Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

(παλαιὰ

  • 1 Παλαιά

    Παλαιά̱, Παλαιή
    fem nom /voc /acc dual
    Παλαιά̱, Παλαιή
    fem nom /voc sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Παλαιά

  • 2 Παλαιά

    Παλαιή
    fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Παλαιά

  • 3 Παλαιᾷ

    Παλαιή
    fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Παλαιᾷ

  • 4 παλαιά

    παλαιός
    old in years: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > παλαιά

  • 5 παλαιᾷ

    παλαιός
    old in years: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > παλαιᾷ

  • 6 παλαιά

    παλαιός
    old in years: neut nom /voc /acc pl
    παλαιά̱, παλαιός
    old in years: fem nom /voc /acc dual
    παλαιά̱, παλαιός
    old in years: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > παλαιά

  • 7 παλαί'

    παλαιά, παλαιός
    old in years: neut nom /voc /acc pl
    παλαιά̱, παλαιός
    old in years: fem nom /voc /acc dual
    παλαιά̱, παλαιός
    old in years: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)
    παλαιέ, παλαιός
    old in years: masc voc sg
    παλαιαί, παλαιός
    old in years: fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > παλαί'

  • 8 Παλαί'

    Παλαιά̱, Παλαιή
    fem nom /voc /acc dual
    Παλαιά̱, Παλαιή
    fem nom /voc sg (attic doric aeolic)
    Παλαιαί, Παλαιή
    fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > Παλαί'

  • 9 Παλαιάν

    Παλαιά̱ν, Παλαιή
    fem acc sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Παλαιάν

  • 10 Παλαιάς

    Παλαιά̱ς, Παλαιή
    fem acc pl

    Morphologia Graeca > Παλαιάς

  • 11 παλαιάν

    παλαιά̱ν, παλαιός
    old in years: fem acc sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > παλαιάν

  • 12 παλαιάς

    παλαιά̱ς, παλαιός
    old in years: fem acc pl

    Morphologia Graeca > παλαιάς

  • 13 παλαιός

    πᾰλαιός, ά, όν, [dialect] Aeol. [full] πάλαος Eust.28.33, Epigr.Gr.992 ([place name] Balbilla); [dialect] Boeot. [full] παληός EM32.6; [dialect] Lacon. [full] παλεός (v. infr.): regul. [comp] Comp. and [comp] Sup.
    A

    παλαιότερος Pi.N.6.53

    , Th.1.1 codd.,

    παλαιότατος Pl.Ti. 83a

    , etc.: more freq. παλαίτερος, παλαίτατος (from πάλαι), Pi.P.10.58, N.7.44, Th.1.4, etc. [The penult. is sts. short in Poets, S.Fr. 956 (s. v. l.), E.El. 497, Damocr. ap. Gal.13.1049;

    παλεός γα ναὶ τὸν Κάστορα ἄνθρωπος Ar.Lys. 988

    ; in these places παλεός (a form mentioned by Hdn.Gr.2.909, cf. Theognost.Can.50.3, Sch.Ar.Lys. l. c., Suid., and corroborated by the Pap. (iv B. C.) of Timotheus (v. παλεομίσημα, παλεονυμφάγονος)) may be retained or restored).]:
    1 mostly of persons, aged,

    ἢ νέος ἠὲ παλαιός Il.14.108

    ;

    νέοι ἠδὲ παλαιοί Od.1.395

    , cf. Epicur.Ep.3p.59U.;

    παλαιῷ φωτὶ ἐοικώς Il. 14.136

    ; π. γέρων, π. γρηῦς, Od.13.432, 19.346, cf. Ar.Ach. 676;

    χρόνῳ π. S.OC 112

    ;

    ἐν παλαιτέροισι Pi.N.3.73

    ;

    ἔνθα δὴ παλαίτατοι θάσσουσι E.Med.68

    : in bad sense, a dotard (

    μωρός Hsch.

    , but

    σκώπτης Suid.

    ), Ar.Lys. 988.
    2 of things,

    οἶνος Od.2.340

    ; νῆες.. νέαι ἠδὲ π. ib. 293;

    τρὺξ π. καὶ σαπρά Ar.Pl. 1086

    ; [

    τριήρεις] π. ἀντὶ καινῶν Lys.28.4

    ;

    ὑποδήματα Pl.Men. 91d

    ;

    σπέρματα Thphr.HP7.1.6

    .
    II of old date, ancient,
    1 of persons, ξεῖνος π. an old guest-friend, Il.6.215, cf. S.Tr. 263, E.Alc. 212;

    Ἴλου παλαιοῦ Il.11.166

    ;

    κέρδεα.. οἷ' οὔ πώ τιν' ἀκούομεν οὐδὲ παλαιῶν Od.2.118

    ;

    Μίνως παλαίτατος ὧν ἀκοῇ ἴς μεν Th.1.4

    ;

    οἱ πάνυ π. ἄνθρωποι Pl.Cra. 411b

    ; οἱ π. the ancients, Th.1.3;

    π. ἡμερῶν LXX Da.7.9

    .
    2 of things,

    λέκτρον Od.23.296

    ;

    παλαιά τε πολλά τε εἰδώς 7.157

    ;

    καινὰ καὶ π. ἔργα Hdt.9.26

    ;

    νόμοι A.Eu. 778

    (lyr.);

    κατὰ τὸ νόμιμον τὸ π. καὶ ἀρχαῖον Lys.6.51

    ;

    κατὰ τὸν π. λόγον Pl.Grg. 499c

    ;

    ἡ π. παροιμία Id.R. 329a

    ;

    παλαί' ἂν [εἴη], ἐξ ὅτου S.Ph. 493

    ;

    παλαιᾷ σύντροφος ἁμερᾷ Id.Aj. 622

    (lyr.); of places, A.Pers.17 (anap.), S.El.4, etc.; καιροὶ π. ancient times, PPetr.2p.15 (iii B. C.); τὸ π. as Adv., anciently, formerly, A.Pers. 102 (lyr.), Hdt.1.171, Pl.Cra. 401c, etc.; ἐκ παλαιοῦ from of old, Hdt. 1.157;

    ἐκ π. ἐχθρὸς ὢν αὐτοῦ Antipho 2.1.5

    ;

    ἐκ τῶν παλαιῶν Herod.2.102

    ; ἐκ παλαιτέρου from older time, Hdt.1.60;

    ἐκ παλαιτάτου Th.1.18

    ; also εὐθὺς ἀπὸ παλαιοῦ ib.2; ἀρχαῖα καὶ παλαιά joined, D.22.14, cf. Lys. (v. supr.);

    παλαιὸν δῶρον ἀρχαίου ποτὲ θηρός S.Tr. 555

    .
    3 of things, also,
    b in bad sense, antiquated, obsolete,

    κωφὰ καὶ π. ἔπη S.OT 290

    .
    c π. δρᾶμα a drama which has been previously acted, SIG1078 lxxxvii (Athens, iv B. C.).
    III Adv. παλαιῶς in an old way,

    τὰ καινὰ π. διδάσκειν Socr.Ep.30.9

    : [comp] Comp. παλαίτερον at an earlier time, D.H.8.57, al.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παλαιός

  • 14 παλαιός

    παλαιός, ά, όν (πάλαι; Hom.+; loanw. in rabb.) oft. w. the connotation of being antiquated or outworn (so Soph., Oed. R. 290; Lysias, Fgm. 6 Thalh.; Diod S 3, 46, 4). Comp. παλαιότερος (LXX, Just., Tat.). Superl. παλαίτατος (Tat.).
    pert. to being in existence for a long time, old PtK 2 p. 15, 7. μυθεύματα IMg 8:1. βασιλεία IEph 19:3. διαθήκη 2 Cor 3:14 (=of long ago; s. διαθήκη 2). ἐντολὴ (ἡ) π. 1J 2:7ab (cp. Pla., Leg. 1, 636b π. νόμιμον; 2, 659b, Lys. 6, 51; PGiss 4, 9 [118 A.D.] παλαιὸν πρόσταγμα; Just., D. 11, 2 νόμος). οἶνος (opp. νέος) Lk 5:39ab (Od. 2, 340; Diod S 2, 14, 4; Lucian, De Merc. Cond. 26; PSI 191, 2; 193, 3; JosAs 15:14 [p. 62, 19 Bat. and Pal. 364]). ἱμάτιον (TestZeb 4:10) Mt 9:16; Mk 2:21a; Lk 5:36a; w. ἱμάτιον to be supplied, ibid. vs. 36b. ἀσκοί (Josh 9:4) Mt 9:17; Mk 2:22; Lk 5:37 (HImmerwahr, New Wine in Ancient Wineskins, The Evidence fr. Attic Vases: Hesperia 61, ’92, 121–32). Of an old rock, which is interpreted to mean Christ in Hermas Hs 9, 2, 2; 9, 12, 1. Of the υἱὸς τοῦ θεοῦ himself 9, 12, 2. Of the Logos οὗτος ὁ ἀπʼ ἀρχῆς, ὁ καινὸς φανεὶς καὶ παλαιὸς εὑρεθεὶς καὶ πάντοτε νέος ἐν ἁγίων καρδίαις γεννώμενος Dg 11:4 (καινός and π. contrasted as Hdt. 9, 26. S. also Mel., P. 2, 8 al.).—Subst. (Hippocr., Ep. 12, 5; ApcEsdr 5:5) τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ the new from the old Mk 2:21b. παλαιά (opp. καινά: Hdt. 9, 27 παλαιὰ κ. καινὰ λέγειν; Socrat., Ep. 28 [30], 9; Procop. Soph., Ep. 122 μίγνυσι παλαιὰ καινοῖς) Mt 13:52.
    pert. to that which is obsolete or inferior because of being old, old, obsolete fig. ὁ π. ἄνθρωπος the old (i.e. earlier, unregenerate) person or self (ἄνθρωπος 5b) Ro 6:6; Eph 4:22; Col 3:9. ἡ π. ζύμη the old leaven (s. ζύμη 2) 1 Cor 5:7f (opp. νέον φύραμα). π. πράγματα obsolete (i.e. Judean) ways of life (παλ. πράγματα oft. in Vett. Val.; s. index) IMg 9:1 (opp. καινότης ἐλπίδος).—OLinton, ‘Gammalt’ och ‘nytt’: Svensk Ex. Årsbok 5, ’40, 43–55.—B. 958. DELG s.v. πάλαι. M-M. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > παλαιός

  • 15 καινός

    καινός, ή, όν,
    A new, fresh,

    ἔργα οὔτ' ὦν κ. οὔτε παλαιά Hdt.9.26

    ;

    κ. ὁμιλία A.Eu. 406

    ; κ. λόγους φέρειν to bring news, Id.Ch. 659; τίδ' ἐστὶ κ.; S.OC 722, cf.Ph.52;

    τὰ κ. τοῖς πάλαι τεκμαίρεται Id.OT 916

    ;

    θυτῆρα καινῷ καινὸν ἐν πεπλώματι Id.Tr. 613

    ; ἢ βούλεσθε περιιόντες πυνθάνεσθαι, "λέγεταί τι κ.;" D.4.10; γένοιτ' ἄν τι -ότερον ἤ.. ibid.; ἐκ καινῆς (sc. ἀρχῆς) anew, afresh, Th.3.92, Thphr.CP5.1.11, Jahresh.23 Beibl.91 (Pamphyl., i A. D.), etc. (also

    ἐκ καινοῦ CPR244.14

    (iii A. D.)); esp. of new dramas,

    τραγῳδῶν γιγνομένων καινῶν Aeschin.3.34

    ; briefly τραγῳδοῖς κ. at the representation of the new tragedies, Docum. ap. D. 18.54; τραγῳδῶν τῇ κ. [ ἐπιδείξει] ib.55; καινῇ κωμῳδῶν, τραγῳδῶν, CIG 2759iii ([place name] Aphrodisias); but κ. κωμῳδία, τραγῳδία, of a new style of drama, IG7.1773 (Thebes, ii A.D.).
    2 newly-made, κύλικες, τριήρης, ὀθόνια, οἶνος, SIG1026.26 (Cos, iv/iii B. C.), IG22.1623.289, PLond.2.402v12 (ii B. C.), Ostr.1142.4 (iii A. D.).
    3 Adv. - νῶς newly, afresh, Alex.240.4.
    II newly-invented, novel,

    καινότεραι τέχναι Batr.116

    ;

    κ. προσφέρειν σοφά E.Med. 298

    ;

    ἔνθα τι κ. ἐλέχθη Philox.3.23

    ;

    οὐκ ἀείδω τὰ παλαιά, καινὰ γὰρ ἀμὰ κρείσσω Tim.Fr.21

    ; κ. θεοί strange gods, Pl.Euthphr.3b;

    κ. δαιμόνια Id.Ap. 24c

    ;

    κ. τινες σοφισταί Id.Euthd. 271b

    ;

    κ. καὶ ἄτοπα ὀνόματα Id.R. 405d

    ; καινὰ ἐπιμηχανᾶσθαι innovations, X.Cyr.8.8.16; οὐδὲν -ότερον εἰσέφερε τῶν ἄλλων he introduced as little of anything new as others, Id.Mem.1.1.3, cf. Pl.Phd. 115b;

    πεπόνθαμεν -ότατον D.35.26

    ; τὸ κ. τοῦ πολέμου prob. f.l. for κενόν (v. κενός), Th.3.30; οὐ καινόν nothing to be surprised at, Hp.Int.17; τὸ -ότατον what is strangest, parenthetically, Luc.Nigr.22, al.;

    εἰ Χρὴ -ότατα μᾶλλον ἢ κακουργότατα εἰπεῖν Antipho 2.4.2

    . Adv., μὴ σὺ -νῶς μοι λάλει in new, strange style, Alex.144, cf. Pl.Phdr. 267b: [comp] Comp.

    -οτέρως, νοῆσαι περί τινος Arist.Cael. 308b31

    ; without precedent,

    - νῶς κατακριθῆναι OGI669.46

    ,49 (Egypt, i A. D.).
    III κ. ἄνθρωπος, = Lat. novus homo, Plu.Cat.Ma.1; πράγματακ., = res novae, Id.Cic.14, cf. 2.212c.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καινός

  • 16 Παλαιάι

    Παλαιᾷ, Παλαιή
    fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Παλαιάι

  • 17 Παλαιᾶι

    Παλαιᾷ, Παλαιή
    fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Παλαιᾶι

  • 18 παλαιάι

    παλαιᾷ, παλαιός
    old in years: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > παλαιάι

  • 19 παλαιᾶι

    παλαιᾷ, παλαιός
    old in years: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > παλαιᾶι

  • 20 ἀλλά

    ἀλλά A not combined with another particle.
    1 following a neg. sentence, clause; clarifying a previous denial

    οὐ χθόνα ταράσσοντες οὐδὲ πόντιον ὕδωρ ἀλλὰ ἄδακρυν νέμονται βίοτον O. 2.65

    κόρος, οὐ δίκᾳ συναντόμενος, ἀλλὰ O. 2.96

    οὐδἔλαθ' Αἴπυτον. ἀλλ ὁ μὲν Πυθῶνάδ ᾤχετ ἰὼν O. 6.37

    ἐκέλευσεν μὴ παρφάμεν, ἀλλὰ Κρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι O. 7.67

    οὐκ ἄτερ παίδων σέθεν, ἀλλἅμα O. 8.45

    εὔχομαι μὴ θέμεν, ἀλλ O. 8.87

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας· ἀλλὰ πάντων ταμίαι ἔργων ἐν οὐρανῷ O. 14.9

    σὐ δύναται νήπιοι κόσμῳ φέρειν ἀλλ' ἀγαθοί P. 3.83

    μή τινα λειμόμενονμένεινἀλλ P. 4.186

    ὃς οὐ ἀφίκετοἀλλ P. 5.30

    κατέκλασε γὰρ ἐντέων σθένος οὐδέν· ἀλλὰ κρέμαται P. 5.34

    οὐ θεῶν ἄτερ, ἀλλὰ Μοῖρά τις ἄγεν P. 5.76

    οὔθἐφίλησεν ὁδοὺς οὔτε δείπνων τέρψιας ἀλλ P. 9.20

    τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτόν ἀλλ' ἔσται χρόνος οὗτος P. 12.30

    οὐκ ἔραμαι πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον κατακρύψαις ἔχειν, ἀλλ' ἐόντων εὖ τε παθεῖν N. 1.32

    οὐ λαθὼνἭραν ἐγκατέβα, ἀλλὰ θεῶν βασίλεα N. 1.39

    οὐκ ἀνδριαντοποιός εἰμ·ἀλλ' ἐπὶ πάσας ὁλκάδος, γλυκεἶ ἀοιδά, στεῖχ N. 5.2

    εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον ἦθος, Ζεῦ πάτερ, ἀλλὰ κελεύθοις ἁπλόαις ζοᾶς ἐφαπτοίμαν N. 8.35

    οὐδὲ Κρονίων στείχειν ἐπώτρυν, ἀλλὰ φείσασθαι κελεύθου N. 9.

    20.

    δένδρεά τοὐκ ἐθέλει πάσαις ἐτέων περόδοις ἄνθος εὐῶδες φέρειν πλούτῳ ἴσον, ἀλλ' ἐναμείβοντι N. 11.42

    σαφὲς οὐχ ἕπεται τέκμαρ· ἀλλ' ἔμπαν μεγαλανορίαις ἐμβαίνομεν N. 11.44

    οὐ γὰρ ἦν πενταέθλιον, ἀλλἐφἑκάστῳ ἔργματι κεῖτο τέλος I. 1.26

    οὐδέ ποτε ὑπέστειλἱστίον. ἀλλἐπέρα I. 2.41

    οὐ γὰρ φύσιν ὠαριωνείαν ἔλαχεν· ἀλλ' ὀνοτὸς μὲν ἰδέσθαι I. 4.50

    σφετέρας δ' οὐ φείσατο χέρσιν βαρυφθόγγοιο νευρᾶς Ἡρακλέης· ἀλλ Αἰακίδαν καλέων ἐς πλόον (νῦν ἄρχεται τῶν ἐπὶ μέρους, ἀκριβῶς τὸ ὅλον προεκθείς. Σ.) I. 6.35

    τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ' ἀοιδαὶ ἔλιπον, ἀλλά οἱ I. 8.57

    οὕνεκεν οὔ σε παιηόνων ἄδορπον εὐνάξομεν ἀλλ' ἀοιδᾶν ῥόθια δεκομένα κατερεῖς Pae. 6.128

    ἔριν οὐ παλίγλωσσον ἀλλὰ δίκας ὁδοὺς π[ις]τὰς ἐφίλη[ς.]ν Παρθ. 2.. οὐ κό]ρῳ ἀλλ ἀρετᾷ (e Σ supp. Lobel.) fr. 169. 15.
    2 without preceding negative; modifying a previous statement
    a

    ἀλλ' αἶνον ἐπέβα κόρος O. 2.95

    ἀλλ' οὐ καλὰ δένδρἐ ἔθαλλεν χῶρος O. 3.23

    ἀλλά μιν οὐκ εἴασεν O. 7.61

    οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον ἀλλά νιν ὕβρις εἰς ἀυᾴταν ὑπερᾴφανον ὦρσεν P. 2.28

    ἀλλ' οὐδὲ ταῦτα νόον ἰαίνει φθονερῶν P. 2.89

    ἀλλ' ἐπεὶ P. 3.38

    ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφίᾳ δέδεται P. 3.54

    οὐδ' ἀπιθησέ νιν, ἀλλP. 4.36

    οὐδὲ κομᾶν πλόκαμοι κερθέντες ᾤχοντ' ἀγλαοί ἀλλ ἅπαν νῶτον καταίθυσσον P. 8.83

    ἀθρόαις πέντε δραπὼν νύκτεσσιν ἔν θ' ἁμέραις ἱερὸν εὐζοίας ἄωτον. ἀλλἐν ἕκτᾳ P. 4.132

    ἔσομαι τοῖος· ἀλλ' ἤδη P. 4.157

    ἀλλἤδη τελευτὰν κεῖνος αὐταῖς ἡμιθέων πλόος ἄγαγεν P. 4.210

    σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος. ἀλλ' ὅταν αἴγλα διόσδοτος ἔλθῃ P. 8.96

    ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα P. 11.36

    [ ἄτᾳ codd.: ἀλλ coni. Boeckh. P. 11.55]

    ἀλλἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο P. 12.18

    εὗρεν θεός· ἀλλά νιν εὑροῖσ' ἀνδράσι θνατοῖς ἔχειν, ὀνύμασεν κεφαλᾶν πολλᾶν νόμον P. 12.22

    ἀλλά τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον ἤτοι

    φύσιν ἀθανάτοις N. 6.4

    ἀλλὰ τὸ μόρσιμον ἀπέδωκεν N. 7.44

    ἀλλὰ χαλκὸν μυρίον οὐ δυνατὸν ἐξελέγχειν N. 10.45

    ἀλλ' οὔ νιν φλάσαν N. 10.68

    ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον N. 11.29

    ἀλλ' ἐγὼ Ἡροδότῳ τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ γέρας I. 1.14

    ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν·ἀλλ' ἀνεγειρομένα χρῶτα λάμπει I. 4.23

    ἔτλαν δὲ πένθος οὐ φατόν· ἀλλὰ νῦν μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος I. 7.37

    ἀλλ' ἐμοὶ δεῖμα μὲν παροιχόμενον καρτερὰν ἔπαυσε μέριμναν I. 8.11

    ἀλλ' οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες I. 8.30

    (Delos floated on the waves,) ἀλλἁ Κοιογένης ὁπότ' ἐπέβα νιν, δὴ τότε τέσσαρες ἀπώρουσαν κίονες fr. 33d. 3.

    ὄλβον ἐγκατέθηκαν. ἀλλὰ[ ]ἐπέπεσε μοῖρα Pae. 2.63

    ἀλλ' οὔτε ματέῤ ἔπειτα κεδνὰν ἔιδεν οὔτε Pae. 6.105

    ἀλλά μιν Κρόνου παῖδες ἔκρυψαν Pae. 8.72

    σῶμα δ ἐστὶ θνατόν. ἀλλ ᾧτινι μὴ λιπότεκνος σφαλῇ πάμπαν οἶκος, ζώει Παρθ. 1. 16. (a description of those that do not love Theoxenos,) ἀλλἐγὼ τάκομαι fr. 123. 10.
    b where the qualification provides a climax, cf. 3. b. infra.

    ἐν μὲν Αἰτωλῶν θυσίαισι φαενναῖς Οἰνείδαι κρατεροί, ἐν δὲ Θήβαις, Περσεὺς δ' ἐν Ἄργει, Κάστορος δ αἰχμὰ Πολυδεύκεός τ ἐπ Εὐρώτα ῥεέθροις. ἀλλ ἐν Οἰνώνᾳ I. 5.34

    c simply introducing a new attitude

    ἀλλ' ὥτε παῖς ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς O. 10.86

    ἀλλ' ὅτ Αἰήτας ἄροτρον σκίμψατο P. 4.224

    ἀλλεὔχεται P. 4.293

    3 introducing imperative, simm.
    a imperative proper.

    ἀλλὰ Δωρίαν ἀπὸ φόρμιγγα πασσάλου λάμβαν O. 1.17

    ἀλλὦ Κρόνιε παῖ Ῥέας, εὔφρων ἄρουραν ἔτι πατρίαν σφίσιν κόμισον λοιπῷ γένει O. 2.12

    ἀλλὰ Κρόνου παῖ, Οὐλυμπιονίκαν δέξαι Χαρίτων θ' ἕκατι τόνδε κῶμον (v. l. ἀλλὦ.) O. 4.6

    ὦ Φίντις, ἀλλὰ ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων O. 6.22

    ἀλλ' ὦ Ζεῦ πάτερ, νώτοισιν Ἀταβυρίου μεδέων, τίμα μὲν ὕμνου τε-

    θμὸν O. 7.87

    ἀλλ' ὦ Πίσας εὔδενδρον ἐπ Ἀλφεῷ ἄλσος, τόνδε κῶμον καὶ στεφαναφορίαν δέξαι O. 8.9

    ἀλλὰ νῦν ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων Δία τε φοινικοστερόπαν σεμνόν τ' ἐπίνειμαι ἀκρωτήριον Ἄλιδος O. 9.5

    ὦ Μοῖσ, ἀλλὰ σὺ καὶ θυγάτηρ Ἀλάθεια Διός, ὀρθᾷ χερὶ ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν O. 10.3

    ἀλλ' ὅμως, κρέσσων γὰρ οἰκτιρμοῦ φθόνος, μὴ παρίει καλά P. 1.85

    ἀλλὰ καὶ σκᾶπτον μόναρχον καὶ θρόνος, τὰ μὲν ἄνευ ξυνᾶς ἀνίας λῦσονP. 4.152

    ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε N. 9.3

    ἀλλ' ἀνὰ μὲν βρομίαν φόρμιγγ, ἀνὰ δ αὐλὸν ἐπ αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν N. 9.8

    ἀλλ' ὅμως εὔχορδον ἔγειρε λύραν N. 10.21

    ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε· βροτέων δὲ λεχέων τυχοῖσα υἱὸν εἰσιδέτω θανόντI. 8.35
    b where the imperative denotes a climax. cf. 2b supra ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Σκυρίαι δὲ. ὅπλα δ' ἀπ Ἄργεος, ἅρμα Θηβαῖον, ἀλλ ἀπὸ τᾶς ἀγλαοκάρπου Σικελίας ματεύειν ( ἀλλά om. codd. Athenaei.) fr. 106. 6.
    c where the following sentence has imperative force “ἀλλὰ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων ἴστε. λευκίππων δὲ δόμους πατέρων φράσσατέ μοι σαφέως.” P. 4.116 cf. I. 8.35
    d introducing a wish, prayer ἀλλὰ σὺν δόξᾳ τέλος δωδεκάμηνον περᾶσαί νιν ἀτρώτῳ κραδίᾳ (Dissen: περάσαι σὺν codd.) N. 11.9

    ἐλαύνεις τι νεώτερον ἢ πάρος; ἀλλά σε πρὸς Διός, ἱπποσόα θοάς, ἱκετεύω, ἀπήμονα εἰς ὄλβον τινὰ τράποιο Pae. 9.7

    4 in various minor uses.
    a introducing statement of intent by poet

    ἀλλἐμὲ χρὴ μναμοσύναν ἀνεγείροντα φράσαι O. 8.74

    , cf. P. 4.141 ἀλλὰ πάνδοξον Αἰολάδα σταθυὸν υἱοῦ τε Παγώνδα ὑμνήσω Παρθ. 2. 6.
    b introducing oracular utterance “ ἀλλὰ μιν ποταμῷ σχεδὸν μολόντα φύρσει” (elocutionem oraculi propriam agnovit Blass.) Pae. 2.73
    c following a rhetorical question “ τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἐν σκότῳ καθήμενος ἕψοι μάταν —; ἀλλ' ἐμοὶ μὲν οὗτος ἄεθλος ὑποκείσεταιO. 1.84

    τί κομπέω παρὰ καιρόν; ἀλλά με Πυθώ τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει P. 10.4

    B compounded with other particles.
    1 ἀλλὰ γάρ, ἀλλὰ γάρ.
    a where both particles preserve their original force: yet since ἀλλὰ παρθένοι γὰρ τοῦτον ἔσχετε τεθμόν, κλῦτε νῦν Πα. 6. 53, cf. O. 4.1ff., Wil. on Eur., Her. 138.
    b emphasising a main point in contrast to preceding: yet

    εἰ δὲ δή τινἄνδρα θνατὸν Ὀλύμπου σκοποὶ ἐτίμασαν, ἦν Τάνταλος οὗτος· ἀλλὰ γὰρ καταπέψαι μέγαν ὄλβον οὐκ ἐδυνάσθη O. 1.55

    οὔτ' ἰδεῖν εὔχοντο πεμπταῖον γεγενημένον. ἀλλ ἐν κέκρυπτο γὰρ σχοίνῳ O. 6.53

    ἀλλὰ γὰρ νόστου πρόφασις γλυκεροῦ κώλυεν μεῖναιP. 4.32

    χαλκέῳ τ' Ἄρει ἅδον. ἀλλἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ τραχεῖα νιφὰς πολέμοιο τεσσάρων ἀνδρῶν ἐρήμωσεν μάκαιραν ἑστίαν I. 4.16

    (an enumeration of the glories of Thebes,) ἀλλὰ παλαιὰ γὰρ εὕδει χάρις (v. Schadew. 268̆{5}) I. 7.16
    c emphasising a maxim, breaking off narrative.

    ἀλλὰ κοινὸν γὰρ ἔρχεται κῦμ' Ἀίδα N. 7.30

    ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργῳ N. 7.52

    d frag. ἀ]λλὰ γὰρ τ[ fr. 60a. 11.
    2 ἀλλά τοι, ἀλλὰ τοι: emphatic, yet

    ἀλλά τοι ἤρατο τῶν ἀπεόντων P. 3.19

    ἀλλ' ἄγε τῶνδέ τοι ἔμπαν αἵρεσιν παρδίδωμN. 10.82

    ἀλλ' Ὅμηρός τοι τετίμακεν δἰἀνθρώπων I. 4.37

    3 ἀλλὰ μέν: opposing what precedes.

    ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν ἐθέλω Ματρὶ P. 3.77

    4 ἀλλ' ἦ. ἀλλ ἦ μακ[ρ]ότερον fr. 6a. e.
    5

    ἀλλὰ γε. ἀλλ' ὅ γε Μέλαμπος οὐκ ἤθελεν Pae. 4.28

    C
    b dub. [ ἀλλὰ καὶ (coni. Hermann: ἅμα codd. contra metr.) O. 1.104] [ ἀλλὰ (codd. contra met.: ἄνα Kayser: ἄγε Maas.) O. 13.114] [ ἢ πόντου κενέωσιν ἀλλὰ πέδον (codd. Dion. Hal. contra metr.: <˘> ἂμ Hermann.) Pae. 9.16]

    Lexicon to Pindar > ἀλλά

См. также в других словарях:

  • Παλαιά — Παλαιά̱ , Παλαιή fem nom/voc/acc dual Παλαιά̱ , Παλαιή fem nom/voc sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • παλαιά — παλαιός old in years neut nom/voc/acc pl παλαιά̱ , παλαιός old in years fem nom/voc/acc dual παλαιά̱ , παλαιός old in years fem nom/voc sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Παλαιά Επίδαυρος — Sp Senàsis Epidáuras Ap Παλαιά Επίδαυρος/Palaia Epidavros L P Graikija …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Παλαιά Φώκαια — Sp Senóji Fòkėja Ap Παλαιά Φώκαια/Palaia Fokaia L Atika, Graikija …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Παλαιά — Μικρό χωριό της αρχαίας Αιολίδας (Μυσία Μικράς Ασίας), κοντά στην πόλη Άστυρα και στη λίμνη Σάπρα. Αναφέρεται από τον Στράβωνα (15,614) αλλά μέχρι σήμερα δεν προσδιορίστηκε η ακριβής θέση του. Στο χωριό αυτό κατέληγε μία υπόγεια σπηλιά, μήκους… …   Dictionary of Greek

  • Παλαιᾷ — Παλαιή fem dat sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • παλαιᾷ — παλαιός old in years fem dat sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Παλαιά Βρύση — Oρεινός οικισμός (υψόμ. 820 μ.), στην πρώην επαρχία Τριφυλίας, του νομού Μεσσηνίας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ραπτοπούλου …   Dictionary of Greek

  • Παλαιά Γιαννιτσού — Ορεινός οικισμός (υψόμ. 950 μ.) του νομού Φθιώτιδας. Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου (31 τ. χλμ.) …   Dictionary of Greek

  • Παλαιά Διαθήκη — Bλ. λ. Διαθήκη και Αγία Γραφή …   Dictionary of Greek

  • Παλαιά Επίδαυρος — Πεδινός οικισμός (υψόμ. 10 μ.) στην πρώην επαρχία Ναυπλίας, του νομού Αργολίδας, έδρα του ομώνυμου δήμου. Εκτείνεται μέχρι τα παράλια, τα κεντρικά, του κόλπου Επιδαύρου, σε εύφορη περιφέρεια …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»