-
1 Αμφιτρίτη
ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem nom /voc sg (attic epic ionic)——————ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem dat sg (attic epic ionic) -
2 Αμφιτριτη
дор. Ἀμφῐτρίτα (ρῑ) ἥ Амфитрита (супруга Посидона, богиня моря); поэт. тж. море Hom., Hes., Pind., Theocr. -
3 αμφιτρίτη
ἀμφί-τριτάωwhen three days old: pres imperat act 2nd sg (doric)ἀμφί-τριτάωwhen three days old: pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)ἀμφί-τριτάωwhen three days old: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
4 ἀμφιτρίτη
ἀμφί-τριτάωwhen three days old: pres imperat act 2nd sg (doric)ἀμφί-τριτάωwhen three days old: pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)ἀμφί-τριτάωwhen three days old: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
5 Ἀμφιτρίτη
A Amphitrite, Poseidon's wife, Hom., etc.2 poet., sea, Hymn Is. 145, D.P.53, Opp.H.1.423: pl., D.P.99.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἀμφιτρίτη
-
6 Ἀμφιτρίτη
Βλ. λ. Αμφιτρίτη -
7 Ἀμφιτρίτῃ
Βλ. λ. Αμφιτρίτη -
8 Ἀμφιτρίτη
Ἀμφι-τρίτη (cf. Τρίτων): Amphitrīte, goddess of the sea, personifying the element, κυανῶπις, ἀγάστονος, Od. 12.60, ; μετὰ κύμασιν Ἀμφιτρίτης, Od. 3.91.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ἀμφιτρίτη
-
9 Αμφιτριτα
-
10 Αμφιτρίτα
Ἀμφιτρίτᾱ, ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem nom /voc /acc dualἈμφιτρίτᾱ, ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
11 Ἀμφιτρίτα
Ἀμφιτρίτᾱ, ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem nom /voc /acc dualἈμφιτρίτᾱ, ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
12 Αμφιτρίτας
Ἀμφιτρίτᾱς, ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem acc plἈμφιτρίτᾱς, ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem gen sg (doric aeolic) -
13 Ἀμφιτρίτας
Ἀμφιτρίτᾱς, ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem acc plἈμφιτρίτᾱς, ἈμφιτρίτηAmphitrite: fem gen sg (doric aeolic) -
14 βόσκω
βόσκω, fut. βοσκήσω, we id en, das Vieh hüten; εἰμποδας βοῠς βόσκ' ἐν Περκώτ ῃ Iliad. 15, 548; τόσα πώεα οἰῶν, τόσσα συῶν συβόσια, τόσ' αἰπόλια πλατέ' αἰγῶν βόσκουσι ξεῖνοί τε καὶ αὐτοῦ βώτορες ἄνδρες Odyss. 14, 102; passiv. geweidet, gehütet werden, Odyss. 14, 104 ἔνϑα δέ τ' αἰπόλια πλατέ' αἰγῶν ἕνδεκα πάντα ἐσχατιῇ βόσκοντ', ἐπὶ δ' ἀνέρες ἐσϑλοὶ ὄρονται; Iliad. 17, 62 βοσκομένης ἀγέλης βοῦν; Odyss. 21, 49 ταῠρος βοσκόμενος λειμῶνι; 12, 355 βοσκέσκονϑ' ἕλικες καλαὶ βόες εὐρυμέτωποι, vgl. 12, 128 ff; von einer Insel wird Odyss. 9, 124 gesagt βόσκει δέ τε μηκάδας αἶγας; katachrestisch wird das Wort von einem Hirsche Odyss. 4, 338 gebraucht, ἔλαφος κνημοὺς ἐξερέῃσι καὶ ἄγκεα ποιήεντα βοσκομένη; von Vögeln Iliad. 15, 691, ὀρνίϑων πετεηνῶν ἔϑνος ποταμὸν πάρα βοσκομενάων, χηνῶν ἢ γεράνων ἢ κύκνων; von Seethieren, Odyss. 12, 97 καὶ εἴ ποϑι μεῖζον ἕλῃσιν κῆτος, ἃ μυρία βόσκει ἀγάστονος Ἀμφιτρίτη: von Menschen, Odyss. 11, 365 οἷά τε πολλοὺς βόσκει γαῖα μέλαινα πολυσπερέας ἀνϑρώπους; Odyss. 14, 325 καί νύ κεν ἐς δεκάτην γενεὴν ἕτερόν γ' ἔτι βόσκοι· τόσσα οἱ ἐν μεγάροις κειμήλια κεῖτο ἄνακτος; vom Bauche, Odyss. 18, 364 ὄφρ' ἂν ἔχῃς βόσκειν σὴν γαστέρ' ἄναλτον; 17, 559 σῖτον δὲ καὶ αἰτίζων κατὰ δῆμον γαστέρα βοσκήσεις. – So bes. bei Folgdn meist mit verächtlicher Nebenbedeutung, ἄνδρας ἀργούς Ar. Nubb. 330; ἐπικούρους Her. 6, 39; ναυτικὸν βόσκοντες Thuc. 7, 48; Sp.; – βόσκειν νόσον Soph. Phil. 313: übertr., ἐλπὶς βόσκει φυγάδας Eur. Phoen. 399; vgl. Soph. Ant. 1241. – Pass., geweidet werden, βοσκηϑείς Nic. Th. 34; vgl. Aesch. Ch. 226; Soph. Ai. 559; Plat. Rep. IX, 586 a; βοσκησεῖσϑαι Theocr. 5, 103. Aber τί, Aesch. Ag. 118, verzehren; sp. D. Uebh. schwelgen in etwas, περὶ δειρήν, ἐπὶ σοῖς ἅψεσι, P. Sil. 11. 30 (V, 272. 286). – βοσκητέον, man muß ernähren, Ar. Av. 1359.
-
15 κλυτός
κλυτός, adj. verb. zu κλύω, auch 2 Endgn, Il. 2, 742 Od. 5, 422, eigtl. gehört, von dem man hört oder gehört hat, daher – a) berühmt, ruhmvoll; Hom. von Göttern und Helden, Ἐννοσίγαιος Il. 9, 362, Ἀμφιγυήεις Hes. O. 70, Ἀχιλλεύς Il. 20, 320, Ὀδυσσεύς Od. 24, 209, τέκτων Il. 23, 712, auch κλυτὰ φῦλ' ἀνϑρώπων, 14, 361, κλυτὰ ἔϑνεα νεκρῶν, Od. 10, 526; Ἑρμᾶς Pind. P. 9, 61; κλυτὸν ἔϑνος Λοκρῶν Ol. 11, 97; aber κλ. Ἐρινύς ist = die leicht hört, die wache, Aesch. Ch. 641; – auch von Städten, Ἄργος Il. 24, 437, u. von anderen Dingen, die in ihrer Art vorzüglich sind, bes. von trefflicher Arbeit der Menschenhände, Waffen, Kleidern u. dgl., ἄλσος Il. 6, 321; δώματα 2, 854, εἵματα Od. 6, 58, δῶρα 8, 417. ἔργα 20, 72; ὄνομα κλυτόν 9, 364, wird von Alten erkl. als der Name, bei welchem man genannt wird, αἰών. Pind. P. 6; φόρμιγξ I. 2. 2; αἶσα Ol. 6. 102. δαίς 8, 52 u. öfter; κλυτὰν Ἰταλίαν Soph. Ant. 1105; κλυτῶν ἐνάρων Ai. 177; Θρονιάς Eur. I. A. 263. – b) was sich dem Gehör stark vernehmlich macht, laut rauschend, lärmend, wie einige Alte κλυτὸν λιμένα, Od. 10, 87. 15, 472, den rauschenden Hafen, κλυτὰ μῆλα, die lärmenden Heerden, 9, 308, wie Soph. Ai. 368 κλυτὰ αἰπόλια, auch κλυτὸς Ἀμφιτρίτη, Od. 5, 422, die brausende erklären, u. κλυτὸς ὄρνις, der laut krähende Hahn, von Hesych. angeführt wird. Auch in diesen Vrbdgn ist aber wohl die Bdtg berühmt vorzuziehen. – Vgl. κλειτός, welchem Worte κλυτός in der Bdtg ganz entspricht. S. Buttm. Lezil. I, 93.
-
16 δελφίς
δελφίς, ῖνος, ὁ, Sp., wie Mosch. 3, 37 u. Plut. auch δελφίν, der Delphin, Tummler; verwandt δέλφαξ, δελφύς, Δελφοί, s. Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 2 p. 65. Den Formen δελφίς und δελφίν liegt ein gemeinsames altes ΔΕΔΦΊΝΣ zu Grunde. Das Wort findet sich von Homer an überall; bei Homer selbst nur zweimal: Odyss. 12, 96 αὐτοῦ δ' ἰχϑυάᾳ, σκόπελον περιμαιμώωσα, δελφῖνάς τε κύνας τε, καὶ εἴ ποϑι μεῖζον ἕλῃσιν κῆτος, ἃ μυρία βόσκει ἀγάστονος Ἀμφιτρίτη; Iliad. 21, 22 ὡς δ' ὑπὸ δελφῖνος μεγακήτεος ἰχϑύες ἄλλοι φεύγοντες πιμπλᾶσι μυχοὺς λιμένος εὐόρμου, δειδιότες· μάλα γάρ τε κατεσϑίει ὅν κε λάβῃσιν. Scholl. V. schließt aus dieser Stelle, daß Homer die Delphine zu den Fischen rechne: ὡς ἰχϑύος τε ὄντος τοῦ δελφῖνος τὸ ἄλλο εἶπε. καὶ Πίνδαρος (Bergk P. L. G. ed. 2 p. 306 fragm. 296) »ἰχϑὺν παιδοφάγον« ἐπὶ τοῦ κήτους. Der Schluß ist nicht sicher; denn das ἰχϑύες ἄλλοι kann Homerische Figur sein, bekannter Gräcismus, vgl. Odyss. 2, 412 μήτηρ οὔ τι πέπυσται, οὐδ' ἄλλαι δμωαί, s. s. v. ἄλλος. So kann auch Odyss. 12, 96 das ἰχϑυάᾳ Homerische Figur sein, Katachrese. Zu beachten ist namentlich, daß nach Aristarch Homer die Aale nicht zu den Fischen rechnet; man sehe dasselbe 21. Buch der Ilias vs. 203. 353 und Scholl. Aristonic. Vgl. noch Eustath. Iliad. 21, 22 p. 1221, 33. – Bei Attikern ist δελφίς auch eine Kriegsmaschine auf den Schiffen, welche von Blei od. Eisen war u. auf das feindliche Schiff herabgeworfen wurde, dies zu versenken, von der Gestalt so genannt, Ar. Equ. 759, wo der Schol. zu vgl., wie Schol. Thuc. 7, 41. – Uebh. = Gewicht von Blei, Opp. H. 3, 290. 4, 80. – Ein Gestirn, Arat.
-
17 ἀγά-στονος
ἀγά-στονος (στένω), sehr stöhnend, dah. 1) stark brausend, Ἀμφιτρίτη Hom. Od. 12, 97 ( ἅπαξ εἰρημ.); H. Ap. 54. – 2) laut wehklagend, Aesch. Hept. 95; Epig. arithm. probl. 17 (XIV, 123).
-
18 αγαστονος
21) оглушительно воющий, завывающий(Ἀμφιτρίτη Hom., HH.)
2) громко стонущий, плачущий навзрыд (sc. παρθένοι Aesch.; μήτηρ Anth.) -
19 ευσφυρος
эп. ἐΰσφυρος 21) с красивыми лодыжками(πούς Eur.)
2) с красивыми ногами(Ἀμφιτρίτη Hes.; γυνή Theocr.)
-
20 κυανωπις
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ἀμφιτρίτη — Amphitrite fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀμφιτρίτῃ — Ἀμφιτρίτη Amphitrite fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αμφιτρίτη — I (Αστρον.). Αστεροειδής. Το φαινόμενο μέγεθός του στη μέση αντίθεσή του είναι ίσο προς 9,0, ενώ αν βρισκόταν σε απόσταση μιας αστρονομικής μονάδας από τον Ήλιο και από τη Γη, θα είχε φαινόμενο μέγεθος 6,1. Ο αστεροειδής αυτός περιφέρεται του… … Dictionary of Greek
Αμφιτρίτη — η μία από τις πενήντα Νηρηίδες … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀμφιτρίτη — ἀμφί τριτάω when three days old pres imperat act 2nd sg (doric) ἀμφί τριτάω when three days old pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic) ἀμφί τριτάω when three days old imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀμφιτρίταις — Ἀμφιτρίτη Amphitrite fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀμφιτρίτην — Ἀμφιτρίτη Amphitrite fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀμφιτρίτης — Ἀμφιτρίτη Amphitrite fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Амфитрити IV — Амфитрити Αμφιτρίτη … Википедия
List of Greek mythological figures — A listing of Greek mythological beings. Many of the gods and goddesses had Roman and Etruscan equivalents. See also family tree of the Greek gods and the list of Greek mythological creatures. For a list of the deities of many cultures (including… … Wikipedia
Амфитрита — (Amphitrite, Αμφιτρίτη). Дочь Нерея, жена Посейдона, богиня моря. Она была матерью Тритона. (Источник: «Краткий словарь мифологии и древностей». М.Корш. Санкт Петербург, издание А. С. Суворина, 1894.) АМФИТРИТА (Άμφιτρίτη), в греческой мифологии… … Энциклопедия мифологии