-
1 επευφημεω
1) изъявлять согласие приветственными криками, радостно приветствовать Plut.ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὴ αἰδεῖσθαι ἱερῆα Hom. — ахейцы шумно изъявили согласие уважить (просьбу) жреца (Хриса)
2) культ. (при совершении обрядов) петь, возглашатьἐ. παιᾶνα Ἄρτεμιν Eur. — петь пэан во славу Артемиды;
ἐ. χοαῖσι ὕμνους Aesch. — сопровождать песнопения (погребальными) возлияниями;ἐ. εὐχαῖσιν παιᾶνα Eur. — сопровождать молитвы пением пэана -
2 κληζω
ион. κληΐζω (fut. κλῄσω - дор. κλεΐξω)1) славить, прославлять, восхвалять(Ἄρτεμιν Eur.; τήνδε πόλιν Arph.; Ἴλιος εὐπύργοις τείχεσι κλῃζομένη Anth.)
2) упоминать, рассказывать, называть(πότερα γὰρ αὐτοῦ ζῶντος ἢ τεθνηκότος φάτις ἐκλῄζετο; Aesch.)
οὐκ΄ ἔδρασας οἷα κλῄζεται Eur. — ты не совершила ничего (такого), в чем тебя винят (досл. о чем говорится);θανὼν κλῄζεται Eur. — говорят, что (Менелай) мертв3) звать, называть, именовать(Φωκὴς ἥ γῆ κλῄζεται Soph.)
σὲ νῦν ἥδε γῆ σωτῆρα κλῄζει Soph. — тебя ныне этот край называет спасителем -
3 ου
I.οὐintens. атт. οὐχί, перед гласн. οὐκ, перед придых. οὐχ (отрицание факта, в отличие от μή, отрицающего возможность) не, нетοὐκ ἐθέλω Hom. — не хочу;
ἐάν τε οὐ φῆτε, ἐάν τε φῆτε Plat. — (независимо от того), несогласны вы (с этим) или согласны;οὐκ ἄκων Hom. — действующий не по принуждению, т.е. охотно;οὐ καλός Soph. — безобразный, отвратительный;οὐ μάλα Xen. — не очень, не совсем;οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ Plat. — нет, не думаю;ἥ οὐκ ἐξουσία τῆς ἀγωνίσεως Thuc. — неразрешение, т.е. запрещение участвовать в состязании;ἥ τῶν γεφυρῶν οὐ διάλυσις Thuc. — неразрушение, т.е. оставление в целости мостов;οὐκ ἐρεῖς ; Soph. — (отчего) ты (ничего) не говоришь?;οὐκ ἂν φράσειας ; Soph. — не скажешь ли?;οὐκ ἔστιν οὐδείς Soph. — нет никого;οὐκ οἶδεν οὐδείς Aesch. — (этого) никто не знает;οὔκ ἐστιν οὐδαμοῦ οὐδαμῶς Plat. — этого нет решительно нигде;οὐκ, ἀλλὰ τοῦτο Plat. — нет, именно это;βούλονται μέν, δύνανται δ΄ οὔ Thuc. — они желают (этого), но не могут;καλὸς μέν, μέγας δ΄ οὔ Xen. — красивый, но небольшой;οὔ μοι δοκεῖ, ὦ Ἱππία, οὐκ Plat. — нет, Гиппий, я этого не думаю;οὐ γὰρ ἂν δυναίμην, οὐ μέντοι Plat. — нет, этого я, право, не сумею;( в клятвах):οὐ μὰ τέν δέσποιναν Ἄρτεμιν! Soph. — клянусь владычицей Артемидой!;( плеонастически):οὐδὲν μᾶλλον Αἰολεῦσι μετεὸν τῆς Ἰλιάδος χώρης ἢ οὐ καὴ σφίσι Her. — (афиняне доказывали, что) у эолийцев не больше прав на Илионский край, чем у них;ἐὰν ἀμφισβητῇ, ὡς οὐκ ἀληθῆ λέγομεν Plat. — если он сомневается в том, говорим ли мы правду;οὐ γάρ Plat. — конечно нет;οὐ γάρ πού (γε) Plat. — ибо никоим образом;οὐ γὰρ δή (που) Plat. — ибо ведь не, конечно же нет;μέ σκῶπτέ μ΄, οὐ γάρ, ἀλλὰ ἔχω κακῶς Arph. — не смейся надо мной, право же не надо, мне дурно;οὐ γὰρ ἄν (γε) Soph. — ибо никак, никоим образом;οὐ γὰρ ἄν ποτέ (γε) Soph. — ибо никогда (в жизни);οὐ δῆτα Aesch. — поистине нет, ничуть;οὔ θην (δή) Hom., οὐ μήν Thuc., οὐ μὲν (οὖν) Plat., οὐ μέντοι Her. — безусловно нет, совсем не;οὐ (sc. φόβος или δεινόν ἐστι) μή — нечего бояться, т.е. нет никакого сомнения, совершенно очевидно, что не:οὐ μέ πίθηται Soph. — он безусловно не даст себя уговорить;οὐ μέ μόλῃ ποτέ Eur. — он уже никогда не вернется;οὐ μή ποτε ἐλεγχθῶ Plat. — никогда меня не опровергнуть;οὐ μέ δύνηται Xen. — он никак не сможет;ούχ ὅτι …, ἀλλὰ καί … Xen. etc. — не только …, но и …II.οὗI[gen. к ὅς См. ος I] (эп.-ион. ἕο, εἷο, εὗ, ἕθεν; dat. οἷ - эп. ἑοῖ; acc. ἕ - эп.-ион. ἑέ, тж. μίν и νίν; pl. σφεῖς; в поэзии преимущ., в прозе всегда энкл.; у Hom. под ударением только как refl. или при логическом ударении)1) pron. refl. 3 л. себяἐπεί ἑο κήδετο λίην Hom. — так как (Одиссей) чрезвычайно заботился о (самом) себе;
οἷ αὐτῷ θάνατον λιτέσθαι Hom. — просить самому себе смерти;εὖ ἐντύνασαν ἓ αὐτήν Hom. — тщательно принарядив себя2) pron. pers. 3 л. онοὔτις εὑ ἀκήδεσεν Hom. — не было никого, кто не заботился бы о нем (т.е. Патрокле);
II1) где(οὗ Σπερχειὸς ἄρδει πεδίον Aesch.; οὗ ἥ μάχη ἐγένετο Xen.)
οὗ γὰρ τοιούτων δεῖ, τοιοῦτός εἰμ΄ ἐγώ Soph. — где такие нужны, я там2) кудаοὗ κατέφυγε Xen. — (город), куда он бежал;
οὐκ οἶδεν, οὗ γῆς εἰσέδυ Eur. — (никто) не знает, в какой уголок земли скрылась (Ифигения)3) когда, при каких обстоятельствахἔστι δ΄ οὗ σιγῆς λόγος κρείσσων Eur. — бывают случаи, когда слово лучше молчания
-
4 προσιζω
садиться или сидеть возле(τόνδε πάγον Aesch.; σεμνὰν Ἄρτεμιν Eur.; πρός τι Arst.)
περὴ τὰ βήματα π. Plat. — сидеть вокруг ораторских трибун -
5 προφερω
(fut. προοίσω, aor. 1 προήνεγκα, aor. 2 προήνεγκον; Hom. - только praes., impf. и 3 л. sing. conjct. προφέρῃσι)1) приносить, подносить(μάστακα νεοσσοῖσι Hom.)
2) приводить (на заклание), приносить в жертву(σφάγια Thuc.)
3) выносить вперед, продвигатьπρόφερε πόδα σὸν ἐπὴ πλάτας Ἀχαιῶν Eur. — ступай к ахейским кораблям;
π. μὲν ὁδοῦ, π. δὲ καὴ ἔργου Hes. — ускорять как путь, так и работу;προενεχθέντος τοῦ σώματος Arst. — с продвижением тела вперед4) помогать, содействовать(π. ἐς τὸ κτήσασθαι δύναμιν Thuc.)
5) опережать, превосходить(τινός τινι Her., Thuc. и τινὸς εἴς τι Eur.)
6) тж. med. выставлятьπ. εἰς (τὸ) μέσον τι Plat. — публично выступать с чем-л.
7) тж. med., перен. приводить, упоминать, ссылатьсяτὰ τοιαῦτα προοιστέον Arst. — (в доказательство) вот что следует сказать;προφέρων Ἄρτεμιν Aesch. — упоминая Артемиду, т.е. именем Артемиды;ἀναμνήσεως χάριν προφέρεσθαί τι Polyb. — упоминать о чем-л. для освежения в памяти8) med. ( о звуке) издавать(ἀνθρωπίνας φωνάς Sext.)
9) перен. бросать в лицо, швырять(ὀνείδεά τινι Hom.)
10) упрекать, попрекать(τινί τι Hom., Her., Aeschin., Dem., Plut.)
11) ( об оракуле) возвещать, указывать(τί τινι Her.)
προὐνεχθέντος Aesch. — по велению оракула12) объявлять(πόλεμόν τινι Her.)
τινὴ ἔριδα προφέρεσθαι Hom. — вызывать кого-л. на состязание13) обнаруживать, высказывать(μένος Hom.)
ἔριδα προφέρουσαι Hom. — соревнуясь одна с другой -
6 συνεπαειδω
См. также в других словарях:
Ἄρτεμιν — Ἄρτεμις Artemis fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μα — (I) (AM μά) 1. μόριο, εισαγωγικό όρκου, το οποίο χρησιμοποιείται και σε περιπτώσεις έντονης διαμαρτυρίας και ακολουθείται από την αιτιατική τού ονόματος ή τού πράγματος που επικαλείται αυτός που ορκίζεται, και λαμβάνεται ως ομοτικό, δηλ.… … Dictionary of Greek
επικαλώ — (AM ἐπικαλῶ, έω) μέσ. επικαλούμαι 1. κάνω έκκληση σε κάτι («σύνεσιν καὶ παιδείαν ἐπικαλούμενον», Δημοσθ.) 2. προσκαλώ ως μάρτυρες 3. παθ. παίρνω παρατσούκλι («Ἀριστόδημον τὸν μικρὸν ἐπικαλούμενον», Ξεν.) 4. (μέσ., στον αρχ. και ενεργ.) καλώ σε… … Dictionary of Greek
μεδέων — Ονομασία αρχαίων πόλεων. 1. Πόλη της Φωκίδας. Ήταν χτισμένη πάνω σε λόφο της οροσειράς Δεσφίνης Άσπρων Σπιτιών, σε έναν μικρό όρμο που σχηματιζόταν στον Αντικυραίο κόλπο. Σώζονται ακόμα μερικά ερείπια των τειχών της. Ο Όμηρος τη μνημονεύει στην… … Dictionary of Greek
μελλιέρη — μελλιέρη, ἡ (Α) (στην Έφεσο) αυτή που πρόκειται να γίνει ιέρεια («καὶ τῶν ἐν Ἐφέσῳ περὶ τὴν Ἄρτεμιν ὁμοίως ἑκάστου μελλιέρην τὸ πρῶτον, εἶθ ἱέρην, τὸ δὲ τρίτον παριέρην καλοῡσι», Πλούτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μέλλω + ἱέρεια] … Dictionary of Greek
προφέρω — ΝΜΑ, και προφέρνω Ν εκφωνώ, αρθρώνω φθόγγους ή φράσεις, ξεστομίζω (α. «δεν μπόρεσε να προφέρει λέξη» β. «ζῷα ἀνθρωπίνας προφέροντα φωνάς», Σέξτ. Εμπ. γ. «μῡθον προφέρων», Ευρ.) μσν. αρχ. φέρνω, δίνω ύπαρξη σε κάτι, παράγω (α. «σοφίαν τοῡ Θεοῡ...… … Dictionary of Greek
συνεπάδω — ποιητ. τ. συνεπαείδω Α 1. ψάλλω μαζί με κάποιον («ἰὼ νεανίδες, συνεπαείδετ Ἄρτεμιν», Ευρ.) 2. άδω συγχρόνως επωδή, λέγω μαγικές επικλήσεις ταυτοχρόνως με κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ἐπᾴδω «τραγουδώ, τραγουδώ ως επωδή, χρησιμοποιώ ξόρκια,… … Dictionary of Greek
Πραξιτέλης — (4ος αι. π.X.). Αθηναίος γλύπτης, γιος του Κηφισόδοτου και πατέρας του Κηφισόδοτου και του Τιμάρχου, επίσης γλυπτών. Ο Πλίνιος τοποθετεί την ακμή του στην 104η Ολυμπιάδα (364 – 361) και ο Παυσανίας αναφέρει ότι έδρασε περίπου το 340. Περί τα μέσα … Dictionary of Greek