-
1 Ορθαίας
-
2 Ὀρθαίας
-
3 Ορθαίαν
-
4 Ὀρθαίαν
-
5 ὀρθός
Grammatical information: adj.Meaning: `upright, straight, right, true' (Il.).Compounds: As 1. member in several compp., e.g. ὀρθό-κραιρα s. κραῖρα, ὀρθό-μαντις, - πολις (Pi.; Sommer Nominalkomp. 184 a. 174), ὀρθο-στάτης m. `column standing upright etc.' (Att. inscr., E.; Fraenkel Nom. ag. 1, 49 a. 200); rarely as 2. member, e.g. ἔξ-ορθος `upright' (Ath.), backformation from ἐξ-ορθόω (Pl.).Derivatives: 1. ὄρθ-ιος (- ιο- formally enlarging) `upright, steep, going up, shrill, loud, arranged in columns' (Λ 11; on the difference of meaning against ὀρθός Chantraine Form. 37) with ὀρθ-ίαξ m. (- ίας H.) m. `the lower part of the mast' (Epich.), - ιάζω `to cry loudly' (A.), - ιάσματα pl. `high pitch' (Ar.), also `to raise' ( APl.), - ίασις f. `erection' (medic.); - ιάω = - όω (gloss., sch.). 2. ὀρθ-ηλός `tall, straight' (hell. inscr.; after υΏψηλός), also - ηρός `id.' (pap. Ia), 3. ὀρθέσιον ὄρθιον, μακρόν, ὀξύ, μέγα H. (cf. θεσπέσιος a.o.). 4. Όρθάννης (Pl. Com., inscr.), - ν- (Phot., H.) m. name of a Priapus-like demon (- νν- hypocor. gemination; cf. Έργ-άνη a.o.). 5. ὀρθότης f. `upright, straight position, rightness' (IA.); - οσύνη f. `(up)rightness' (Democr.; Wyss 62). 6. Denominative verbs: a) ὀρθόω, - ῶσαι, often w. prefix, esp. δι-, κατ-, ἀν-, `to raise, to straighten, to improve, to succeed' (Il.) with ( δι-, κατ-, ἀν-) όρθωσις f. `the raising etc.' (Hp., Arist.), δι-, κατ-, ἀπ-όρθωμα n. `(implement for) raising, right act etc.' (Hp., Arist.), δι-, κατ-ορθωτής m. `improver etc.' (LXX), ὀρθωτήρ m. `raiser, upholder' (Pi.), δι-, κατ-ορθωτικός `improving, successful' (Arist.); b) ( δι-)ορθεύω = ( δι-)ορθόω (E.). 7. Surname of Artemis: (Ϝ)ορθαία ( Ϝωρ-, - θεία, - θέα, - θία) f. (Lac. a. Arcad. inscr. since VIa, X., Plu.); Ϝορθασία (Lac. a. Arc. inscr. since Va), ὀρθωσία (Pi., Hdt., Meg. inscr.); s. Kretschmer Glotta 30, 155f. (w. very doubtful explanation; cf. on it v. Wilamowitz Glaube 1, 183, Nilsson Gr. Rel. 1, 487ff.), Risch Mus.Helv. 11, 29 n. 41 w. lit.; compare Venet. Reitia (Haas Sprache 2, 224).Etymology: Since long ὀρθός from *ϜορθϜός (cf. βορσόν σταυρόν. Ήλεῖοι H.) is identified with Skt. ūrdhvá- `raised, high'; the phonetic details are however debated and many times discussed, s. Schwyzer 363 w. lit. a. 301, also WP. 1, 289f. (Pok. 1167); cf. esp. ὀργ-ή: ūrj-ā́; ūrdhvá- for *ūrdhá- after r̥ṣvá- `high' ? (Otrębski Ling. Posn. 5, 175). Lat. arduus `high, steep', OIr. ard `high, great' as also Av. ǝrǝdva- `high' are unclear (s. W.-Hofmann s.v.); at least the Lat. a. Celt. words might have to be connected diff. (WP. 1, 148f., Pok. 339). Old inherited ὀρθός = ūrdhvá- belong to a verb, which is preserved in Skt. várdhati `raise, make grow' and in Av. varǝd- `id.' From the other IE languages, notably from Balto-Slav. and Germ., several isolated verbal nouns and diff. formed verbal forms have been adduced; s. the lit. and Bq s. v.; cf. also on ὄρθρος.Page in Frisk: 2,415-416Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀρθός
См. также в других словарях:
Ορθαία — Μυθολογικό πρόσωπο, μία από τις τέσσερις κόρες του Υάκινθου. Τη σφάξανε οι Αθηναίοι στον τάφο του Κύκλωπα Γέραιστου για να λυτρωθεί η πόλη από λοιμό, στα χρόνια που την πολιορκούσε ο Μίνωας … Dictionary of Greek
Ὀρθαίας — Ὀρθαίᾱς , Ὀρθαίη fem acc pl Ὀρθαίᾱς , Ὀρθαίη fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ὀρθαίαν — Ὀρθαίᾱν , Ὀρθαίη fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Υακινθίδες — Οι 6 κόρες του βασιλιά της Αθήνας Ερεχθέα, ή, κατ’ άλλη εκδοχή, οι 4 κόρες του Υάκινθου, Σπαρτιάτη που βρισκόταν στην Αθήνα την εποχή που την πόλη πολιορκούσε ο Μίνωας. Οι κόρες του Ερεχθέα λέγονταν Πρωτογένεια, Πανδώρα, Πρόκρις, Κρέουσα,… … Dictionary of Greek
