überhaupt Bürger. Civität, bürgerliche Angehörigkeit. Civitas, Bürgerschaft, Staat. Civil, bürgerlich, im Gegensatz von öffentlichem Recht… … Herders Conversations-Lexikon
Civis — is an Ancient Latin word that can be roughly translated as citizen . The word did not have the legal implications that it has today. It simply meant someone that lived within a city, as opposed to outsiders .[1] References ^ Pagden, Anthony… … Wikipedia
civis — index citizen Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Civis — Irisbus Civis Pour les articles homonymes, voir Contrat d insertion dans la vie sociale. Irisbus Civis Constructeur … Wikipédia en Français
CIVIS — Der Begriff Civis (lateinisch für „der Bürger“) bezeichnet: das Sichberufen auf das römische Bürgerrecht, siehe „Civis Romanus sum“ ein Zitat aus einer Rede von John F. Kennedy, siehe „Ich bin ein Berliner“ einen Medienpreis, siehe Civis –… … Deutsch Wikipedia