-
21 παγκλαυστος
-
22 προπιπτω
(fut. προπεσοῦμαι, aor. 2 προὔπεσον)1) падать вперед, припадатьοἱ δὲ προπεσόντες ἔρεσσον Hom. — они же, налегши (на весла), стали грести
2) падать ниц (с мольбой) Eur.3) попадать, вступать, входить(νάπει ποιάεντι Soph.)
4) устремляться вперед, заходить далеко(ἥ ναῦς προπίπτουσα Polyb.)
5) выдаваться вперед, выступать далеко(προπεπτωκὼς τόπος Arst.; προπεπτωκυῖα ὀφρύς Polyb.)
π. τινός и πρό τινος Polyb. — превышать что-л. -
23 στρεβλος
-
24 στυγνος
31) страшный, враждебный(τινι Aesch., Soph.)
2) ненавистный, ужасный(ἄτη Aesch.; αἰών Soph.)
3) угрюмый, мрачный(πρόσωπον Aesch.; ἡμέρα Plut.)
στυγνέ ὀφρύς или στυγνὸν ὀφρύων νέφος Eur. — нахмуренные брови, мрачность;ὁρᾶν σ. Xen. — угрюмый на вид;σ. εἴκων Soph. — неохотно соглашающийся -
25 συναγω
(impf. συνήγαγον - дор. συνᾶγον, эп. σύνᾰγον; aor. 1 συνῆξα, pf. συνῆχα и συναγήοχα; pass.: aor. συνήχθην, pf. συνῆγμαι - дор. συνᾶγμαι)1) собирать(καρπούς Polyb.; νεφέλας Hom.; τινὰς ἐς ἕνα χῶρον Her.)
σ. τὰς εἰσφοράς Arst. — собирать поступления, доходы;σ. τὸ ἔλαιον ἐν ἀγγηΐοις Her. — сливать оливковое масло в сосуды;σ. ἑαυτόν Plut. — собираться с силами2) сводить вместе(τοὺς ἑαλωκότας Xen.)
Ἕλληνας εἰς ἓν καὴ Φρύγας ξ. Eur. — сталкивать греков с фригийцами3) свозить, (отовсюду) доставлять(τὰ χρήματα ἐκ τῶν ἀγρῶν Xen.)
ὅρκια πιστὰ θεῶν σ. Hom. — приводить жертвенных животных для освящения договоров4) собирать, созывать(τὸ δικαστήριον Her.; τέν ἐκκλησίαν Thuc.)
συνήχθησαν εἰς τέν αὐλήν NT. — они собрались во дворе5) привлекать, навлекать(φθόνον τινί Dem.)
6) сочетать, соединять, связывать(τινά τινι Xen.; τὸ ἄρρεν πρὸς τὸ θῆλυ Arst.)
σ. ἀνθρώπους εἰς κηδείαν Xen. — соединять людей узами родства7) сваливать в одну кучу(τὰ κάλλιστα τοῖς αἰσχίστοις Aeschin.)
8) учреждать, устраивать(γάμους Xen.; πανηγύρεις Isocr.; συσσίτια Plat.)
9) устраивать, строить(τὸν κοινὸν βίον Plat.)
σ. ἐκ δικαίων τὸν βίον Men. — строить жизнь на честных делах10) набирать, снаряжать(τριήρεις καὴ πεζέν στρατιάν Isocr.)
11) сближать, смыкать(τὰ κέρατα Her.)
σ. τὰ τέρματα Her. — (о реках) соединяться устьями12) стягивать, свиватьσ. τὰς ὀφρῦς Soph. — хмурить брови;
σ. ἅμμα Plat. — стягивать узел;σ. τὰ ὄμματα или βλέφαρα Arst. — щуриться;ὅ ὄφις συνάγει ἑαυτόν Arst. — змея свивается13) суживать(τέν διώρυχα Her.; τέν πόλιν Polyb.)
σ. πρῴρην Her. — заострять носовую часть корабля;εἰς ὀξὺ συνῆχθαι Arst. — суживаться, заостряться;σ. τὰ ὦτα Xen. — навострять (настораживать) уши14) стеснятьσυνηγμένος ταῖς ὕλαις τόπος Polyb. — местность, ограниченная отовсюду лесами;
ξ. (τοὺς πολεμίους) ἐς ὀλίγον Thuc. — запереть противника на небольшом пространстве;συναχθῆναι τῇ σιτοδείᾳ Polyb. — терпеть недостаток в хлебе;συνάγεσθαι ὑπὸ τοῦ λιμοῦ Polyb. — страдать от голода15) ( о боевых действиях) завязывать, начинать(ἔριδα Ἄρηος Hom.; πόλεμον Isocr.)
σ. εἰς χεῖρας Plut. — вступать в рукопашный бой16) составлять, сочинятьβουλέν σ. πολέμοιο Batr. — составлять план войны;
τὰς πράξεις τὰς ἐν τοῖς πολέμοις σ. Isocr. — описывать военные подвиги;σ. ὑπόμνημα τῶν γεγονότων Luc. — писать воспоминания о прошлом17) делать вывод, заключать Luc.ἐξ ὁμολογουμένων σ. Arst. — делать вывод из общепризнанных суждений;
σ. τὸ κεφάλαιον Arst. — подводить итоги18) сплетать, ткать(ὕφασμα ἔκ τινος Plat.)
19) сосредоточивать, выстраивать20) двигать вместеσυνάγεσθαι τᾷ περιφορᾷ τῶ (= τοῦ) παντός Plat. — двигаться по кругу вместе с вселенной
-
26 συναιρεω
(fut. συνήσω и συνελῶ, aor. συνεῖλον - эп. 3 л. sing. σύνελεν)1) схватывать, собирать(χλαῖναν καὴ κώεα Hom.)
2) охватывать, поражать(πάντα ξυνῄρει, sc. τὸ νόσημα Thuc.)
3) постигать, обнимать(τὸ πρᾶγμα λογισμῷ Plut.)
4) сочетать, объединять, сводитьξυνελὼν λέγω Thuc. — в общем и целом, говорю я;τὸ συνῃρημένον Arst. — связное целое5) суживать, тж. сокращать, ограничивать(τὸν περίβολον τῆς πόλεως Polyb.)
6) выхватывать, разбивать, уничтожать(ἀμφοτέρας ὀφρῦς Hom.; τὰς ἀσπίδας Diod.)
7) захватывать, завладевать, завоевывать(Σύβαριν Her.)
ξυνελεῖν τινι τὰ ἐπὴ Θρᾴκης χωρία Thuc. — совместно с кем-л. захватить фракийские области8) приводить к концу, заканчивать(πόλεμον, πολιορκίαν Plut.)
τὸ μεταξὺ τῶν ἠπείρων διάστημα σ. Plut. — преодолевать расстояние между материками -
27 συνεχω
(fut. συνέξω, aor. 2 συνέσχον; pass.: fut. συσχεθήσομαι и συνέξομαι, aor. συνεσχέθην, aor. 2 συνεσχόμην)1) держать вместе, сдерживать, скреплять(θώρηκα Hom.; τὰ ὀστᾶ Plat.)
Ἄτλας ἅπαντα συνέχων Plat. — Атлант, удерживающий (на себе) вселенную;ἐν φρέατι συσχόμενος Plat. — попавший в колодец, т.е. в безвыходное положение;δουληΐῃ συνέχεσθαι Her. — находиться в рабстве2) соединять, объединять, связывать(τὰ πολιτεύματα εἰς ἕν Plat.)
μετ΄ ἀλλήλων ξυνέχεσθαι Plat. — держаться взаимной связью;— сдвигать, смыкать (τοὺς δακτύλους Arph.; τὰς ὀφρῦς Plut.)3) задерживать(τὸ πνεῦμα Plut.)
4) удерживать от распада, т.е. охранять, защищать(δώματα Eur.; τὸν ὅλον κόσμον Xen.)
ξ. τέν εἰρεσίαν Thuc. — поддерживать дисциплину среди гребцов5) заниматьσ. ἑαυτὸν ἐπί или ἔν τινι Plut. — предаваться чему-л.
6) теснитьαἰχμῇσι συνέχεσθαι Her. — теснить друг друга, т.е. сражаться врукопашную копьями;
τῇ δίψῃ ξυνεχόμενος Thuc. — томимый жаждой;τῷ λιμῷ συνεχόμενος Plut. — мучимый голодом;γέλωτι συσχεθείς Diog.L. — давясь от смеха;ὀνείρασιν ξυνέχεσθαι Aesch. — быть во власти сновидений7) содержать, включать в себя, охватывать(πάσας τὰς αἰσθήσεις Plat.)
σ. πᾶν σάκος Hes. — окружать (окаймлять) весь щит8) зажимать, затыкать(τὰ ὦτα NT.)
9) соединяться, встречатьсяἵνα ξυνέχουσι τένοντες Hom. — там, где сходятся сухожилья;
σ. εἰς ἕν Arst. — срастаться, сливаться воедино -
28 συννευω
1) сближать, сдвигатьτὰς ὀφρῦς κάτω σ. Luc. — хмурить брови
2) кивать в знак согласияξὺννευσον Soph. — дай согласие, обещай
3) склоняться, сходиться(πρὸς τέν αὐτέν ὑπόθεσιν Polyb.; εἰς ἓν κέντρον Plut.)
-
29 συνοφρυς
-
30 συσπαω
1) стягивать(τὰς διφθέρας Xen.)
2) сдвигать, хмурить(τὰς ὀφρῦς Luc.)
3) сводить, скрючиватьσυνεσπακὼς τοὺς δακτύλους Luc. — со скрюченными пальцами;
συνεσπασμένος ὑπὸ νόσου Diog.L. — скрюченный болезнью4) med. увлекать за собой -
31 τοξοποιεω
-
32 υπεροπτος
-
33 χρυσοφρυς
-
34 3790
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 3790
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ὀφρῦς — ὀφρύς fem acc pl ὀφρύς fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οφρύς — η (Α ὀφρῡς και ὀφρύς) 1. το έπαρμα που βρίσκεται πάνω από την οφθαλμική κόγχη μαζί με το τοξοειδές τριχωτό δέρμα που τό καλύπτει, το φρύδι 2. φρ. «οφρύς λόφου [ή όρους]» το χείλος γκρεμού, και, γενικά, το κράσπεδο οποιουδήποτε υψώματος νεοελλ. 1 … Dictionary of Greek
ὀφρύς — ὀφρύ̱ς , ὀφρύς fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀφρῦν — ὀφρύς fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀφρύες — ὀφρύς fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀφρύος — ὀφρύς fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀφρύσι — ὀφρύς fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀφρύσιν — ὀφρύς fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀφρύων — ὀφρύς fem gen pl ὀφρυάω to have ridges imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) ὀφρυάω to have ridges imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάτοφρυς — κάτοφρυς, όφρυος, ὁ, ἡ (Μ) αυτός που έχει κατεβασμένα τα φρύδια, συνοφρυωμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + οφρυς (< ὀφρῦς «φρύδι»), πρβλ. έν οφρυς, σύν οφρυς] … Dictionary of Greek
λυκόφρυς — και λευκόφρυς, υος, ἡ (Α) ονομασία τού φυτού αρτεμισία. [ΕΤΥΜΟΛ. < λύκος + όφρυς (< ὀφρῦς «φρύδι»), πρβλ. κυαν όφρυς, λευκ όφρυς] … Dictionary of Greek